헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ παρὰ μὲν ἀνδρὸσ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ, κἂν πάνυ κακῶσ καὶ ἁπλῶσ ῥηθῇ, χρήσιμα τὰ λεγόμενα ἡγήσατο εἶναι τοῖσ ἀκούουσι·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 311)
αὕτη μέν ἐστιν, ὦ Τίμαρχε, ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ καὶ σώφρονοσ ἀπολογία, καὶ πεπιστευκότοσ τῷ βίῳ καὶ καταφρονοῦντοσ εἰκότωσ ἁπάσησ βλασφημίασ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 122 1:1)
"οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ φθεγξαμένου ψηφίσωνται, τὰσ δὲ τῶν ἀποδεδειλιακότων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων φωνὰσ μηδὲ τοῖσ ὠσὶ προσδέχωνται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1811)
οὐ γὰρ περιχαρακώσαντα χρὴ τὰ τείχη, οὐδὲ τάφουσ δημοσίουσ ἀνελόντα τὸν ὀρθῶσ πεπολιτευμένον δωρεὰσ αἰτεῖν, ἀλλ’ ἀγαθοῦ τινοσ αἴτιον γεγενημένον τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 236 1:4)
πολίτου δὲ ἀγαθοῦ νομίζω προκινδυνεύειν ἐθέλειν τοῦ πλήθουσ, καὶ μὴ καταδείσαντα τὰσ ἔχθρασ τὰσ ἰδίασ ὑπὲρ τῶν δημοσίων ἔχειν ἡσυχίαν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 3:2)
Τοῖσ δ’ ἐπὶ Κεκροπίηθεν ἀρήιοσ ἤλυθε Βούτησ, παῖσ ἀγαθοῦ Τελέοντοσ, ἐυμμελίησ τε Φάληροσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 2:26)
ὑπὸ δὲ ἑτέρου δαίμονοσ ἀγαθοῦ τὸ τρισκαιδέκατον τέλοσ ἐπλησίαζε διὰ τῶν ὀρῶν καὶ περὶ τοῦ κακοῦ πυθόμενοι τοὺσ κρημνούσ, τῷ πυρὶ περὶ τῆσ ὁδοῦ τεκμαιρόμενοι, διέδραμον καὶ καταλαβόντεσ τὸν αὐτοκράτορα σφῶν καὶ τοὺσ συμφυγόντασ ὧδε ἔχοντασ καμάτου καὶ τροφῶν ἀπορίασ ἐθεράπευον, ἄλλουσ ἄλλῃ διαλαβόντεσ, οἱ δὲ ταξίαρχοι τὸν αὐτοκράτορα ἐσ αὐτοσχέδιον σκηνὴν ἐσαγαγόντεσ, οὐδενὸσ τῶν οἰκετῶν αὐτῷ θεραπευτήρων παρόντων, ὡσ ἐν νυκτὶ καὶ τοσῷδε ταράχῳ διερριμμένων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 9 11:4)
νῦν δὲ δικαιοτέραν εὐχὴν εὔχομαι, γενέσθαι τῇ πατρίδι χρήσιμοσ ἐσ τοσοῦτον ἀγαθοῦ ἐσ ὅσον κακοῦ περιελήλυθεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:23)
ἔνθα δὴ πάντασ ὤμνυ τοὺσ βασιλείουσ θεοὺσ ὁ Σέλευκοσ, ἦ μὴν ἑκὼν ἂν καὶ χαίρων μεθεῖναι καὶ διήγημα γενέσθαι καλὸν εὐνοίασ ἀγαθοῦ πατρὸσ ἐσ παῖδα σώφρονα καὶ ἐγκρατῆ τοῦ κακοῦ καὶ ἀνάξιον τῆσ συμφορᾶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:5)
τοῦτο μὲν οὖν πεποίηκε καὶ τὸ διήγησιν εἶναι δοκεῖν τὰ λεγόμενα ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ πράξεων·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 4:1)
ἔν τε γὰρ ταῖσ διατριβαῖσ δυσχεροῦσ μὲν οὐδενὸσ οὐδενὶ πώποτε τῶν πάντων αἴτιοσ γενέσθαι λέγεται, ἀγαθοῦ δὲ ἀεί τινοσ καὶ μαθηταῖσ αὐτοῖσ καὶ παιδαγωγοῖσ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 4:15)
φημὶ γὰρ ὑμᾶσ τοῖσ τε ἄλλοισ ἅπασι δικαίωσ ἐκεῖνον τιμᾶν καὶ τῶν οἰκείων αὐτοῦ μεμνημένουσ ὀρθότατα ποιεῖν καὶ προσήκοντα τῇ πάσῃ γνώμῃ, γυναῖκα μὲν τὴν ἐκείνου καθάπερ τινὰ ἱερὰν νομίζοντασ καὶ ἀγαθοῦ τινοσ δαίμονοσ λῆξιν, εἰ θέμισ εἰπεῖν, συγγενεῖσ δὲ τοὺσ ἐκείνου κάλλιστα ὑπομνήματα ἐκείνου νομίζοντασ, παῖδασ δὲ τοὺσ μὲν πρεσβυτέρουσ δι’ αἰδοῦσ ἁπάσησ ἄγοντασ, τὸν δὲ νεώτατον ἐκτρέφοντασ τέωσ προθυμότατα καὶ ἐπιτροπεύοντασ δημοσίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:4)
σχεδὸν δὲ, ὥσπερ ἔφην, οὐδὲν ἀλλοῖον ὧν ποιεῖτε παρῄνεσα, ἀλλ’ ὥσπερ τὸν νεὼν ἐπῄνεσα βλέψασ εἰσ αὐτὸν καὶ οὐδὲν οἴκοθεν εὑρὼν, οὕτω καὶ νῦν ἴδιον μὲν οὐδὲν οὔτε εὑρ́ηκα οὔτ’ εἴρηκα, ἃ δὲ ὁρῶ ποιοῦντασ, ταῦτ’ ἐπῄνεσα καὶ ταῦτ’ ἀγαθοῦ χάριν τοῦ συμβόλου, ὅπωσ μηδὲν ἐλλείποι τῷ λόγῳ τῶν προσηκόντων παρεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 12:3)
καὶ φιλοτεχνεῖν ὑπὲρ συμβούλου ἀγαθοῦ ὅπωσ χορηγήσειεν ὅσων ἔδει τῷ λόγῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 8:20)
εἰ δὲ μήτ’ ἀδικήσει μήθ’ ἕτερον ἐάσει, κατὰ πάντασ τοὺσ τρόπουσ ἡ ῥητορικὴ καλὸν κἀγαθὸν καὶ καθ’ ὃν αἰσχρὸν τὸ ἀδικεῖν καὶ καθ’ ὃν κρεῖττον τὸ ἀδικεῖσθαι ἢ ἀδικεῖν καὶ καθ’ ὃν ὅλωσ βέλτιστον μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι, καὶ πέφηνεν ὁ τῷ ὄντι ῥήτωρ ἀνδρὸσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ἀγαθοῦ τοσούτῳ κρείττων, ὅσῳ ὁ μὲν τὸ καθ’ αὑτὸν μόνον παρέχεται, ὁ δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὅπωσ τοιοῦτοι γενήσονται παρασκευάζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 62:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION