헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μετὰ δὲ τοῦτο ὁρ́κουσ ὀμόσαντεσ αὐτοῖσ καὶ τὴν στήλην εὑρόμενοι <παρ’> αὐτῶν στῆσαι, κακὸν ἀγαπητὸν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ, σπονδὰσ ἤγομεν ἐπὶ ῥητοῖσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 32:1)
οὐ μὴν οὕτω γε φίλον οὐδὲν οὐδὲ ἀγαπητὸν αὐτῷ οὔτε τίμιον, ὡσ ὁ Ἰσθμοῖ οὗτοσ καὶ ὅδε ὁ χῶροσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 6:7)
πολὺ γὰρ μᾶλλον ἔτι ζῶντοσ εἰκὸσ ἀγωνιᾶσαι μή ποτε ἀπαλλαγείη καὶ προσορᾶν, ἑώσ ἐνῆν, ὥσπερ ἄλλο τι ἀγαπητὸν ἢ τελευτήσαντοσ τὴν ἡλικίαν ὑπολογίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:1)
τοσοῦτον γὰρ ἐπεξῆλθεν ἐν τοῖσ πράγμασιν ὥστ’ ἔτι μᾶλλον ἔξω δεῖξαι τοῖσ βαρβάροισ τίνεσ ἦσαν οἱ καὶ τὰ ἐν τῇ Ἑλλάδι ταῦτα δράσαντεσ αὐτοὺσ καὶ τίνασ φεύγειν κρίναντεσ ἀγαπητὸν ἀπῆλθον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 57:4)
ἀλλ’ ὅπωσ μὴ μεταβάλῃ ποθ’ ἡμῖν τὰσ ἐπωνυμίασ, μηδὲ τὸ τοῦ Πέρσου πάθωμεν, ὃσ ἀκούων Μαρδονίου περὶ τῆσ Εὐρώπησ ὅτι πολλὴ καὶ ἀγαθὴ καὶ οὐδὲν φαυλοτέρα τῆσ Ἀσίασ κεκτῆσθαι, ἀγαπητὸν κέρδοσ εὑρ͂ε τὴν σωτηρίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 10:11)
τοσοῦτον γὰρ ἡμῖν εἶναι δοκεῖ τὸ περιὸν τῶν φόβων ἁπάσῃ τῇ Ἑλλάδι ὥστε ἀγαπητὸν ποιούμεθα, εἰ καὶ προσδεηθείσ τισ οἱο͂́σ τε ἔσται πεῖσαι τοὺσ ὑπολοίπουσ ἐθελῆσαι σωθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 2:3)
οὔκουν οἵ γε ἰατροὶ πάντα πρὸσ ἡδονὴν ἰῶνται, ἀλλ’ ἀγαπητὸν, εἰ μὴ τὰ πλείω μετὰ ἀηδίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 17:2)
ἀλλ’ ἵνα μὴ λόγοσ ἡμῖν λόγον ἐκδέξηται, ἀγαπητὸν ὂν εἰ καὶ τοῖσ ἐπικαίροισ ἐξαρκέσαιμεν, ἐῶ τὸ νῦν εἶναι τὴν ὑπὲρ τούτου διαφοράν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:1)
ἀγαπητὸν γὰρ, εἰ πάντα τἄλλα παριδών τισ καὶ πόρρω θέμενοσ καὶ ταύτην μίαν ἡδονὴν προστησάμενοσ, μηδεμιᾷ δὲ ἑτέρᾳ δουλεύσασ, εἶτα δύναιτο ταύτησ σὺν θεῷ βοηθῷ κατατυχεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 108:2)
ἀγαπητὸν γὰρ εἴ τισ τὰ μὲν κάλλιον λέγοι τὰ δὲ μὴ χεῖρον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 5:1)
ἀγαπητὸν μὲν γὰρ καὶ ἑνὶ μόνῳ, κάλλιον δὲ καὶ θειότερον ἔθνει καὶ πόλεσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 10:1)
ἀγαπητὸν οὖν περὶ τοιούτων καὶ ἐκ τοιούτων λέγοντασ παχυλῶσ καὶ τύπῳ τἀληθὲσ ἐνδείκνυσθαι, καὶ περὶ τῶν ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ ἐκ τοιούτων λέγοντασ τοιαῦτα καὶ συμπεραίνεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 12:2)
ἀγαπητὸν δ’ ἴσωσ ἐστὶν εἰ πάντων ὑπαρχόντων δι’ ὧν ἐπιεικεῖσ δοκοῦμεν γίνεσθαι, μεταλάβοιμεν τῆσ ἀρετῆσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 131:3)
τοῖσ δ’ ἀπείροισ ἀγαπητὸν τὸ μὴ διαλανθάνειν εἰ εὖ ἢ κακῶσ πεποίηται τὸ ἔργον, ὥσπερ ἐπὶ γραφικῆσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 159:1)
δι’ ἀρετὴν δὲ καὶ δι’ αὐτοὺσ οὐκ ἔστι πρὸσ πολλούσ, ἀγαπητὸν δὲ καὶ ὀλίγουσ εὑρεῖν τοιούτουσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 132:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION