헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵνα γνῶτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ αἴσθησθ’ ἀμφότερα, καὶ τὸ προί̈εσθαι καθ’ ἕκαστον ἀεί τι τῶν πραγμάτων ὡσ ἀλυσιτελέσ, καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην ᾗ χρῆται καὶ συζῇ Φίλιπποσ, ὑφ’ ἧσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ ἀγαπήσασ τοῖσ πεπραγμένοισ ἡσυχίαν σχήσει.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 17:2)
τίσ γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσαι τούτου τὴν ἄνοιαν, ὃσ εὐεργέτησ γενόμενοσ τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ νικήσασ τὴν ἐν Πλαταιαῖσ μάχην καὶ πολλὰσ ἄλλασ ἐπαινουμένασ πράξεισ ἐπιτελεσάμενοσ, οὐχ ὅπωσ τὸ παρὸν ἀξίωμα διεφύλαξεν, ἀλλ’ ἀγαπήσασ τῶν Περσῶν τὸν πλοῦτον καὶ τὴν τρυφήν, ἅπασαν τὴν προϋπάρχουσαν εὐδοξίαν κατῄσχυνεν;
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 46 3:1)
φησὶ δ’ αὐτὸν καὶ Ἀριστοτέλησ ἐλεύθερον γεγονέναι καὶ πάσησ ἀρχῆσ ἀλλότριον, εἴ γε τὴν βασιλείαν αὐτῷ διδομένην παρῃτήσατο, καθάπερ Ξάνθοσ ἐν τοῖσ περὶ αὐτοῦ λέγει, τὴν λιτότητα δηλονότι πλέον ἀγαπήσασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 13:4)
Φερώρασ δὲ ἀγαπήσασ τὴν ὕβριν ἀπαλλάσσεται μὲν εἰσ τὴν ἑαυτοῦ τετραρχίαν ὀμόσασ ὁρ́ον ἕξειν ἕνα τῆσ φυγῆσ τὸν Ἡρώδου θάνατον καὶ μηδέποτε πρὸσ ζῶντα ὑποστρέψειν, ἐπανῆλθεν δὲ οὐδὲ πρὸσ νοσοῦντα τὸν ἀδελφὸν καίτοι λιπαρῶσ μεταπεμπόμενον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 815:1)
ὃν καίπερ ἀγαπήσασ Ἡρώδησ μέχρι τελευταίασ ἡμέρασ ὅμωσ καὶ αὐτὸν ἀνελεῖν ἐφημίσθη φαρμάκῳ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 817:1)
ἀγαπήσασ τοῖσ ἐγνωσμένοισ ἡσυχίαν ἄγω, ἢ κατὰ τὸν Ἱμεραῖον ποιητὴν παλινῳδίαν τινὰ συγγράφω, ἢ δώσετέ μοι ἐφέσιμον ἀγωνίσασθαι τὴν δίκην ;
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 15:9)
ΠΡΟ ΔΕ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ τοῦ πάσχα εἰδὼσ ὁ Ιἠσοῦσ ὅτι ἦλθεν αὐτοῦ ἡ ὡρ́α ἵνα μεταβῇ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου πρὸσ τὸν πατέρα ἀγαπήσασ τοὺσ ἰδίουσ τοὺσ ἐν τῷ κόσμῳ εἰσ τέλοσ ἠγάπησεν αὐτούσ.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 402:1)
Δημᾶσ γάρ με ἐγκατέλειπεν ἀγαπήσασ τὸν νῦν αἰῶνα, καὶ ἐπορεύθη εἰσ Θεσσαλονίκην, Κρήσκησ εἰσ Γαλατίαν, Τίτοσ εἰσ Δαλματίαν·
(PROS TIMOQEON B, chapter 1 79:1)
Ἀριστοτέλην δὲ καὶ λελοιδόρηκε Θεόκριτοσ ὁ Χῖοσ, ὅτι τὴν παρὰ Φιλίππῳ καὶ Ἀλεξάνδρῳ δίαιταν ἀγαπήσασ εἵλετο ναίειν ἀντ’ Ἀκαδημείασ Βορβόρου ἐν προχοαῖσ.
(플루타르코스, De exilio, section 10 9:2)
κατειλημμένων δὲ τοῖσ ἐθισμοῖσ ἤδη τῶν κυριωτάτων ὑπ’ αὐτοῦ, καὶ τῆσ πολιτείασ ἐκτεθραμμένησ ἱκανῶσ καὶ δυναμένησ φέρειν ἑαυτὴν καὶ σώζειν δι’ ἑαυτῆσ, ὥσπερ ὁ Πλάτων φησὶν ἐπὶ τῷ κόσμῳ γενομένῳ καὶ κινηθέντι τὴν πρώτην κίνησιν εὐφρανθῆναι τὸν θεόν, οὕτωσ ἀγασθεὶσ καὶ ἀγαπήσασ τὸ τῆσ νομοθεσίασ κάλλοσ καὶ μέγεθοσ ἐν ἔργῳ γενομένησ καὶ ὁδῷ βαδιζούσησ, ἐπεθύμησεν, ὡσ ἀνυστὸν ἐξ ἀνθρωπίνησ προνοίασ, ἀθάνατον αὐτὴν ἀπολιπεῖν καὶ ἀκίνητον εἰσ τὸ μέλλον, συναγαγὼν οὖν ἅπαντασ εἰσ ἐκκλησίαν, τὰ μὲν ἄλλα μετρίωσ ἔχειν ἔφη καὶ ἱκανῶσ πρὸσ εὐδαιμονίαν καὶ ἀρετὴν τῆσ πόλεωσ, ὃ δὲ κυριώτατόν ἐστι καὶ μέγιστον οὐκ ἂν ἐξενεγκεῖν πρότερον πρὸσ αὐτοὺσ ἢ χρήσασθαι τῷ θεῷ.
(플루타르코스, Lycurgus, chapter 29 1:1)
σ ἐντυχὼν μετάλλοισ καὶ ἀγαπήσασ τὸν ἐξ αὐτῶν πλοῦτον οὐ μετρίωσ ἀλλ’ ἀπλήστωσ καὶ περιττῶσ, αὐτόσ τε περὶ ταῦτα διέτριβε καὶ τοὺσ πολίτασ καταβιβάζων ἅπαντασ ὁμαλῶσ ὀρύττειν ἢ φορεῖν ἢ καθαίρειν ἠνάγκαζε τὸ χρυσίον, ἄλλο μηδὲν ἐργαζομένουσ τὸ παράπαν μηδὲ πράττοντασ.
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Πύθεω Γυνὴ3)
διὸ καὶ τὴν γεωργίαν ὁ Νομᾶσ οἱο͂ν εἰρήνησ φίλτρον ἐμμίξασ τοῖσ πολίταισ καὶ μᾶλλον ὡσ ἠθοποιὸν ἢ πλουτοποιὸν ἀγαπήσασ τέχνην, εἰσ μέρη τὴν χώραν διεῖλεν, ἃ πάγουσ προσηγόρευσε, καὶ καθ’ ἕκαστον ἐπισκόπουσ ἔταξε καὶ περιπόλουσ, ἔστι δ̓ ὅτε καὶ αὐτὸσ ἐφορῶν καὶ τεκμαιρόμενοσ ἀπὸ τῶν ἔργων τοὺσ τρόπουσ τῶν πολιτῶν τοὺσ μὲν εἰσ τιμὰσ καὶ πίστεισ ἀνῆγε, τοὺσ δὲ ῥᾳθύμουσ καὶ ἀμελεῖσ ψέγων καὶ κακίζων ἐσωφρόνιζε.
(플루타르코스, Numa, chapter 16 4:1)
ὁ Οἰνόμαοσ καὶ μάλιστα τὸ ζῷον ἀγαπήσασ τοῦτ’ ἐπηράσατο πολλὰ καὶ δεινὰ κατὰ τῶν ἵππουσ ὀχευόντων ἐν Ἤλιδι, καὶ φοβούμενοι τὴν κατάραν ἐκείνην ἀφοσιοῦνται;
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 523)
μάλιστα τὸ ζῷον ἀγαπήσασ τοῦτ’ ἐπηράσατο πολλὰ καὶ δεινὰ κατὰ τῶν ἵππουσ ὀχευόντων ἐν Ἤλιδι, καὶ φοβούμενοι τὴν κατάραν ἐκείνην ἀφοσιοῦνται;
(플루타르코스, Quaestiones Graecae, section 52 1:1)
ὁ γοῦν βασιλεύσ, ὥσ φασιν, ἀγαπήσασ διαφερόντωσ τὸν Περιπατητικὸν φιλόσοφον Νικόλαον, γλυκὺν ὄντα τῷ ἤθει ῥαδινὸν δὲ τῷ μήκει τοῦ σώματοσ διάπλεων δὲ τὸ πρόσωπον ἐπιφοινίσσοντοσ ἐρυθήματοσ, τὰσ μεγίστασ καὶ καλλίστασ τῶν φοινικοβαλάνων Νικολάουσ ὠνόμαζε, καὶ μέχρι νῦν οὕτωσ ὀνομάζονται.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί τῶν ἱερῶν ἀγώνων ἄλλοσ ἄλλον ἔχει στέφανον, τὸν δὲ φοίνικα πάντεσ· ἐν ᾧ καὶ διὰ τί τοὺσ μεγάλουσ φοινικοβαλάνουσ Νικολάουσ καλοῦσιν. 4:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION