헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τηλικούτων κακῶν αἴτιοσ γενόμενοσ, Δημοσθένησ οὐκ ἀγαπᾷ εἰ μὴ δίκην δέδωκεν, ἀλλ’ εἰ μὴ καὶ χρυσῷ στεφάνῳ στεφανωθήσεται, ἀγανακτεῖ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1473)
καὶ ὁ Ἀντώνιοσ σὺν ὀργῇ πολλὰ ἔσ τε τὴν βουλὴν καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει, θαυμάζων, ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα, Κικέρωνα δὲ οὐ νομίζουσιν, ὃν Καῖσαρ μὲν εἷλε πολέμῳ καὶ οὐκ ἀπέκτεινε, Κικέρων δὲ τοὺσ ἐκείνου φονέασ προτίθησι τῶν φίλων αὐτοῦ καὶ Δέκμον Καίσαρι μὲν ὄντα φίλον ἐμίσει, ἀνδροφόνον δὲ αὐτοῦ γενόμενον ἀγαπᾷ, καὶ τῷ μὲν παρ’ οὐδενὸσ μετὰ Καίσαρα λαβόντι τὴν Κελτικὴν προστίθεται, τῷ δὲ παρὰ τοῦ δήμου λαβόντι πολεμεῖ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 14:2)
καὶ ὥσπερ τισ ἀνὴρ πολὺ νικῶν τοὺσ ἄλλουσ μεγέθει τε καὶ ῥώμῃ οὐκ ἀγαπᾷ μὴ καὶ ἄλλουσ ὑπὲρ αὑτὸν ἀράμενοσ φέρειν, ὣσ δὲ καὶ ἥδε ἐπὶ τοσαύτησ γῆσ ᾠκισμένη οὐκ ἀγαπᾷ, ἀλλ’ ἑτέρασ ἰσομετρήτουσ ὑπὲρ αὑτὴν ἀραμένη φέρει ἄλλασ ἐπ’ ἄλλαισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 3:5)
οὐδεὶσ γοῦν οὓσ ἀγαπᾷ καὶ οἷσ ἀγαθόν τι συμβούλεται, τούτοισ κακῶσ ἀκούουσιν ἐφήδεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:1)
καὶ τίσ ὦ πρὸσ θεῶν οὕτω παῖσ ἐστιν ὥστε πεισθῆναι ὡσ Ἀχιλλεὺσ ἀγαπᾷ ζῶν καὶ διὰ ταῦτα ἔξω βελῶν ἐστιν, ὅτι οὐχ οἱο͂́ν τε ἀποθανόντα ἀναστῆναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 9:14)
ἡ δὲ ζωὴ ἐνέργειά τισ ἐστί, καὶ ἕκαστοσ περὶ ταῦτα καὶ τούτοισ ἐνεργεῖ ἃ καὶ μάλιστ’ ἀγαπᾷ, οἱο͂ν ὁ μὲν μουσικὸσ τῇ ἀκοῇ περὶ τὰ μέλη, ὁ δὲ φιλομαθὴσ τῇ διανοίᾳ περὶ τὰ θεωρήματα, οὕτω δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἕκαστοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 51:3)
ὁ γὰρ οὕτωσ ἔχων μᾶλλον ἀγαπᾷ τὰσ τοιαύτασ ἡδονὰσ τῆσ ἀξίασ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 157:2)
ὅτι μὲν οὖν τοῦθ’ ἕκαστόσ ἐστιν ἢ μάλιστα, οὐκ ἄδηλον, καὶ ὅτι ὁ ἐπιεικὴσ μάλιστα τοῦτ’ ἀγαπᾷ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 95:2)
καὶ γὰρ οὓσ ἐνθένδε πάντεσ ἀπήλαυνον ὡσ πολὺ τῶν θαυματοποιῶν ἀσελγεστέρουσ ὄντασ, Καλλίαν ἐκεῖνον τὸν δημόσιον καὶ τοιούτουσ ἀνθρώπουσ, μίμουσ γελοίων καὶ ποιητὰσ αἰσχρῶν ᾀσμάτων, ὧν εἰσ τοὺσ συνόντασ ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι, τούτουσ ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 25:3)
νῦν δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δημοσίᾳ μὲν ἡ πόλισ ἡμῶν τὰσ ὁδοὺσ ἀγαπᾷ κατασκευάζουσα καὶ κρήνασ καὶ κονιάματα καὶ λήρουσ καὶ οὐ τοῖσ εἰσηγησαμένοισ ταῦτ’ ἐπιτιμῶ, πολλοῦ γε καὶ δέω, ἀλλ’ ὑμῖν, εἰ ταῦθ’ ἱκανὰ ὑμῖν αὐτοῖσ ὑπολαμβάνετ’ εἶναι, ἰδίᾳ δ’ οἱ τῶν κοινῶν ἐπί τῳ γεγενημένοι οἱ μὲν τῶν δημοσίων οἰκοδομημάτων σεμνοτέρασ τὰσ ἰδίασ οἰκίασ κατεσκευάκασιν, οὐ μόνον τῶν πολλῶν ὑπερηφανωτέρασ, οἱ δὲ γῆν συνεωνημένοι γεωργοῦσιν ὅσην οὐδ’ ὄναρ ἤλπισαν πώποτε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 36:1)
Μάρτυρεσ οὕτω τοίνυν φανερῶσ παρὰ τὸν τῆσ αὑτοῦ μητρὸσ ὁρ́κον καὶ τὴν τοῦ δόντοσ ἐκείνῃ τὸν ὁρ́κον εὐήθειαν πατρὸσ τετυχηκὼσ καὶ ἀνθ’ Ἱπποθωντίδοσ ἐν Ἀκαμαντίδι φυλῇ γεγονώσ, οὐκ ἀγαπᾷ Βοιωτὸσ οὑτοσί, ἀλλὰ καὶ δίκασ ἐμοὶ δύ’ ἢ τρεῖσ εἴληχεν ἀργυρίου πρὸσ αἷσ καὶ πρότερόν μ’ ἐσυκοφάντει.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 32:5)
παῦσαι μὲν σαυτῷ παρέχων πράγματα, παῦσαι δ’ ἐμὲ συκοφαντῶν, ἀγάπα δ’ ὅτι σοι πόλισ, οὐσία, πατὴρ γέγονεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 45:2)
καὶ ἀγαπῶνται, καὶ τὰ ἄλλα οὕτωσ ἀγαπᾷ τὰ ἀρχόμενα τοὺσ ἄρχοντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 23:1)
καὶ μέντοι καὶ αὐτὸσ οὐ τὸν παρὰ τῶν βαναύσωνκαὶ ἀγοραίων ἀγαπᾷ ἔπαινον, ἀλλὰ τὸν παρὰ τῶν ἐλευθέρων καὶ γενναίων, οἷσ οὐκ ἄξιον ζῆν ψευσαμένοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 39:2)
καὶ τοὺσ μὲν ζῶντασ μάλιστα πάντων ἀγαπᾷ καὶ φίλουσ ἀναγκαίουσ νενόμικεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 145:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION