헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὃ μάλιστά μοι τὴν πλείστην ἀγανάκτησιν παρέσχεν, ὅτι πλείουσ ἢ τετρακόσιοι ἄνδρεσ ἐκ τοῦ δήμου τοῖσ ἱππεῦσι προσκατελέγησαν ἐπὶ τῆσ στρατολογίασ βίων εὐπορήσαντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 44 3:1)
τοιαῦτ’ εἰπόντοσ αὐτοῦ τὸ μὲν πλῆθοσ οὕτωσ οἰκείωσ διετέθη πρὸσ τοὺσ λόγουσ καὶ τοσαύτην ἀπεδείξατο ἀγανάκτησιν πρὸσ τὸ ἀντίπαλον, ὥσθ’, ὅπερ ἔφην καὶ κατ’ ἀρχάσ, μηδὲ λόγον ἔτι βούλεσθαι τῶν ἀντιλεξόντων ὑπομένειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 40 2:1)
κἀπειδὰν ἀπαγγελθείη τι κατ’ Ἀλεξάνδρου, παρελθὼν ὑπεκρίνετο καὶ διασύρειν τὸ ῥηθὲν ἀρξάμενοσ ἔπειτα κατεσκεύαζεν ἡσυχῆ καὶ πρὸσ ἀγανάκτησιν ἐξεκαλεῖτο τὸν βασιλέα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 668:2)
Οὐολούμνιοσ δὲ τῆσ σκυθρωπῆσ ἀποφάσεωσ ἤρξατο, καὶ μετ’ αὐτὸν πάντεσ θάνατον κατακρίνουσιν τῶν μειρακίων, οἱ μὲν κολακεύοντεσ, οἱ δὲ μισοῦντεσ Ἡρώδην καὶ οὐδεὶσ δι’ ἀγανάκτησιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 763:1)
οἵ τε γὰρ ἐγγὺσ πρὸσ τὴν ὄψιν ἐξεπλάγησαν ὡσ πεπατημένων αὐτοῖσ τῶν νόμων, οὐδὲν γὰρ ἀξιοῦσιν ἐν τῇ πόλει δείκηλον τίθεσθαι, καὶ πρὸσ τὴν ἀγανάκτησιν τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἄθρουσ ὁ ἐκ τῆσ χώρασ λαὸσ συνέρρευσεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 222:2)
τοῖσ δὲ ἁγίοισ καὶ ἀβάτοισ μετὰ τῶν ὅπλων εἰσεπήδων θερμὰσ ἔτι τὰσ χεῖρασ ἐξ ὁμοφύλων ἔχοντεσ φόνων, καὶ προύκοψαν εἰσ τοσοῦτον παρανομίασ, ὥσθ’ ἣν ἂν εἰκὸσ ἀγανάκτησιν γενέσθαι Ιοὐδαίων, εἰ Ῥωμαῖοι ταῦτ’ ἐξύβριζον εἰσ αὐτούσ, ταύτην εἶναι παρὰ Ῥωμαίων τότε πρὸσ Ιοὐδαίουσ ἀσεβοῦντασ εἰσ τὰ ἴδια.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 135:1)
ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ θεὸν λυπηθῆναι πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλὰ ἀπολογίαν, ἀλλὰ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλὰ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλὰ ἐκδίκησιν·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 7 12:1)
ὁπόταν ἐν τῇ καταστάσει τισ ἢ τῇ διαφθορᾷ τἀναντία ἅμα πάθη πάσχῃ, ποτὲ ῥιγῶν θέρηται καὶ θερμαινόμενοσ ἐνίοτε ψύχηται, ζητῶν οἶμαι τὸ μὲν ἔχειν, τοῦ δὲ ἀπαλλάττεσθαι, τὸ δὴ λεγόμενον πικρῷ γλυκὺ μεμειγμένον, μετὰ δυσαπαλλακτίασ παρόν, ἀγανάκτησιν καὶ ὕστερον σύντασιν ἀγρίαν ποιεῖ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 214:3)
χρὴ δὲ ταῦτα μὴ κατηγορίαν εἶναι τῶν ἀνδρῶν νομίζειν, ἀλλ’ ὡσ ἀγανάκτησίν τινα καὶ παρρησίαν ὑπὲρ αὐτῶν ἐκείνων πρὸσ αὐτοὺσ καὶ τὴν ἀνδρείαν αὐτῶν, εἰσ ἣν τὰσ ἄλλασ κατανάλωσαν ἀρετάσ ἀφειδήσαντεσ τοῦ βίου καὶ τῆσ ψυχῆσ, ὥσπερ ἑαυτοῖσ, οὐ ταῖσ πατρίσι μᾶλλον καὶ φίλοισ καὶ συμμάχοισ, ἀπολλυμένων.
(플루타르코스, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 3 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION