헬라어 문장 내 검색 Language

δαίμων δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα χορῶν, τοτὲ δ’ ἐσ μέσον ἑρ́πων, πυκνὰ ποσὶν διέπει, λαῖφοσ δ’ ἐπὶ νῶτα δαφοινὸν λυγκὸσ ἔχει, λιγυρῇσιν ἀγαλλόμενοσ φρένα μολπαῖσ ἐν μαλακῷ λειμῶνι, τόθι κρόκοσ ἠδ’ ὑάκινθοσ εὐώδησ θαλέθων καταμίσγεται ἄκριτα ποίῃ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Πᾶνα 2:8)
ἶσόν που κἀκείνῳ ἐπισταχύεσκον ἰούλοι, οὐδέ νύ πω παίδεσσιν ἀγαλλόμενοσ μεμόρητο·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:4)
ἤδη δ’ ἀγχιδόμοισιν ἐπ’ Ἀτρείδαο μελάθροισ ἵστατο θεσπεσίῃσιν ἀγαλλόμενοσ χαρίτεσσιν.
(콜루토스, Rape of Helen, book 1117)
ὅταν μὲν αἰθρίασ τύχῃ καὶ γαλήνησ ἢ ζεφύρου τινὸσ ἐπιεικῶσ πνέοντοσ, ἀεὶ μᾶλλον ἀγαλλόμενόσ τε καὶ ἀνιὼν εἰσ αὐτὸν τὸν αἰθέρα, πολλάκισ δ’ ἐν σκοτεινῷ νέφει κρυπτόμενοσ, ἀδοξίασ τινὸσ συντρεχούσησ καὶ ψόγου παρὰ τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, οὕσ ἐκεῖνοσ θεραπεύει καὶ τιμᾷ καὶ τῆσ εὐδαιμονίασ τῆσ αὑτοῦ κυρίουσ ἀπέδειξεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 138:1)
οὐδ̓ ἄῤ ἔμελλε, κακὰσ ὑπὸ κῆρασ ἀλύξασ, ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν ἀγαλλόμενοσ παρὰ νηῶν ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 26:1)
τό τε σύμπαν ἐπὶ ταῖσ εὐτυχίαισ καὶ τῇ διοικήσει τῆσ ἀρχῆσ [ὡσ] οὐδενὸσ παραλείποιτο τῶν ἐκείνοισ συμφερόντων, ἀγαλλόμενοσ τὸ τέταρτον τῶν φόρων ἀφίησιν αὐτοῖσ τοῦ παρεληλυθότοσ ἔτουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 73:1)
ζῶε δ’ ἀγαλλόμενοσ σὺν ἐυσφύρῳ Ἠλεκτρυώνῃ, ᾗ ἀλόχῳ·
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 6:3)
ἀλλ’ οὐχ Ὑρτακίδησ ἔθελ’ Ἄσιοσ ὄρχαμοσ ἀνδρῶν αὖθι λιπεῖν ἵππουσ τε καὶ ἡνίοχον θεράποντα, ἀλλὰ σὺν αὐτοῖσιν πέλασεν νήεσσι θοῇσι νήπιοσ, οὐδ’ ἄρ’ ἔμελλε κακὰσ ὑπὸ κῆρασ ἀλύξασ ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν ἀγαλλόμενοσ παρὰ νηῶν ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
(호메로스, 일리아스, Book 12 9:2)
μάλιστα γινώσκειν, ὁρῶν ὅσησ ἀπειθείασ γέμοντι καὶ κακίασ στρατεύματι χρώμενοσ οὕτω καλὰσ κατώρθωσε καὶ μεγάλασ πράξεισ, θαυμάζειν δὲ τὸν δῆμον εἰ τοῖσ ἀπ’ Ἰλλυριῶν καὶ Λιγύων ἀγαλλόμενοσ θριάμβοισ αὑτῷ φθονεῖ τὸν Μακεδόνων βασιλέα ζῶντα καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ Φιλίππου δόξαν ἐπιδεῖν ὑπὸ τοῖσ Ῥωμαίων ὅπλοισ ἀγομένην αἰχμάλωτον.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 31 3:1)
ἐπιφοιτῶν τε ταῖσ πόλεσιν εὐνομίαν ἅμα καὶ δίκην πολλὴν ὁμόνοιάν τε καὶ φιλοφροσύνην πρὸσ ἀλλήλουσ παρεῖχε, καταπαύων μὲν τὰσ στάσεισ, κατάγων δὲ τὰσ φυγάσ, ἀγαλλόμενοσ δὲ τῷ πείθειν καὶ διαλλάσσειν τοὺσ Ἕλληνασ οὐχ ἧττον ἢ τῷ κεκρατηκέναι τῶν Μακεδόνων, ὥστε μικρότατον ἤδη τήν ἐλευθερίαν δοκεῖν ὧν εὐεργετοῦντο.
(플루타르코스, Titus Flamininus, chapter 12 3:1)
οὐκέτι δὴ πλωτοῖσιν ἀγαλλόμενοσ πελάγεσσιν αὐχέν’ ἀναρρίψω βυσσόθεν ὀρνύμενοσ, οὐδὲ περὶ σκαλάμοισι νεὼσ περικαλλέα χείλη ποιφύσσω, τἀμᾷ τερπόμενοσ προτομᾷ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2151)

SEARCH

MENU NAVIGATION