헬라어 문장 내 검색 Language

εὐθέτωσ δὲ καὶ πρὸ ὁδοῦ ἄνθρωποσ ὤν φύσει γὰρ αὐτῷ ἀγαθὰ τὰ ἁπλῶσ ἀγαθά, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἀνὴρ ἀντὶ γυναικὸσ καὶ εὐφυὴσ ἀφυοῦσ, διὰ τοῦ ἡδέοσ δὲ ἡ ὁδόσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 56:4)
ἐπιδεικνυμένου πόθ’, ὡσ ἐοίκεν, ἐν Ἐφέσῳ ἀφυοῦσ κιθαρῳδοῦ τὸν μαθητὴν τοῖσ φίλοισ, παρὼν κατὰ τύχην ὁ Στρατόνικοσ τοῦτ’ ἔφη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 9:1)
ἐγὼ οὖν δεδηγμένοσ τε ὑπὸ ἀλγεινοτέρου καὶ τὸ ἀλγεινότατον ὧν ἄν τισ δηχθείη ‐ τὴν καρδίαν γὰρ ἢ ψυχὴν ἢ ὅτι δεῖ αὐτὸ ὀνομάσαι πληγείσ τε καὶ δηχθεὶσ ὑπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων, οἳ ἔχονται ἐχίδνησ ἀγριώτερον, νέου ψυχῆσ μὴ ἀφυοῦσ ὅταν λάβωνται, καὶ ποιοῦσι δρᾶν τε καὶ λέγειν ὁτιοῦν ‐ καὶ ὁρῶν αὖ Φαίδρουσ, Ἀγάθωνασ, Ἐρυξιμάχουσ, Παυσανίασ, Ἀριστοδήμουσ τε καὶ Ἀριστοφάνασ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 491:1)
εἰσ εἰκόνα ῥήτοροσ ἀφυοῦσ τίσ σὲ τὸν οὐ λαλέοντα τύπῳ ῥητῆροσ ἔγραψε·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 3181)

SEARCH

MENU NAVIGATION