헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν δέ τι ἀνάγηται, φλέγμα ἀφρῶδεσ, ἢ ὑπόχολον κατακορὲσ, ἢ δίαιμον ἀνθηρὸν σφόδρα· τόδε ἔστι τὸ δίαιμον τῶν ἄλλων κάκιον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.14)
Ἀπὸ δὲ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ μικρὸν καὶ σφόδρα ξανθὸν τὸ αἷμα καὶ ξὺν βηχὶ ἀνάγουσι· κἢν μὴ ἀνάγωσι δὲ, διηνεκέωσ βήσσουσ ι· αἴσθησισ δὲ καὶ πόνου, ἔνθα ὁ βρόγχοσ, ἢ μικρόν τι νέρθεν ἢ ὕπερθεν· φωνὴν βραγχώδεεσ , ἀσαφέεσ· Ἢν δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ ᾖ, ἀθρόωσ ἡ ἀναγωγὴ, ἐπὶ δὲ μᾶλλον, εἰ ἐκ διαβρώσιοσ , ξὺν βηχὶ πολλῇ ξανθὸν κατακορέωσ , ἀφρῶδεσ, στρογγύλον , ὡσ ἄλλην ἀπ’ ἄλλησ ἀναγωγὴν διακεκρίσθαι· ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν ξυνῷ ἀγγείῳ φορὴτῶν τοῦ θώρηκοσ ἀναγομένων ἄλλη· καὶ διαστήσαισ ἂν τὰ ξυμμεμιγμένα ἐκ παραθέσιοσ, ὡσ ὄντα μέρεα θώρηκοσ · τὴσ τὰ δὲ ἰδέην σαρκοει δέα δοκοίησ ἂν πλεύμονοσ ἔμμεναι μέρεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.68)
Ὁκόσοι αἷμα ἀφρῶδεσ ἀναπτύουσι, τουτέοισιν ἐκ τοῦ πλεύμονοσ ἡ τοιαύτη ἀναγωγὴ γίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.13)
Ὑδαρὲσ δὲ κάρτα, ἢ λευκὸν, ἢ χλωρὸν, ἢ ἐρυθρὸν ἰσχυρῶσ, ἢ ἀφρῶδεσ διαχωρέειν, πονηρὰ ταῦτα πάντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 11.8)
Κακὸν δὲ καὶ τὸ χλωρὸν ἐὸν κάρτα καὶ τὸ ἀφρῶδεσ‧ εἰ δὲ εἰή οὕτωσ ἄκρητον ὥστε καὶ μέλαν φαίνεσθαι, δεινότερόν ἐστι τοῦτο ἐκείνων‧ κακὸν δὲ καὶ ἢν μηδὲν ἀνακαθαίρηται, μηδὲ προί̈ῃ ὁ πλεύμων, ἀλλὰ πλήρησ ἐὼν ζέῃ ἐν τῇ φάρυγγι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 14.3)
Ἀπόλλυνται δὲ οὓσ ἂν ὅ τε πυρετὸσ μὴ ἀφῇ, ἢ δοκέων αὐτέουσ ἀφιέναι, αὖθισ φαίνηται ἀναθερμαινόμενοσ, καὶ δίψαν μὲν ἔχωσι, σιτίων δὲ μὴ ἐπιθυμέωσι, καὶ ἡ κοιλίη ὑγρὴ ᾖ, καὶ τὸ πῦον χλωρὸν ἢ πελιὸν πτύῃ, ἢ φλεγματῶδεσ καὶ ἀφρῶδεσ‧ ἢν ταῦτα πάντα γίγνηται, ἀπόλλυνται‧ ὁκόσοισι δ’ ἂν τουτέων τὰ μὲν ἐπιγένηται, τὰ δὲ μὴ, οἱ μὲν αὐτέων ἀπόλλυνται, οἱ δὲ ἐν πολλῷ χρόνῳ περιγίγνονται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.7)
μέχρι φύσεωσ τῶν περὶ τὸ στόμα συνόδων, ταύτῃ τῇ δυνάμει γλυκύτητα παρεχόμενον, μέλι τὸ κατὰ πάντων μάλιστα πρόσρημα ἔσχεν, τὸ δὲ τῆσ σαρκὸσ διαλυτικὸν τῷ κάειν, ἀφρῶδεσ γένοσ, ἐκ πάντων ἀφορισθὲν τῶν χυμῶν, ὀπὸσ ἐπωνομάσθη.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 275:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION