헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδεὶσ γὰρ ἂν φαίη μακάριον τὸν μηθὲν μόριον ἔχοντα ἀνδρείασ μηδὲ σωφροσύνησ μηδὲ δικαιοσύνησ μηδὲ φρονήσεωσ, ἀλλὰ δεδιότα μὲν τὰσ παραπετομένασ μυίασ, ἀπεχόμενον δὲ μηθενόσ, ἂν ἐπιθυμήσῃ τοῦ φαγεῖν ἢ πιεῖν, τῶν ἐσχάτων, ἕνεκα δὲ τεταρτημορίου διαφθείροντα τοὺσ φιλτάτουσ φίλουσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰ περὶ τὴν διάνοιαν οὕτωσ ἄφρονα καὶ διεψευσμένον ὥσπερ τι παιδίον ἢ μαινόμενον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 6:2)
πῶσ οὖν εἰκὸσ τὰ μὲν ἄφρονα καὶ ἀγνώμονα εἰδέναι καὶ φιλεῖν τοὺσ ἐπιμελουμένουσ, τὸ δὲ πάντων συνετώτατον καὶ μάλισταἀποδοῦναι χάριν ἐπιστάμενον ἀγνοεῖν καὶ ἐπιβουλεύειν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 24:1)
ἢ οὐ τὴν ἀφροσύνην ἡγῇ μεγίστην καὶ τελεωτάτην πασῶν νόσον καὶ βλάβην τοῖσ ἔχουσι καὶ τὸν ἄφρονα ἄνδρα αὐτὸν αὑτῷ βλαβερώτατον;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 67:1)
τάδε δὲ τὰ ξύμπαντα φάσκοντεσ ἀγνώμονα καὶ ἄφρονα καὶ ἀδέσποτα καὶ μηδένα ἔχοντα ἄρχοντα μηδὲ ταμίαν μηδὲ ἐπιστάτην πλανᾶσθαι εἰκῇ καὶ φέρεσθαι, μηδενὸσ μήτε νῦν προνοοῦντοσ μήτε πρότερον ἐργασαμένου τὸ πᾶν, μηδὲ ὥσπερ οἱ παῖδεσ τοὺσ τροχοὺσ αὐτοὶ κινήσαντεσ εἶτα ἐῶσιν ἀφ’ αὑτῶν φέρεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 47:1)
ἄδικον δὲ αὐτὸν ὄντα οὐ λυσιτελεῖ τῶν δικαίων παῤ ἄλλου τυγχάνειν οὐδὲ ἄφρονα καὶ ἀγνοοῦντα ἃ δεῖ ποιεῖν καὶ ὧν ἀπέχεσθαι, μετὰ νοῦν ἐφ̓ ἑκάστῳ πρὸσ ἕτερον ἰέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ. 12:1)
τὸν μὲν νεώτερον συνετόν, τὸν δὲ πρεσβύτερον ἄφρονα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Κεφ. ζ’. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ 1:3)
" ἰδὼν ἄφρονα ψαλτήριον ἁρμοζόμενον "οὐκ αἰσχύνῃ," ἔφη, "τοὺσ μὲν φθόγγουσ τῷ ξύλῳ προσαρμόττων, τὴν δὲ ψυχὴν εἰσ τὸν βίον μὴ ἁρμόττων;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 46:3)
τὰ δ’ ἐκτὸσ τὸ ἄφρονα πατρίδα ἔχειν καὶ ἄφρονα φίλον καὶ τὴν τούτων κακοδαιμονίαν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 96:2)
ἐὰν μὲν οὖν τῆσ βουλῆσ τὸν ἄφρονα δῆμον ἄρχειν ἐῶσιν, ὅμοια πείσεσθαι αὐτοὺσ ἔφη τοῖσ ὑποτάττουσι τὴν ψυχὴν τῷ σώματι καὶ μὴ κατὰ τὸν λογισμόν, ἀλλὰ κατὰ τὰ πάθη ζῶσιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 67 6:1)
ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐμέ γε οὐθεὶσ ἀνθρώπων οὕτωσ τελέωσ ἂν ἄφρονα ὑπολάβοι, ὥστε τούτῳ μαρτυρεῖν τὰ ψευδῆ, ὅπωσ τὰ πατρῷα διὰ πλειόνων διανείμωμαι.
(디오니시오스, chapter 17 1:6)
‐ Θαυμάζω μὲν νὴ τοὺσ θεούσ, πῶσ καὶ τὸ πρῶτον ὡμολόγηκασ ἄφρονα εἶναι σεαυτόν.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 5:1)
τίσ ὁ θεοὺσ ἀνομίᾳ χραίνων, θνητὸσ ὤν, ἄφρονα λόγον οὐρανίων μακάρων κατέβαλ’, ὡσ ἄρ’ οὐ σθένουσιν θεοί;
(에우리피데스, Heracles, choral, antistrophe 17)
ἄφρονά γε, καὶ σὺ μῶροσ ὃσ ἐπίθου τάδε.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, iambic 3:14)
Ἐκ τουτέων δὲ σκίδναται ἐσ τὰ λοιπὰ μέρεα κατὰ τὰσ φλέβασ‧ καὶ ὅσον μὲν ἐσ τὴν κοιλίην ἔρχεται, τοῦτο μὲν τὴν κοιλίην διαψύχει, καὶ ἄλλο τι οὐδὲν ξυμβάλλεται‧ ὁ δ’ ἐσ τὸν πλεύμονά τε καὶ τὰσ φλέβασ ἀὴρ ξυμβάλλεται ἐσ τὰσ κοιλίασ ἐσιὼν καὶ ἐσ τὸν ἐγκέφαλον, καὶ οὕτω τὴν φρόνησιν καὶ τὴν κίνησιν τοῖσι μέλεσι παρέχει, ὥστε, ἐπειδὰν ἀποκλεισθῶσιν αἱ φλέβεσ τοῦ ἠέροσ ὑπὸ τοῦ φλέγματοσ καὶ μὴ παραδέχωνται, ἄφωνον καθιστᾶσι καὶ ἄφρονα τὸν ἄνθρωπον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 7.3)
φαίησ κε ζάκοτόν τέ τιν’ ἔμμεναι ἄφρονά τ’ αὔτωσ.
(호메로스, 일리아스, Book 3 26:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION