헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κρίνω δ’ ἄφθονον ὄλβον·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 3 1:8)
τοῦτο δέ, ὡσ Φερεκύδησ λέγει, δύναμιν εἶχε τοιαύτην ὥστε βρωτὸν ἢ ποτόν, ὅπερ <ἂν> εὔξαιτό τισ, παρέχειν ἄφθονον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 5:4)
οἷσ τὴν τιμὴν τῆσδε τῆσ γῆσ τοῖσ ἀφῃρημένοισ ἡμεῖσ ἐκ τῶν δημοσίων χρημάτων εὐθὺσ ἐκ πρώτησ ἀφορμῆσ ἀποδώσομεν, ἵνα μὴ βέβαιον ἔχητε μόνον ὑμεῖσ τὴν κληρουχίαν, ἀλλὰ καὶ ἄφθονον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 6:12)
ὡσ δ’ οἱ μὲν ὀχυρόν τι χωρίον προύλαβον, ἔνθα καὶ ὕδωρ ἦν ἄφθονον καὶ ἀγορά, καὶ οὐδὲν ἄλλο ἢ πολιορκεῖν αὐτοὺσ ἔδει, Σκιπίωνα δ’ ἤπειγον ἕτεραι χρεῖαι, Σιλανὸν μὲν ἀπέλιπε τούσδε πολιορκεῖν, αὐτὸσ δ’ ἐπῄει τὴν ἄλλην Ἰβηρίαν καὶ ὑπήγετο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 5:2)
νῦν ἔδει μὲν πάντασ οἰωνοὺσ εἰσ πῦρ ἐνάλλεσθαι, παρέχει δ’ ἡ πόλισ ἄφθονον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 3:15)
ὃ δὲ τῶν ἐσχάτων ἐστὶ κρυμῶν καὶ χειμώνων καὶ τῆσ παρ’ ἡμῖν ὡρ́ασ, ἡνίκ’ ἂν ᾖ χειμεριωτάτη, τοῦθ’ οὕτωσ ἄφθονον εἶναι τοῖσ ἐκεῖ τιθέντεσ οὐκ αἰσχυνούμεθα, ἐὰν μὲν αὐτοὶ λέγωμεν τὸν λόγον, ὡσ ἀναιδῆ ψευδόμενοι, ἐὰν δ’ ἑτέροισ λέγουσι πιστεύωμεν, ὡσ ῥᾳδίωσ ἐξαπατώμενοι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 5:10)
ἄλλον δὲ τρόπον τὸ ἄφθονον τοῦ σπανίου, ὅτι ἡ χρῆσισ ὑπερέχει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 14:3)
δείπνου δὲ λήγοντοσ γλυκὺ τρωγάλιον, καίπερ πεδ’ ἄφθονον βοράν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 47 4:1)
καὶ ἐν Οἰνοπίωνι δὲ ὁ αὐτόσ φησιν θνητῶν δ’ ὅσοι ζῶσιν κακῶσ ἔχοντεσ ἄφθονον βίον, ἐγὼ μὲν αὐτοὺσ ἀθλίουσ εἶναι λέγω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 12 2:2)
νῦν δ’ οἱ μὲν τὰ κοινὰ διοικοῦντεσ ἐκ πτωχῶν εὔποροι καὶ πολλοῦ χρόνου τροφὴν ἄφθονόν εἰσιν ἡτοιμασμένοι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 293:4)
ὧν ἀκούοντεσ τότε ὑμεῖσ ἐν τῷ δήμῳ αὐτῶν τε λεγόντων καὶ τῶν συναγορευόντων αὐτοῖσ, ἔτι δὲ τῶν ἐμπόρων καὶ τῶν ναυκλήρων περὶ ἔκπλουν ὄντων ἐκ τοῦ Πόντου, καὶ Βυζαντίων καὶ Καλχηδονίων καὶ Κυζικηνῶν καταγόντων τὰ πλοῖα ἕνεκα τῆσ ἰδίασ χρείασ τοῦ σίτου, καὶ ὁρῶντεσ ἐν τῷ Πειραιεῖ τὸν σῖτον ἐπιτιμώμενον καὶ οὐκ ὄντα ἄφθονον ὠνεῖσθαι, ἐψηφίσασθε τάσ τε ναῦσ καθέλκειν τοὺσ τριηράρχουσ καὶ παρακομίζειν ἐπὶ τὸ χῶμα, καὶ τοὺσ βουλευτὰσ καὶ τοὺσ δημάρχουσ καταλόγουσ ποιεῖσθαι τῶν δημοτῶν καὶ ἀποφέρειν ναύτασ, καὶ διὰ τάχουσ τὸν ἀπόστολον ποιεῖσθαι καὶ βοηθεῖν ἑκασταχοῖ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 8:1)
ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν <τὸ> κατ’ ἐμὲ ἐλλείπηται, καὶ ἄλλα ὅσα ἢ ἐμοὶ ἢ τῇ τριήρει ἐβουλήθη ὁ στρατηγὸσ χρῆσθαι, παρέσχον αὐτῷ, οὐ μόνον τὴν οὐσίαν ἀναλίσκων, ἀλλὰ καὶ τῷ σώματι κινδυνεύων συνεπιπλέων, τῶν οἰκείων μοι πραγμάτων τοιούτων συμβεβηκότων ἐν τῷ τότε καιρῷ, ὥστε ὑμᾶσ ἂν ἀκούσαντασ ἐλεῆσαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 71:1)
ἀέρα γὰρ ἢ πῦρ ἐργάσασθαι καὶ τὴν ἄφθονον πηγὴν ὕδατοσ ὅσον τε ἐν ἅπασι τούτοισ στερεὸν ἑρ́μα·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 104:1)
ῥᾳδίωσ δὲ ὑμῖν ἔπεισι τοῦτο νῦν ὡσ ἂν ἄφθονον ὑπάρχον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 11:2)
ὅ, τι δ’ ἂν ἀξιώσητε ὑμεῖσ, ἔνθεν ἑλὼν ἄθρουν καὶ πολὺν ἀφήσει τὸν λόγον, ὥσπερ τι ῥεῦμα ἄφθονον ἐν αὐτῷ κατακεκλειμένον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION