헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ αἱ αὐταί, πῶσ τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα, καὶ διὰ τίν’ αἰτίαν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 108:2)
οὐ γὰρ τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα ποιεῖ τῶν ὄντων ἀλλὰ πάντα φθαρτὰ πλὴν τῶν στοιχείων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 120:4)
εἰ δὲ ἄφθαρτοι, διὰ τί ἐκ μὲν τούτων ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ ἔσται, ἐκ δὲ τῶν ἑτέρων ἄφθαρτα;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 123:2)
μιμεῖται δὲ τὰ ἄφθαρτα καὶ τὰ ἐν μεταβολῇ ὄντα, οἱο͂ν γῆ καὶ πῦρ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 106:2)
καὶ διὰ τί τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ δ’ ἄφθαρτα, οὐδεὶσ λέγει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 138:4)
τὰ γὰρ ἐξ ἀνάγκησ ὄντα ἁπλῶσ πάντα ἀίδια, τὰ δ’ ἀίδια ἀγένητα καὶ ἄφθαρτα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 21:5)
σκοπεῖτε γάρ, εἰ καί τισι δόξει μετέωροσ ὁ, λόγοσ καὶ οὐ πάνυ τι ὑμῖν συμπαθήσ, ὅτι ταῦτα πεφυκότα ἄφθαρτα καὶ θεῖα καὶ τοῦ πρώτου καὶ μεγίστου γνώμῃ καὶ δυνάμει κυβερνώμενα θεοῦ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐκ τῆσ πρὸσ ἄλληλα φιλίασ καὶ ὁμονοίασ σῴζεσθαι φιλεῖ, τά τε ἰσχυρότερα καὶ μείζω καὶ τὰ ἐλάττω δὴ δοκοῦντα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 63:1)
διὰ τοῦτο ἄφθαρτα καὶ ἀγήρω μένειν αὐτὰ, τὴν προσήκουσαν ἓν ἕκαστον ἑαυτῷ τάξιν φυλάττοντα, τήν τε νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν καὶ τὰσ ὡρ́ασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 18:1)
ὅθεν ἀναγκαῖον τὰ μετατιθέμενα ἄφθαρτα εἶναι καὶ τὴν τοῦ μεταβάλλοντοσ φύσιν οὐκ ἔχοντα, ὀγκοὺσ δὲ καὶ σχηματισμοὺσ ἰδίουσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 54:4)
"Ἐπὶ δὲ τούτοισ ὅλωσ ἅπασιν ἐκεῖνο δεῖ κατανοεῖν, ὅτι τάραχοσ ὁ κυριώτατοσ ταῖσ ἀνθρωπίναισ ψυχαῖσ γίνεται ἐν τῷ ταῦτά τε μακάρια δοξάζειν <εἶναι> καὶ ἄφθαρτα, καὶ ὑπεναντίασ ἔχειν τούτῳ βουλήσεισ ἅμα καὶ πράξεισ καὶ αἰτίασ, καὶ ἐν τῷ αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν ἢ ὑποπτεύειν κατὰ τοὺσ μύθουσ εἴ τε καὶ αὐτὴν τὴν ἀναισθησίαν τὴν ἐν τῷ τεθνάναι φοβουμένουσ ὥσπερ οὖσαν κατ’ αὐτούσ, καὶ ἐν τῷ μὴ δόξαισ ταῦτα πάσχειν ἀλλ’ ἀλόγῳ γέ τινι παραστάσει, ὅθεν μὴ ὁρίζοντασ τὸ δεινὸν τὴν ἴσην ἢ καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν τῷ εἰκαίωσ δοξάζοντι ταῦτα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 81:1)
ἡδονῶν τὸ γῆρασ ἣ τ’ Ἀφροδίτη τοῖσ γέρουσιν ἄχθεται κατ’ Εὐριπίδην, ταύτασ μάλιστα συνάγειν τὰσ ἡδονάσ, ὥσπερ εἰσ πολιορκίαν ἄσηπτα σιτία καὶ ἄφθαρτα παρατιθεμένουσ·
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 12 7:1)
ἀίδια, ἄφθαρτα, οὔτε θραυσθῆναι δυνάμενα οὔτε διάπλασιν ἐκ τῶν μερῶν λαβεῖν οὔτ’ ἀλλοιωθῆναι εἶναι δ’ αὐτὰ λόγῳ θεωρητά ταῦτα μέντοι κινεῖσθαι ἐν τῷ κενῷ καὶ διὰ τοῦ κενοῦ·
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, chapter 3 35:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION