헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ δὲ τούτοισ οὐκ ἐν τοιούτοισ ἦμεν λόγοισ, ἀλλ’ ὅλην τὴν πορείαν ἠναγκαζόμεθα Δημοσθένην ὑπομένειν ἀφόρητον καὶ βαρὺν ἄνθρωπον·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 211)
Πιττοκοπίητῷ ἐμπάττειν ξυνεχήσ· φοινίσσειν δὲ καὶ τὴν κεφαλὴν, ἄλλοτε μὲν σίνηπι ξὺν ἄρτῳ διπλόῳ ἐγχρίοντα, ὡσ μὴ ἀφόρητον εἰή τὸ πῦρ· ἄλλοτε δὲ φάρμακα ξυναλείφοντα, ὡσ τὸ ξύνθετον τὸ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ καὶ εὐφορβίου καὶ πυρέθρου · ἔχει δὲ καὶ ἀνώδυνον περί τε τὸν ἐν καιρῷ πόνον καὶ ἐσ μόχλευσιν τῆσ Ῥίζησ τοῦ κακοῦ, θαψίησ ὁ ὀπὸσ, καὶ τὰ ξὺν τῇδε φάρμακα, ὁκόσα ἐσοιδαίνει τὸ δέρμα, καὶ ἰόνθοισι ἴκελα ἐκφύει βλαστήματα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.53)
ἃ χρὴ λογιζομένουσ οὐκ εἰ μετὰ παιάνων ἐκπλεύσαντασ ἀπράκτουσ ὑποδεξόμεθα ἀφόρητον νομίζειν, ἀλλ’ ἐκεῖνο πάντων ἂν γενέσθαι σχετλιώτατον, εἰ οὓσ τότε ὡσ ἀρχὴν ἐπικτησομένουσ καὶ μετὰ τοιούτου σχήματοσ ἐξεπέμπομεν, τούτουσ ὑπ’ ἄλλων ποτὲ φωνῶν ζητήσομεν, καὶ ἡ τότε ἅμιλλα μέχρι Αἰγίνησ οὐκ ἐάσει νῦν αὐτοὺσ εἰσ τοὺσ οἰκείουσ λιμένασ ἀποσωθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 15:9)
εἰ δ’ ἀπ’ αὐτῶν τῶν κηρύκων ἀρξάμενοι καὶ τῆσ ἀποκρίσεωσ προηγόρευον Ἀθηναίοισ ὅτι δεῖ μελετᾶν τὸν ὑπὲρ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ ἀγῶνα καὶ μὴ λιπεῖν τὴν τοῦ φρονήματοσ τάξιν, καὶ οὐ τὰ ὅπλα ῥίψαντασ οὐδὲ τοῖσ φόβοισ εἴξαντασ, ἀλλ’ ἀναλαβόντασ τὰ ὅπλα καὶ τῶν φόβων κρείττουσ γενομένουσ, μᾶλλον δ’ ἕνα τοῦτον φόβον καὶ δεινὸν καὶ ἀφόρητον νομίσαντασ εἶξαι τοῖσ χείροσι καὶ παραχωρῆσαι τοῦ πατρίου σχήματοσ, εἰ ταῦτα λέγοντασ καὶ οὕτω παρεσκευασμένουσ ἠξίουν ἀπαντᾶν ἐπὶ τὴν κρίσιν τὴν περὶ τῶν ὅλων καὶ δέχεσθαι τὸ ἐκβησόμενον ὡσ ἐπ’ ἀμφότερα ὁμοίωσ κερδανοῦντασ, οὐχ ὁρῶ τίνα ταῦτ’ ἔχει διακονίαν ἀγεννῆ ἢ πῶσ ἐοίκε τοῖσ τοῦ κυβερνήτου λογισμοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 54:9)
τὸ γὰρ κακὸν καὶ ἑαυτὸ ἀπόλλυσι, κἂν ὁλόκληρον ᾖ, ἀφόρητον γίνεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 110:2)
ἐπειδὴ δὲ πάντεσ συνήχθησαν, ἐκκλησίαν ποιησάμενοσ πολλῇ καταβοῇ τῆσ Ῥωμαίων πόλεωσ ἐχρήσατο, δεινὴν καὶ ἀφόρητον ἀποφαίνων τὴν ὕβριν, ἣν ὑβρισμένοι πρὸσ αὐτῶν ἦσαν Οὐολοῦσκοι μόνοι τῶν ἄλλων ξένων ἐξελασθέντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 4 2:1)
τὸ μὲν οὖν ἀργύριον οἱ πελάται τε καὶ συγγενεῖσ αὐτοῦ συνεισενέγκαντεσ ἐκ τῶν ἰδίων χρημάτων ἀπέδοσαν, ὥστε μηδεμιᾶσ πειραθῆναι ὕβρεωσ, ὁ δ’ ἀνὴρ ἀφόρητον ἡγούμενοσ τὸν προπηλακισμὸν ἐκχωρεῖν ἔγνω τῆσ πόλεωσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 5 2:2)
ἀφόρητον ἡγησάμενοι τὴν αὐθάδειαν τῆσ πόλεωσ οἱ Σαυνῖται τοὺσ μὲν πρέσβεισ ἐκέλευσαν ἀπαλλάττεσθαι παραχρῆμα, αὐτοὶ δὲ τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐψηφίσαντο κοινῇ τε καὶ κατὰ πόλεισ εὐτρεπίζεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 17-18, chapter 2 5:1)
Τῷ λογικῷ ζῴῳ μόνον ἀφόρητόν ἐστι τὸ ἄλογον, τὸ δ’ εὔλογον φορητόν.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 1:1)
‐ Τὸ δ’ ἀπάγξασθαι οὐκ ἔστιν ἀφόρητον;
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 3:1)
ἄλλῳ δέ τινι οὐ μόνον τὸ αὐτὸν παρακρατῆσαι ἀφόρητον δοκεῖ, ἀλλὰ καὶ τὸ ἄλλου παρακρατοῦντοσ ἀνασχέσθαι.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ σῴζοι τὸ κατὰ πρόσωπον ἐν παντί. 9:1)
Πᾶν πρᾶγμα δύο ἔχει λαβάσ, τὴν μὲν φορητήν, τὴν δὲ ἀφόρητον.
(에픽테토스, Works, chapter 43 1:1)
πικρὸν δὲ ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ καὶ ἄποτον ἦν οὐκ ἀνθρώποισ μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὑποζυγίοισ ἀφόρητον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 6:3)
δουλείαν γὰρ καὶ καθ’ αὑτὴν μὲν πικρὰν ἔλεγον εἶναι, τὴν ἐφ’ ὕβρει δὲ παντάπασιν ἀφόρητον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 146:2)
Ἀντιπάτρῳ δὲ ἀδήριτον ἔχοντι τὴν διαδοχὴν μῖσοσ μὲν ἀφόρητον ἐκ τοῦ ἔθνουσ ἐπεγείρεται πάντων ἐπισταμένων, ὅτι τὰσ διαβολὰσ τοῖσ ἀδελφοῖσ πάσασ ἐπισυντάξειεν οὗτοσ, ὑποικούρει δὲ καὶ δέοσ οὐ μέτριον αὐξανομένην ὁρῶντι τὴν τῶν ἀνῃρημένων γενεάν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 778:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION