헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

σέβασ δ’ ἄμαχον ἀδάματον ἀπόλεμον τὸ πρὶν δι’ ὤτων φρενόσ τε δαμίασ περαῖνον νῦν ἀφίσταται.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 21)
οἱᾶ καὶ ἡ Καρχηδονίων πόλισ, ἡ τῆσ Λιβύησ μεγίστη καὶ δυνατωτάτη ναυσὶ καὶ χρήμασιν ὁμοῦ καὶ ἐλέφασι καὶ στρατῷ πεζῷ τε καὶ ἱππικῷ, καὶ ὑπηκόοισ πολλοῖσ, ἑπτακοσίοισ ἔτεσιν ἀνθήσασα, καὶ Λιβύησ πάσησ καὶ ἄλλων ἐθνῶν καὶ νήσων καὶ θαλάσσησ τοσῆσδε ἄρξασα, καὶ ὑμῖν αὐτοῖσ ἐσ ἀμφήριστον ἐπὶ πλεῖστον ἐλθοῦσα, νῦν οὐκ ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ ταῖσ ναυσίν, οὐδ’ ἐν τοῖσ ἐλέφασι καὶ ἵπποισ, οὐδ’ ἐν τοῖσ ὑπηκόοισ, ὧν πάντων ὑμῖν ἀφίσταται, τὴν ἐλπίδα τῆσ σωτηρίασ, ἀλλ’ ἐν αὐτοῖσ ὑμῖν ἔχει τοῖσ προπεπονθόσι κακῶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:4)
καὶ γὰρ Ῥηϊδίωσ τοῖσι ἄνω προσχωρέει · ἀτὰρ ἠδὲ Ῥηϊδίωσ ἀφίσταται· ἀκρόπλοόσ τε γὰρ ἡ ὑστέρη· ὑγροὶ δὲ καὶ οἱ ὑμένεσ οἱ ὀχῆεσ αὐτῆσ· ὑγρὸν δὲ καὶ τὸ χωρίον, ἔνθα κέεται ἡ ὑστέρη· πρὸσ δὲ φυγῇ τε καὶ ὁρμῇ χρέεται ἡδέων τε καὶ ἀηδέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.252)
προσξυνιέναι δὲ καὶ τὰ χωρία, ἔνθα αἱ ἀποστάσιεσ · ὁκόσοισι γὰρ ἐν τῷ στέρνῳ τὸ ἐμπύημα γίγνεται, βραδέωσ ἀφίσταται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.190)
καὶ γὰρ ἐπιφλεγμαίνει θᾶσσόν τε καὶ βιαιότερον , καὶ ἀφίσταται ξυνεχέστερόν τε καὶ ὀλεθριώτερον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.238)
δοιαὶ γὰρ αἱ σχίδεσ μὲν αἱ ἐπηλλαγμέναι χιτῶνοσ· ὅδε οὖν ἀφίσταται μὲν καὶ Ῥεύματι, καὶ ἐντρωσμῷ καὶ βιαίῳ τόκῳ, εὖτε ἐπὶ τῷ χορίῳ προσπέφυκεν αὐτέη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.292)
ἐγὼ δ’ οὐχ οὕτω σοφὸν εἶναι νομίζω περὶ τῶν ἀδήλων φροντίζειν, οὐδὲ σκαιότητα ἔχειν εἴ τισ ἀφίσταται, ὡσ τὸ τοῖσ ὑπὲρ τῶν ἀδήλων ἰσχυριζομένοισ μὴ ῥᾳδίωσ πιστεύειν νοῦν ἔχοντοσ εἶναι τίθεμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 28:2)
ἀλλοιωθέντα οὖν ἀδυνατῶν ἀνασῶσαι ἀφίσταται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 36:3)
ἐγὼ δὲ δι’ ἃσ μὲν προφάσεισ ἕκαστοσ ἀφίσταται τοῦ βοηθεῖν αὑτῷ, πάντασ ὑμᾶσ εἰδέναι νομίζω·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 187:3)
ἀδελφῷ ὄντι τούτῳ ἐκείνου καὶ ἔχοντι ἅπαντα τὰ Ἀρτέμωνοσ, καὶ ὅσα ἐνθάδε κατέλιπεν καὶ ὅσα ἦν αὐτῷ ἐν τῇ Φασήλιδι, καὶ κληρονόμῳ ὄντι τῶν ἐκείνου ἁπάντων, καὶ οὐκ ἂν ἔχοντοσ τούτου δεῖξαι νόμον ὅστισ αὐτῷ δίδωσιν ἐξουσίαν ἔχειν μὲν τὰ τοῦ ἀδελφοῦ καὶ διῳκηκέναι ὅπωσ ἐδόκει αὐτῷ, μὴ ἀποδοῦναι δὲ τὰ ἀλλότρια χρήματα, ἀλλὰ λέγειν νῦν ὅτι οὐκ ἔστιν κληρονόμοσ, ἀλλ’ ἀφίσταται τῶν ἐκείνου.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ τὴν Λάκριτον Παραγραφὴν 5:1)
γνοὺσ δ’ ὅτι κινδυνεύσει ἐξελεγχθεὶσ ξένησ θυγατέρα ἠγγυηκέναι καὶ ταῖσ ἐσχάταισ ζημίαισ περιπεσεῖν, διαλλάττεται πρὸσ τὸν Φράστορα καὶ ἀφίσταται τῆσ προικόσ, καὶ τὴν δίκην τοῦ σίτου ἀνείλετο, καὶ ὁ Φράστωρ τὴν γραφὴν παρὰ τῶν θεσμοθετῶν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 83:2)
νῦν δὲ οἶμαι προαιρεῖται μὲν εὐεργετεῖν ἕκαστον ὡσ χρηστὸν καὶ τῶν παῤ αὐτῆσ δωρεῶν ἄξιον, ἐπειδὰν δὲ φαῦλον αἴσθηται καὶ ταπεινόν, καταισχύνοντα τὴν εὔνοιαν τὴν παῤ αὐτῆσ, εἰκότωσ ἀφίσταται καὶ ζητεῖ πάλιν ἄλλον, ἐὰν ἄρα ἐπιεικέστερον εὑρεῖν δύνηται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 8:1)
ἔστι δὲ ἄτοπον, εἴ τισ αὐτὸσ μὲν οὐ δύναται φέρειν ἐνίουσ τῶν εὐτυχούντων, ἀλλὰ μικρὸν χρόνον ὁμιλήσασ ἀφίσταται, καὶ μᾶλλον αἱρεῖται τὴν αὑτοῦ πενίαν ὅπωσ ἂν ἐνδέχηται φέρειν ἢ φορτικῶν καὶ ἀνοήτων ἀνέχεσθαι τρόπων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 9:2)
Καμπανίασ δὲ καὶ Τυρρηνίασ ὅσα ἐνδοιαστῶσ ἡμῶν ἀφείμενα διατελεῖ, τὰ μὲν ἐκ τοῦ φανεροῦ ἀφίσταται, τὰ δ’ ἀφανῶσ παρασκευάζεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 50 3:3)
καὶ Λάβανοσ μὲν ἀφίσταται τῆσ ἐπὶ πλεῖον ἐρεύνησ οὐκ ἂν οἰηθεὶσ τὴν θυγατέρα μετὰ τοιούτου πάθουσ τοῖσ τύποισ προσελθεῖν, ποιεῖται δ’ ὁρ́κουσ πρὸσ Ιἄκωβον οὐδενὸσ αὐτῷ μνησικακήσειν τῶν γενομένων, ἀλλὰ κἀκεῖνοσ ἀγαπήσειν αὐτοῦ τὰσ θυγατέρασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 420:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION