헬라어 문장 내 검색 Language

πέποιθα <δὴ> τὸν Διὸσ ἀντίτυπον ἔχοντ’ ἄφιλον ἐν σάκει τοῦ χθονίου δέμασ δαίμονοσ, ἐχθρὸν εἴκασμα βροτοῖσ τε καὶ δαροβίοισι θεοῖσιν, πρόσθε πυλᾶν κεφαλὰν ἰάψειν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 21)
τὰσ δὲ τῶν ἀπογόνων τύχασ καὶ τῶν φίλων ἁπάντων τὸ μὲν μηδοτιοῦν συμβάλλεσθαι λίαν ἄφιλον φαίνεται καὶ ταῖσ δόξαισ ἐναντίον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 120:2)
ἆρ’ οὖν ὡσ πλείστουσ φίλουσ ποιητέον, ἢ καθάπερ ἐπὶ τῆσ ξενίασ ἐμμελῶσ εἰρῆσθαι δοκεῖ μήτε πολύξεινοσ μήτ’ ἄξεινοσ, καὶ ἐπὶ τῆσ φιλίασ ἁρμόσει μήτ’ ἄφιλον εἶναι μήτ’ αὖ πολύφιλον καθ’ ὑπερβολήν;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 125:1)
ὅδε γὰρ ὁ Σκύθησ πάλαι <μοι> φύλαξ ἐφεστὼσ ὀλοὸν ἄφιλον ἐκρέμασεν κόραξι δεῖπνον.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, lyric6)
καὶ γὰρ ἂν ψυχρὸν εἰή καὶ ἄφιλον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 4 1:2)
τί ἔρεξα ἢ ἄφιλον ἢ ἀκοινώνητον ἢ ἄγνωμον;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 35:5)
ἄφιλον, ἵν’ αὖθίσ σοι λέγω, τὸ δυστυχέσ.
(에우리피데스, Heracles, episode, anapests 3:34)
ἐμπορίασ γὰρ καὶ χρηματισμοῦ διὰ καπηλείασ ἐμπιμπλᾶσα αὐτήν, ἤθη παλίμβολα καὶ ἄπιστα ταῖσ ψυχαῖσ ἐντίκτουσα, αὐτήν τε πρὸσ αὑτὴν τὴν πόλιν ἄπιστον καὶ ἄφιλον ποιεῖ καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ ὡσαύτωσ.
(플라톤, Laws, book 4 7:2)
ὥστ’ οὐκ εἰκὸσ ἄφιλον οὐδ’ ἀγείτονα τόνδ’ οὐδ’ ἄμικτον ἐν ἀπείρῳ κενῷ τὸν κόσμον σαλεύειν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 2410)
ἰδίαν εἶναι φωνὴν ὥσπερ τινὸσ ζῴου τῆσ φιλίασ, τὸ δ’ ἀπαρρησίαστον ἄφιλον καὶ ἀγεννέσ, οὐδὲ ταύτην ἀμίμητον ἀπολέλοιπεν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ δεινοὶ τῶν ὀψοποιῶν τοῖσ πικροῖσ χυμοῖσ καὶ αὐστηροῖσ ἡδύσμασι χρῶνται, τῶν γλυκέων ἀφαιροῦντεσ τὸ πλήσμιον, οὕτωσ οἱ κόλακεσ;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5 6:1)
<> τόλμα ξεῖνοσ ἐπὶ ξένησ, ὦ τλάμων, ὅ τι καὶ πόλισ τέτροφεν ἄφιλον ἀποστυγεῖν καὶ τὸ φίλον σέβεσθαι.
(소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, strophe 28)
τό τε κατάμεμπτον ἐπιλέλογχε πύματον ἀκρατὲσ ἀπροσόμιλον γῆρασ ἄφιλον, ἵνα πρόπαντα κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ.
(소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 16)
καὶ νῦν ἔμ’, ὦ δύστηνε, συνδήσασ νοεῖσ ἄγειν ἀπ’ ἀκτῆσ τῆσδ’, ἐν ᾗ με προυβάλου ἄφιλον ἔρημον ἄπολιν, ἐν ζῶσιν νεκρόν.
(소포클레스, 필록테테스, episode 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION