헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν δὲ ἑτέραν μὲν φωνὴν ἀφιῇ ὁ νόμοσ, ἑτέραν δὲ ὁ ῥήτωρ, τῷ τοῦ νόμου δικαίῳ χρὴ διδόναι τὴν ψῆφον, οὐ τῇ τοῦ λέγοντοσ ἀναισχυντίᾳ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 16 1:3)
ἢ μέχρι ἂν αὐτὸσ ὁ θεὸσ παραστάσ σοι φωνὴν ἀφιῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι σ# 1:7)
ἀμπτάμενοσ οὐράνιον ὑψιπετὲσ ἐσ μέλαθρον, Ωἀρίων ἢ Σείριοσ ἔνθα πυρὸσ φλογέασ ἀφίη‐ σιν ὄσσων αὐγάσ, ἢ τὸν ἐσ Αἴδα μελάγχρωτα πορθμὸν ᾄξω τάλασ;
(에우리피데스, Hecuba, episode, lyric13)
Τὴν δὲ σκηνὴν ἵστησιν αὐτοῦ κατὰ μέσον τετραμμένην πρὸσ τὰσ ἀνατολάσ, ἵνα πρῶτον ὁ ἥλιοσ ἐπ’ αὐτὴν ἀνιὼν ἀφίῃ τὰσ ἀκτῖνασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 147:1)
Ἢν δὲ ἀφρὸν ἐκ τοῦ στόματοσ ἀφίῃ καὶ τοῖσι ποσὶ λακτίζῃ, Ἄρησ τὴν αἰτίην ἔχει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 1.22)
εἰ δὲ μή, ἐκείνῳ τῷ διδασκάλῳ λάχε δίκην πρότερον ἢ ἐμοί, ὡσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ διαφθείροντι ἐμέ τε καὶ τὸν αὑτοῦ πατέρα, ἐμὲ μὲν διδάσκοντι, ἐκεῖνον δὲ νουθετοῦντί τε καὶ κολάζοντι" ‐ καὶ ἂν μή μοι πείθηται μηδὲ ἀφίῃ τῆσ δίκησ ἢ ἀντ’ ἐμοῦ γράφηται σέ, αὐτὰ ταῦτα λέγειν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἃ προυκαλούμην αὐτόν;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 20:1)
ἐὰν δ’ ἄρα τισ εἰσ τοσοῦτον ἀκρατὴσ θυμοῦ γίγνηται πρὸσ τοὺσ γεννήσαντασ, ὥστε μανίαισ ὀργῆσ τῶν γεννητόρων τολμῆσαι κτεῖναί τινα, ἐὰν μὲν ὁ τελευτήσασ πρὶν τελευτῆσαι τὸν δράσαντα φόνου ἀφιῇ ἑκών, καθάπερ οἱ τὸν ἀκούσιον φόνον ἐξεργασάμενοι καθαρθείσ, καὶ τἆλλα ὅσαπερ ἐκεῖνοι πράξασ, καθαρὸσ ἔστω, ἐὰν δὲ μὴ ἀφῇ, πολλοῖσ ἔνοχοσ ἔστω νόμοισ ὁ δράσασ τι τοιοῦτον·
(플라톤, Laws, book 9 100:1)
ὃ δὲ περὶ τῆσ ἀφέσεωσ εἴρηται φόνου πατρί, ταὐτὸν τοῦτο ἔστω περὶ ἁπάσησ τῶν τοιούτων ἀφέσεωσ, ἐὰν ὁστισοῦν ὁτῳοῦν ἀφιῇ τοῦτο ἑκών, ὡσ ἀκουσίου γεγονότοσ τοῦ φόνου, οἵ τε καθαρμοὶ γιγνέσθωσαν τῷ δράσαντι καὶ ἐνιαυτὸσ εἷσ ἔστω τῆσ ἐκδημίασ ἐν νόμῳ.
(플라톤, Laws, book 9 103:4)
ἢ πῶσ οἱο͂́ν τε ἔσται τοτὲ μὲν ἔχειν τὸ αὐτό, τοτὲ δὲ μὴ ἔχειν, ἐὰν μή ποτε καὶ λαμβάνῃ αὐτὸ καὶ ἀφίῃ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 345:3)
ἀλλήλοισ τῆσ ὠφελίασ ἣν ἂν ἕκαστοι τὸ κοινὸν δυνατοὶ ὦσιν ὠφελεῖν καὶ αὐτὸσ ἐμποιῶν τοιούτουσ ἄνδρασ ἐν τῇ πόλει, οὐχ ἵνα ἀφιῇ τρέπεσθαι ὅπῃ ἕκαστοσ βούλεται, ἀλλ’ ἵνα καταχρῆται αὐτὸσ αὐτοῖσ ἐπὶ τὸν σύνδεσμον τῆσ πόλεωσ.
(플라톤, Republic, book 7 95:1)
τούτων δὲ ἔστω ὁ μὲν λεῖοσ, τοὺσ τροχοὺσ εὐμεγέθεισ ἔχων, ὁ δ’ ἕτεροσ τοὺσ μὲν τροχοὺσ καὶ βαρεῖσ καὶ ταπεινούσ, τοὺσ δ’ ἐχίνουσ ὀξεῖσ, ἵνα, ὁπόταν μὲν τοῦτον λάβῃ, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι διὰ τοῦτο ἀφίῃ, ὅταν δὲ τὸν λεῖον μεταλάβῃ, τῇ μὲν λειότητι αὐτοῦ ἡσθῇ, ἃ δ’ ἂν ὑπὸ τοῦ τραχέοσ παιδευθῇ, ταὐτὰ δὲ καὶ ἐν τῷ λείῳ ποιῇ.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 10 8:2)
ἢν δ’ αὖ καταφρονήσασ τῆσ λειότητοσ θαμινὰ ἀπερείδηται ἐν αὐτῷ, τούτου ἕνεκα τοὺσ τροχοὺσ μεγάλουσ τῷ λείῳ προστίθεμεν, ἵνα χάσκειν ἀναγκαζόμενοσ ὑπ’ αὐτῶν ἀφίῃ τὸ στόμιον.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 10 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION