헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ ἐπεξιόντεσ μὲν ἀφίετε αἰτίασ αὐτοὺσ, συγγνόντεσ δὲ ἐλέγχετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:12)
τὰ χυτρίδι’ ἤδη καὶ τὸν ὄχλον ἀφίετε.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode7)
ὑμεῖσ δ’, ὅταν μὲν εἰσ τὰ πράγματ’ ἀποβλέψητε φαύλωσ ἔχοντα, τοὺσ ἐφεστηκότασ κρίνετε, ὅταν δὲ δόντεσ λόγον τὰσ ἀνάγκασ ἀκούσητε ταύτασ, ἀφίετε.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 36:1)
ὥσθ’ ὅσον ἐνθάδ’ ἀφίετε, ἐκεῖ κομίζεσθε, καὶ δίδοτ’ ἐν τιμῆσ μέρει ταῦθ’ ἃ καὶ μὴ λαβοῦσιν ἔστιν ἔχειν τοῖσ τοῦ τριηραρχεῖν ἄξια κεκτημένοισ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 37:1)
ὃσ γὰρ ἂν ὑμᾶσ λάθῃ, τοῦτον ἀφίετε τοῖσ θεοῖσ κολάζειν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 97:3)
ἔπειθ’ ὧν μὲν ἐκεῖνοσ εὑρίσκετ’ ἐξαπατῶν ὑμᾶσ, μὰ τὸν Δία καὶ θεοὺσ πάντασ οὐδενὸσ εἰσῄει μοι φθονεῖν, κακὸν δ’ οὐδὲν ἑώρων ὑπερφυὲσ πεισομένουσ ὑμᾶσ, εἴ τιν’ ἠδικηκότα πόλλ’ ἀφίετε καὶ προὐκαλεῖσθέ τι τοῦ λοιποῦ ποιεῖν ὑμᾶσ ἀγαθόν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 268:3)
ὑμεῖσ δ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ τὰ μέγιστ’ ἀδικοῦντασ καὶ φανερῶσ ἐξελεγχομένουσ, ἂν ἓν ἢ δύ’ ἀστεῖ’ εἴπωσιν καὶ παρὰ τῶν φυλετῶν τινεσ ᾑρημένοι σύνδικοι δεηθῶσιν, ἀφίετε·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 290:1)
καὶ ὅτι οὐδ’ εἰ πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ ἀφίετε, οὐχὶ τῷ βιαζομένῳ δήπου συγχωρῆσαι προσήκει ὕβρισ γὰρ δὴ τοῦτό γε, καὶ πάντα τὰ τοιαῦτ’ ἐάσω·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 23:1)
ἀλλ’ ὅταν εἰσ τὸ στάδιον ἔλθητε, τίσ ἂν εἰπεῖν δύναιτο τὰσ ἐκεῖ κραυγὰσ καὶ θόρυβον καὶ ἀγωνίαν καὶ σχημάτων μεταβολὰσ καὶ χρωμάτων καὶ βλασφημίασ οἱάσ καὶ ὅσασ ἀφίετε;
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 98:4)
καὶ μὴ οὓσ μὲν ἔχετε ἀδικοῦντασ ἀφίετε, τοὺσ δὲ φεύγοντασ ζητεῖτε συλλαμβάνειν, ἐπικηρύττοντεσ τάλαντον ἀργυρίου δώσειν τῷ ἀπάγοντι ἢ ἀποκτείναντι.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 23:1)
καίτοι εἰ τοὺσ διὰ παντὸσ τοῦ χρόνου γεωργοῦντασ τῆσ αἰτίασ ἀφίετε, ἦ που χρὴ τούσ γ’ ἐν τῇ εἰρήνῃ πριαμένουσ ἀφ’ ὑμῶν ἀζημίουσ γενέσθαι.
(리시아스, Speeches, Ἀρεοπαγιτικὸσ περὶ τοῦ σηκοῦ ἀπολογία 10:1)
νῦν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καταψηφισάμενοι Ἐπικράτουσ τῶν ἐσχάτων τιμήσατε, καὶ μή, ὥσπερ ἐν τῷ τέωσ χρόνῳ εἰθισμένοι ἐστέ, ἐπειδὰν καταψηφισάμενοι ἐξελέγξητε τοὺσ ἀδικοῦντασ, ἐν τῷ τιμήματι ἀζημίουσ ἀφίετε, ἔχθραν, οὐ δίκην παρὰ τῶν ἀδικούντων λαμβάνοντεσ, ὥσπερ τοῦ ὀνείδουσ ἀλλ’ οὐ τῆσ ζημίασ αὐτοῖσ μέλον, εὖ εἰδότεσ ὅτι ἐν μὲν τῇ ψήφῳ οὐδὲν ἄλλο ποιεῖτε ἢ ὀνειδίζετε τοῖσ ἀδικοῦσιν, ἐν δὲ τῷ τιμήματι τιμωρεῖσθε τοὺσ ἐξαμαρτάνοντασ.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἐπικράτουσ καὶ τῶν συμπρεσβευτῶν ἐπίλογοσ ὡσ Θεόδωρος 17:1)
ὑμεῖσ γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺσ εἰσερχομένουσ ἀφίετε εἰσελθεῖν.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 528:2)
οὐκέτι ἀφίετε αὐτὸν οὐδὲν ποιῆσαι τῷ πατρὶ ἢ τῇ μητρί, ἀκυροῦντεσ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ τῇ παραδόσει ὑμῶν ᾗ παρεδώκατε·
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 4 165:1)
καὶ ὅταν στήκετε προσευχόμενοι, ἀφίετε εἴ τι ἔχετε κατά τινοσ, ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖσ οὐρανοῖσ ἀφῇ ὑμῖν τὰ παραπτώματα ὑμῶν.
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 10 87:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION