헬라어 문장 내 검색 Language

πελαζόντων δὲ ἤδη ὡσ μέγιστον καὶ φοβερώτατον ἀλαλάζειν σύμπαντασ τῷ Ἐνυαλίῳ, καὶ βέλη τε ἀπὸ μηχανῶν καὶ λίθουσ ἀφίεσθαι καὶ βέλη ἀπὸ τόξων, καὶ τὰσ λόγχασ οἱ λογχοφόροι ἀκοντιζόντων, οἵ τε ψιλοὶ καὶ οἱ θειασταί.
(아리아노스, Acies Contra Alanos 34:2)
θυρίδασ δ’ εἶχον αἱ στέγαι κατὰ πρόσωπον, τοῖσ μεγέθεσι καὶ τοῖσ σχήμασι πρὸσ τὰσ ἰδιότητασ τῶν μελλόντων ἀφίεσθαι βελῶν ἁρμοζούσασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 91 5:2)
γνώμην δ’, ἣν καὶ πρότερον ἀποφαίνομαι, τοὺσ μὲν ἐν τῇ πόλει διαμένοντασ τῶν δημοτικῶν ἀφίεσθαι χρεῶν, τοῖσ δ’ ἀποστάταισ πολεμεῖν ἁπάσῃ προθυμίᾳ, τέωσ ἂν ἔτι διαμένωσιν ἐν τοῖσ ὅπλοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 68 5:2)
καὶ οἱ κορβᾶν αὑτοὺσ ὀνομάσαντεσ τῷ θεῷ, δῶρον δὲ τοῦτο σημαίνει κατὰ Ἑλλήνων γλῶτταν, βουλομένουσ ἀφίεσθαι τῆσ λειτουργίασ τοῖσ ἱερεῦσι καταβάλλειν ἀργύριον, γυναῖκα μὲν τριάκοντα σίκλουσ ἄνδρα δὲ πεντήκοντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 92:1)
κελεύσασ δὲ ἀλαλάξαι τὴν στρατιὰν προσβάλλει τοῖσ πολεμίοισ, γυμνώσασ τάσ τε χρυσᾶσ καὶ χαλκᾶσ ἀσπίδασ, ὥστε αὐγὴν ἀπ’ αὐτῶν ἀφίεσθαι λαμπράν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 438:1)
ὁ δὲ τοῦ ἀρχιερέωσ υἱὸσ Ὀνίασ, ὃν προείπομεν ἔτι παῖδα τελευτήσαντοσ ἀφίεσθαι τοῦ πατρόσ, ἰδὼν ὅτι τὸν θεῖον αὐτοῦ Μενέλαον ὁ βασιλεὺσ ἀνελὼν τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀλκίμῳ δέδωκεν οὐκ ὄντι τῆσ τῶν ἀρχιερέων γενεᾶσ, ἀλλ’ ὑπὸ Λυσίου πεισθεὶσ μεταθεῖναι τὴν τιμὴν ἀπὸ ταύτησ τῆσ οἰκίασ εἰσ ἕτερον οἶκον, φεύγει πρὸσ Πτολεμαῖον τὸν Αἰγύπτου βασιλέα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 456:1)
ὥστε μίσει μὲν τῷ πρὸσ τὸν πατέρα ἔπρασσεν τὴν ἐπιβουλὴν τῶν ἀδελφῶν, τὸ δὲ ἥπτετο μειζόνωσ τοῦ ἐγχειρῶν μὴ ἀφίεσθαι τῆσ πράξεωσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 7:1)
καὶ τὸν μὲν Μίδαν τὸν τολξαι, ὃν ἄκων φησὶν ἀ[πο]λῦσαι, τοῦτ[ον][λα]βεῖν, τοῦ δὲ παιδὸσ [ὃν] τότε προῖκ[ά μοί φησιν ] διδόναι, νῦν αὐτ[ὸν λ]αβεῖν ἀργύρ[ιον πολὺ πλε]ῖον τῆσ ἀξίασ, οὐχ ὥστε ἐμὸν εἶν[αι, ἀλλ’ ὥστε ὑ]φ’ [ὑμῶν] τῇ ψήφῳ ἐλεύθερον ἀφ[ίεσθαι.
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 27:2)
ἔθοσ γάρ ἐστι Ῥωμαίων τοῖσ ἱππεῦσιν, ὅταν στρατεύσωνται τὸν νόμιμον χρόνον, ἄγειν εἰσ ἀγορὰν τὸν ἵππον ἐπὶ τούσ δύο ἄνδρασ οὓσ τιμητὰσ καλοῦσι, καὶ καταριθμησαμένουσ τῶν στρατηγῶν καὶ αὐτοκρατόρων ἕκαστον ὑφ’ οἷσ ἐστρατεύσαντο, καὶ δόντασ εὐθύνασ τῆσ στρατείασ ἀφίεσθαι.
(플루타르코스, Pompey, chapter 22 4:1)
παρατηρήσασ οὖν ἔξοδον τοῦ βασιλέωσ εἰσ Κάνωβον, διέδωκε τοῖσ φυλάττουσιν αὑτὸν φήμην ὡσ ἀφίεσθαι μέλλων ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ, καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν αὐτόσ τε τοὺσ αὑτοῦ θεράποντασ εἱστία καὶ τοῖσ φυλάττουσιν ἱερεῖα καὶ στεφάνουσ, ἅμα δὲ τούτοισ οἶνον ἐξαπέστειλε.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 39 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION