헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δὲ περὶ τὰσ τριήρεισ καὶ τοὺσ τριηράρχουσ ἁρπάγματα τίσ ἂν ἀποκρύψαι χρόνοσ δύναιτ’ ἄν, ὅτε νομοθετήσασ περὶ τῶν τριακοσίων, καὶ σαυτὸν πείσασ Ἀθηναίουσ ἐπιστάτην τάξαι τοῦ ναυτικοῦ, ἐξηλέγχθησ ὑπ’ ἐμοῦ ἑξήκοντα καὶ πέντε νεῶν ταχυναυτουσῶν τριηράρχουσ ὑφῃρημένοσ, πλέον τῆσ πόλεωσ ἀφανίζων ναυτικὸν ἢ ᾧ ποτε Ἀθηναῖοι τὴν ἐν Νάξῳ ναυμαχίαν Λακεδαιμονίουσ καὶ Πόλλιν ἐνίκησαν;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2221)
δεινὸν δέ μοι φαίνεται καὶ τοῦτο εἰ Φωκεῖσ μὲν ὤφειλον δίκην, ἐπειδὴ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ κατέλαβον, ὁ δ’ οὐ μόνον τὸ ἐν Δελφοῖσ ἱερὸν σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν τοῦ συλῆσαι τὸ ἱερὸν ἄγων τὰ Πύθια καὶ τοῖσ Ἕλλησιν ἐξηγούμενοσ τὰ μηδὲν ἑαυτῷ προσήκοντα, ἀντὶ δὲ τοῦ τὸ ἐν Δελφοῖσ μόνον συλῆσαι δύο μὲν καὶ τριάκοντα ὁμοῦ πόλεων ἱερὰ ἐπὶ Θρᾴκησ οὐ σεσυληκὼσ, ἀλλ’ ἀνῃρηκὼσ, χωρὶσ δὲ τούτων ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα συλῶν καὶ οὐδὲν ἐξαίρετον ποιούμενοσ, οὐ νεὼσ, οὐκ ἀναθήματα, οὐ τείχη, οὐχ ἵππουσ, οὐχ ὅπλα, οὐ χρήματα, οὐ σώματα, οὐ λιμένασ, οὐ πολιτείαν, ἀλλὰ πάντα ὥσπερ ὑπὸ βροντῆσ κινῶν, καὶ τὰ μὲν ἄρδην ἀφανίζων, τοῖσ δ’ ὅ τι ἂν βούληται χρώμενοσ, οὗτοσ δ’ οὐχὶ δίκην ὀφείλειν δόξει τούτων, ἀλλ’ ὡσ εὐεργέτησ στεφανώσεται, καὶ ταῦθ’ ὑφ’ ὑμῶν, ὧν τῇ τάξει λελύμανται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 6:12)
εἰ δέ τισ αὐτῶν βωμολοχεύσαιτ’ ἢ κάμψειέν τινα καμπὴν, ἐπετρίβετο τυπτόμενοσ πολλὰσ, ὡσ τὰσ Μούσασ ἀφανίζων ἐν παιδοτρίβου δὲ καθίζοντασ καὶ τἄλλα δὴ καθ’ ἕκαστον διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιθήσει πρόσ τινασ τῶν δυσχεραινόντων ἀλλ’ οὖν τάδ’ ἐστὶν ἐκεῖνα, ἐξ ὧν ἄνδρασ Μαραθωνομάχουσ ἡμὴ παίδευσισ ἔθρεψε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 47:5)
θαυμάζω δὲ Πλάτωνοσ εἰ χοὰσ μὲν ἀποστερῆσαι τοὺσ ἄνδρασ οὐκ ἄν ποτ’ ἠξίωσεν ἑκὼν εἶναι, τὴν δὲ μνήμην καὶ τὴν ὑπὸ πάντων εὐφημίαν συγκεχωρημένην αὐτοῖσ ἀφανίζων ἑαυτοῦ τὸ ἑρ́μαιον ἡγήσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:2)
οὐδ’ ἔσκωψε τοὺσ φαλακρούσ, οὐδὲ κόρδαχ’ εἵλκυσεν, οὐδὲ πρεσβύτησ ὁ λέγων τἄπη τῇ βακτηρίᾳ τύπτει τὸν παρόντ’ ἀφανίζων πονηρὰ σκώμματα, οὐδ’ εἰσῇξε δᾷδασ ἔχουσ’, οὐδ’ ἰοὺ ἰοὺ βοᾷ, ἀλλ’ αὑτῇ καὶ τοῖσ ἔπεσιν πιστεύουσ’ ἐλήλυθεν.
(아리스토파네스, Clouds, Parabasis, parabasis12)
εἰ δέ τισ αὐτῶν βωμολοχεύσαιτ’ ἢ κάμψειέν τινα καμπήν, οἱάσ οἱ νῦν τὰσ κατὰ Φρῦνιν ταύτασ τὰσ δυσκολοκάμπτουσ, ἐπετρίβετο τυπτόμενοσ πολλὰσ ὡσ τὰσ Μούσασ ἀφανίζων.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, epirrheme5)
ἐν δὲ τῷ ἀνάπλῳ τοὺσ καταρράκτασ τοὺσ κατὰ τὸν ποταμὸν ἀφανίζων ὁμαλὸν πάντῃ ἐποίει τὸν ῥοῦν, οἳ δὴ ἐκ Περσῶν πεποιημένοι ἦσαν τοῦ μή τινα ἀπὸ θαλάσσησ ἀναπλεῦσαι εἰσ τὴν χώραν αὐτῶν νηΐτῃ στόλῳ κρατήσαντα.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 7 7:1)
εἰ μὲν οὖν παρ’ Ἀργείοισ ἐτόλμων ἀντιλέγειν Ὁμήρῳ, καὶ τὴν ποίησιν αὐτοῦ δεικνύναι ψευδῆ περὶ τὰ μέγιστα, τυχὸν ἂν εἰκότωσ ἤχθοντό μοι καὶ τῆσ πόλεωσ ἐξέβαλλον εἰ τὴν παρ’ ἐκείνων δόξαν ἐφαινόμην ἀφανίζων καὶ καθαιρῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 6:2)
ἀφανίζων τὰσ ἑαυτοῦ γονὰσ φόβῳ τῆσ ἐξ αὐτῶν ἐπιθέσεωσ οὔτε Ζεὺσ καταλύων τὴν Κρόνου δυναστείαν καὶ κατακλείων ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τοῦ Ταρτάρου τὸν ἑαυτοῦ πατέρα οὐδέ γε πόλεμοι καὶ τραύματα καὶ δεσμοὶ καὶ θητεῖαι θεῶν παρ’ ἀνθρώποισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 19 2:1)
καὶ ὁ θεὸσ ἐνσκήπτει βέλοσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ σὺν τοῖσ οἰκήτορσιν κατεπίμπρα τὴν γῆν ὁμοίᾳ πυρώσει ἀφανίζων, ὥσ μοι καὶ πρότερον λέλεκται τὸν Ιοὐδαϊκὸν ἀναγράφοντι πόλεμον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 259:1)
ἀλλὰ μετὰ τοιαύτησ δυστυχίασ, ὁποίᾳ δὴ Γάιον συνελθεῖν πρὸ τῶν ἐπαναστάντων καὶ συνθέντων τὴν ἐπίθεσιν αὐτὸν ἐπίβουλον αὐτῷ γενόμενον καὶ διδάξαντα οἷσ ὑβρίζων ἀφόρητοσ ἦν ἀφανίζων τοῦ νόμου τὴν πρόνοιαν πολέμῳ πρὸσ αὐτὸν χρῆσθαι τοὺσ φιλτάτουσ, καὶ νῦν λόγῳ μὲν εἶναι τούτουσ οἳ ἀνῃρήκασι Γάιον, ἔργῳ δὲ αὐτὸν ὑφ’ ἑαυτοῦ κεῖσθαι διολωλότα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 176:1)
αὖθισ δὲ τὴν ἄλλην ἀφανίζων πόλιν καὶ τὰ τείχη κατασκάπτων τούτουσ τοὺσ πύργουσ κατέλιπε μνημεῖον εἶναι τῆσ αὐτοῦ τύχησ, ᾗ συστρατιώτιδι χρησάμενοσ ἐκράτησε τῶν ἁλῶναι μὴ δυναμένων.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 470:1)
ἡγοῦμαι δ’, ὦ ἄνδρεσ, ὑπὲρ ἁπάντων τῶν μεγίστων καὶ δεινοτάτων ἀδικημάτων μίαν ὑμᾶσ ψῆφον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ φέρειν, οἷσ ἅπασιν ἔνοχον ὄντα Λεωκράτην ἔστιν ἰδεῖν, προδοσίασ μὲν ὅτι τὴν πόλιν ἐγκαταλιπὼν τοῖσ πολεμίοισ ὑποχείριον ἐποίησε, δήμου δὲ καταλύσεωσ ὅτι οὐχ ὑπέμεινε τὸν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ κίνδυνον, ἀσεβείασ δ’ ὅτι τοῦ τὰ τεμένη τέμνεσθαι καὶ τοὺσ νεὼσ κατασκάπτεσθαι τὸ καθ’ ἑαυτὸν γέγονεν αἴτιοσ, τοκέων δὲ κακώσεωσ τὰ μνημεῖα αὐτῶν ἀφανίζων καὶ τῶν νομίμων ἀποστερῶν, λιποταξίου δὲ καὶ ἀστρατείασ οὐ παρασχὼν τὸ σῶμα τάξαι τοῖσ στρατηγοῖσ.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 206:2)
καὶ τὰσ μὲν πολλὰσ ἐλάασ, εἰσ ἃσ ἐξῆν μᾶλλον ἐξαμαρτάνειν, οὕτω θεραπεύων φαίνομαι, τὴν δὲ μορίαν, ἣν οὐχ οἱο͂́ν τ’ ἦν λαθεῖν ἐξορύξαντα, ὡσ ἀφανίζων νυνὶ κρίνομαι.
(리시아스, Speeches, Ἀρεοπαγιτικὸσ περὶ τοῦ σηκοῦ ἀπολογία 33:2)
καὶ μὴν πρόσ γε τοῦτον παντὶ λόγῳ μαχετέον, ὃσ ἂν ἐπιστήμην ἢ φρόνησιν ἢ νοῦν ἀφανίζων ἰσχυρίζηται περί τινοσ ὁπῃοῦν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 200:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION