헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τά τε γὰρ δύο οὐ κολοβὰ θατέρου ἀφαιρουμένου ἑνόσ οὐ γὰρ ἴσον τὸ καλόβωμα καὶ τὸ λοιπὸν οὐδέποτ’ ἐστίν οὐδ’ ὅλωσ ἀριθμὸσ οὐδείσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 245:2)
καὶ οὕτω δῆλον ὅτι ἀεὶ χρόνου ἀφαιρουμένου ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου ἥξει ἐπὶ τὸ νῦν, ὥστε ὁδὶ ἀποθανεῖται νόσῳ ἢ βίᾳ, ἐάν γε ἐξέλθῃ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 41:5)
ἀλλὰ μὴν ἀφαιρουμένου μήκουσ καὶ πλάτουσ καὶ βάθουσ οὐδὲν ὁρῶμεν ὑπολειπόμενον, πλὴν εἴ τί ἐστι τὸ ὁριζόμενον ὑπὸ τούτων, ὥστε τὴν ὕλην ἀνάγκη φαίνεσθαι μόνην οὐσίαν οὕτω σκοπουμένοισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 24:2)
καὶ τοῦτον δὴ τὸν τρόπον ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου τοῦ ἀπὸ τοῦ νῦν μέχρι αὔριον ἀφαιρουμένου χρόνου ἥξει ποτὲ εἰσ τὸ ὑπάρχον, ὥστ’ ἐπεὶ τοῦτ’ ἔστιν, ἅπαντ’ ἐξ ἀνάγκησ τὰ μετὰ τοῦτο γενήσεται, ὥστε πάντα ἐξ ἀνάγκησ γίγνεσθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 125:3)
τῷ δὴ ζῶντι τοῦ πράττειν ἀφαιρουμένου, ἔτι δὲ μᾶλλον τοῦ ποιεῖν, τί λείπεται πλὴν θεωρία;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 114:1)
ὁρ́α δέ, εἴ τισ ἐκείνουσ τοὺσ καιροὺσ εἰδὼσ ἢ παρὼν ἤ τινοσ εἰδότοσ διεξιόντοσ ἀκούσασ, ἀκούσαι τοῦ νόμου τούτου τὰσ τότε δωρειὰσ δοθείσασ ἀφαιρουμένου, ὅσην ἂν κακίαν τῶν θεμένων τὸν νόμον καταγνοίη, οἳ παρὰ μὲν τὰσ χρείασ οὕτω φιλάνθρωποι καὶ πάντα ποιοῦντεσ, ἐπειδὴ δ’ ἐπράξαμεν πάνθ’ ὅσ’ ἂν εὐξαίμεθα, οὕτωσ ἀχάριστοι καὶ κακοί, ὥστε τούσ τ’ ἔχοντασ ἀφῃρήμεθα καὶ τὸ λοιπὸν μηδενὶ δοῦναι ταῦτ’ ἐξεῖναι νόμον τεθήκαμεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 74:2)
ἀφαιρουμένου δὲ τοῦ Στεφάνου κατὰ τὸν νόμον εἰσ ἐλευθερίαν, κατηγγύησεν αὐτὴν πρὸσ τῷ πολεμάρχῳ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 60:2)
μετὰ δὲ ταῦτα ἀεὶ μᾶλλον τοῦ χρόνου τὴν φυσικὴν εὐπρέπειαν ἀφαιρουμένου, λέγεται τὸν Ιἄσονα Γλαύκησ ἐρασθέντα τῆσ Κρέοντοσ θυγατρὸσ μνηστεῦσαι τὴν παρθένον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 54 2:2)
τὸ μὲν οὖν πρῶτον ὁ βασιλεὺσ συγκατετίθετο τοῖσ λεγομένοισ, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν φίλων γενναιότερον ἀντειπόντων καὶ τὸν Χαρίδημον εἰσ ὑποψίαν ἀγόντων ὅτι τῆσ στρατηγίασ ὀρέγεται τυχεῖν, ὅπωσ τοῖσ Μακεδόσι προδῷ τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν, ὁ μὲν Χαρίδημοσ παροργισθεὶσ καὶ προχειρότερον ὀνειδίσασ τὴν Περσῶν ἀνανδρίαν ἐποίησεν ἐπὶ πλεῖον προσκόψαι τὸν βασιλέα τοῖσ λόγοισ, τοῦ θυμοῦ δὲ τὸ συμφέρον ἀφαιρουμένου ὁ μὲν Δαρεῖοσ ἐπιλαβόμενοσ τῆσ τοῦ Χαριδήμου ζώνησ κατὰ τὸν τῶν Περσῶν νόμον παρέδωκε τοῖσ ὑπηρέταισ καὶ προσέταξεν ἀποκτεῖναι, ὁ δὲ Χαρίδημοσ ἀπαγόμενοσ ἐπὶ τὸν θάνατον ἀνεβόησεν μεταμελήσειν ταῦτα ταχὺ τῷ βασιλεῖ καὶ τῆσ ἀδίκου τιμωρίασ αὐτοῦ σύντομον ἕξειν τὴν κόλασιν, ἐπιδόντα τὴν κατάλυσιν τῆσ βασιλείασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 29 10:1)
τὰ ἴδια τηρεῖν, τῶν ἀλλοτρίων μὴ ἀντιποιεῖσθαι, ἀλλὰ διδομένοισ μὲν χρῆσθαι, μὴ διδόμενα δὲ μὴ ποθεῖν, ἀφαιρουμένου δέ τινοσ ἀποδιδόναι εὐλύτωσ καὶ αὐτόθεν, χάριν εἰδότα οὗ ἐχρήσατο χρόνου, εἰ θέλεισ μὴ κλάειν τὴν τιτθὴν καὶ μάμμην.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 28:1)
Ἀπὸ ῥητοῦ μέσου ἀφαιρουμένου ἡ τὸ λοιπὸν χωρίον δυναμένη μία δύο ἀλόγων γίνεται ἤτοι ἀποτομὴ ἢ ἐλάσσων.
(유클리드, Elements, book 10, type Prop 3701)
Ἀπὸ μέσου ῥητοῦ ἀφαιρουμένου ἄλλαι δύο ἄλογοι γίνονται ἤτοι μέσησ ἀποτομὴ πρώτη ἢ μετὰ ῥητοῦ μέσον τὸ ὅλον ποιοῦσα.
(유클리드, Elements, book 10, type Prop 3721)
Ἀπὸ μέσου μέσου ἀφαιρουμένου ἀσυμμέτρου τῷ ὅλῳ αἱ λοιπαὶ δύο ἄλογοι γίνονται ἤτοι μέσησ ἀποτομὴ δευτέρα ἢ μετὰ μέσου μέσον τὸ ὅλον ποιοῦσα.
(유클리드, Elements, book 10, type Prop 3735)
ἑκατὸν ἐνενήκοντα δύο μέχρι τῶν σμγ’, δίτονον ἐκ δυεῖν συμπληρούμενον ἐπογδόων ἀφαιρουμένου δὲ τούτου, περίεστι τοῦ ὅλου διάστημα λοιπὸν τὸ μεταξὺ τῶν σμγ’ καὶ τῶν σνσ’, τὰ τρισκαίδεκα διὸ καὶ λεῖμμα τοῦτον τὸν ἀριθμὸν ὠνόμαζον.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 18 11:1)
τοῦτο δὲ τοὔνομα δῆλον ὅτι εὐεργετοῦντόσ ἐστι μᾶλλον ἢ ἀφαιρουμένου.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 2 11:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION