헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὸσ δὲ λέγεται παρὰ τὴν φυγὴν ἐγχρίμπτων ἅπασιν ἐπιστρέφειν αὐτοὺσ καί τινα τῶν τὰ μέγιστα σημεῖα, τοὺσ ἀετούσ, φερόντων τῇ ἑαυτοῦ χειρὶ περισπάσασ μετενεγκεῖν ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἐσ τὸ πρόσθεν, ἑώσ Πετρήιοσ ἀνέζευξε καὶ ὁ Καῖσαρ ἀσπασίωσ ὑπεχώρει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 1:7)
καίτοι ταῦτα τὰ θηρία πάντων ἐστὶ δειλότατα, καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ καὶ τοὺσ κύνασ καὶ τοὺσ ἀετοὺσ φοβεῖται, καὶ ζῇ βίον ἄθλιον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 19:3)
μὴ γὰρ οἰέσθε ἀετοὺσ μὲν καὶ ἱέρακασ προσημαίνειν ἀνθρώποισ τὸ δέον, καὶ τὴν παρὰ τῶν τοιούτων συμβουλὴν πιστὴν εἶναι διὰ τὸ αὐτόματον καὶ τὸ θεῖον, ἄνδρα δὲ ἀφιγμένον οὕτωσ καὶ μηδαμόθεν ὑμῖν προσήκοντα μὴ κατὰ τὸ δαιμόνιον ἥκειν ἐροῦντα καὶ συμβουλεύσοντα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 5:6)
μόνουσ δὲ θαυμάζεισ τοὺσ λέοντασ καὶ τοὺσ ἀετοὺσ καὶ τὰσ Σκύλλασ καὶ τοὺσ Κύκλωπασ, οἷσ ἐκεῖνοσ ἐκήλει τοὺσ ἀναισθήτουσ, ὥσπερ αἱ τίτθαι τὰ παιδία διηγούμεναι τὴν Λάμιαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 16:1)
τί δὲ δεῖ λέγειν τοὺσ διαδεξαμένουσ τὴν βασιλείαν ἢ τοὺσ ἐπ̓ ἐκείνοισ γενομένουσ καὶ τὰ ἀλαζονικὰ αὐτῶν ὀνόματα, κεραυνοὺσ καὶ πολιορκητὰσ καὶ ἀετοὺσ καὶ θεούσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 40:1)
ἀλλ̓ ἐκεῖνοι μὲν τοὺσ κύνασ καὶ τὰ δίκτυα καὶ τοὺσ ἀετοὺσ δεδοίκασι·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 41:2)
ὑπεράνω δὲ τούτων τὴν δευτέραν ἐπανεῖχον χώραν δᾷδεσ πεντεκαιδεκαπήχεισ, κατὰ μὲν τὴν λαβὴν ἔχουσαι χρυσοῦσ στεφάνουσ, κατὰ δὲ τὴν ἐκφλόγωσιν ἀετοὺσ διαπεπετακότασ τὰσ πτέρυγασ καὶ κάτω νεύοντασ, παρὰ δὲ τὰσ βάσεισ δράκοντασ ἀφορῶντασ τοὺσ ἀετούσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 114 11:1)
διὰ τοῦτο ἐχρῆν, τὸ τοῦ λόγου, τῇ γῇ τὸν οὐρανὸν ἀναμεμῖχθαι καὶ δεσμὰ καὶ σταυροὺσ καὶ Καύκασον ὅλον ἐπινοεῖν καὶ ἀετοὺσ καταπέμπειν καὶ τὸ ἧπαρ ἐκκολάπτειν;
(루키아노스, Prometheus, (no name) 9:3)
τὸ μὲν σῶμα γῇ κρύπτουσι, λίθου δὲ ἐποικοδομήσαντεσ κρηπῖδα κίονασ ἐφιστᾶσι καὶ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐπίθημα ποιοῦσι κατὰ τοὺσ ἀετοὺσ μάλιστα τοὺσ ἐν τοῖσ ναοῖσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 7 4:3)
ἡ δὲ πρὸσ δυσμὰσ ἔχει τῶν στοῶν ἀετούσ τε δύο τοὺσ ὄρνιθασ καὶ ἴσασ ἐπ’ αὐτοῖσ Νίκασ, Λυσάνδρου μὲν ἀνάθημα, τῶν δὲ ἔργων ὑπόμνημα τῶν ἀμφοτέρων, τοῦ τε περὶ Ἔφεσον, ὅτε Ἀντίοχον τὸν Ἀλκιβιάδου κυβερνήτην καὶ Ἀθηναίων τριήρεισ ἐνίκησε, καὶ ὕστερον ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ καθεῖλεν Ἀθηναίων τὸ ναυτικόν.
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 17 6:3)
ἀετοὺσ μὲν οὖν ὀνομαζομένουσ κυκνίασ μάλιστα ἐοικότασ κύκνῳ λευκότητα οἶδα ἐν Σιπύλῳ θεασάμενοσ περὶ λίμνην καλουμένην Ταντάλου·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 17 5:4)
ἐπεὶ τῆσ γε νίκησ ὁρ́ον ὃ Μεσσάλασ τίθεται τὸ τρεῖσ ἀετοὺσ καὶ πολλὰ σημεῖα λαβεῖν τῶν πολεμίων, ἐκείνουσ δὲ μηδέν.
(플루타르코스, Brutus, chapter 42 4:2)
καὶ πρὸ τῆσ μάχησ αὐτῆσ ἀετοὺσ δύο συμπεσόντασ ἀλλήλοισ ἐν μεταιχμίῳ τῶν στρατοπέδων μάχεσθαι, καὶ σιγὴν ἄπιστον ἔχειν τὸ πεδίον θεωμένων ἁπάντων, εἶξαι δὲ καὶ φυγεῖν τὸν κατὰ Βροῦτον.
(플루타르코스, Brutus, chapter 48 2:1)
ἀετούσ τινασ ἢ κύκνουσ, ὦ Τερέντιε Πρῖσκε, μυθολογοῦσιν ἀπὸ τῶν ἄκρων τῆσ γῆσ ἐπὶ τὸ μέσον φερομένουσ εἰσ ταὐτὸ συμπεσεῖν Πυθοῖ περὶ τὸν καλούμενον ὀμφαλόν·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 1 1:1)
οἱ δὲ χῆνεσ τοὺσ ἀετοὺσ δεδοικότεσ, ὅταν ὑπερβάλλωσι τὸν Ταῦρον, εἰσ τὸ στόμα λίθον εὐμεγέθη λαμβάνουσιν, οἱο͂ν ἐπιστομίζοντεσ αὑτῶν καὶ χαλινοῦντεσ τὸ φιλόφωνον καὶ λάλον, ὅπωσ λάθωσι σιωπῇ παρελθόντεσ.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 10 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION