헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἠέ σ’ ἐνὶ μνηστῆρσιν ἀείδω καὶ φιλότητι, ὅππωσ μνωόμενοσ ἔκιεσ Ἀζαντίδα κούρην Ἴσχυ’ ἅμ’ ἀντιθέῳ Ἐλατιονίδη εὐίππῳ;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 3:2)
Ἥρην ἀείδω χρυσόθρονον, ἣν τέκε Ῥείη, ἀθανάτων βασίλειαν, ὑπείροχον εἶδοσ ἔχουσαν, Ζηνὸσ ἐριγδούποιο κασιγνήτην ἄλοχόν τε, κυδρήν, ἣν πάντεσ μάκαρεσ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον ἁζόμενοι τίουσιν ὁμῶσ Διὶ τερπικεραύνῳ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἥραν 2:1)
Ἑρμῆν ἀείδω Κυλλήνιον, Ἀργειφόντην, Κυλλήνησ μεδέοντα καὶ Ἀρκαδίησ πολυμήλου, ἄγγελον ἀθανάτων ἐριούνιον, ὃν τέκε Μαῖα, Ατλαντοσ θυγάτηρ, Διὸσ ἐν φιλότητι μιγεῖσα, αἰδοίη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:1)
Ἄρτεμιν ἀείδω χρυσηλάκατον, κελαδεινήν, παρθένον αἰδοίην, ἐλαφηβόλον, ἰοχέαιραν, αὐτοκασιγνήτην χρυσαόρου Ἀπόλλωνοσ, ἣ κατ’ ὄρη σκιόεντα καὶ ἄκριασ ἠνεμοέσσασ ἄγρῃ τερπομένη παγχρύσεα τόξα τιταίνει πέμπουσα στονόεντα βέλη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἄρτεμιν 2:1)
ἐγὼ δ’ ὑπακουὸσ ἀείδω Πιερίδων, καὶ τήνδε πανατρεκὲσ ἔκλυον ὀμφήν, ὑμέασ, ὦ πέρι δὴ μέγα φέρτατοι υἱε͂σ ἀνάκτων, ᾗ βίῃ ᾗ τ’ ἀρετῇ Λιβύησ ἀνὰ θῖνασ ἐρήμουσ νῆα μεταχρονίην ὅσα τ’ ἔνδοθι νηὸσ ἄγεσθε, ἀνθεμένουσ ὤμοισι φέρειν δυοκαίδεκα πάντα ἤμαθ’ ὁμοῦ νύκτασ τε.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 22:10)
β’ πλούτου μητέρ’ Ὀλυμπίαν ἀείδω Δήμητρα στεφανηφόροισ ἐν ὡρ́αισ, σέ τε, παῖ Διόσ, Φερσεφόνη ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 504)
κατὰ γὰρ τὸν Μιλήσιον Τιμόθεον τὸν ποιητὴν οὐκ ἀείδω τὰ παλαιά·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 952)
τοιαῦτ’ ἀείδω, δόσ τι καὶ καταχρήσει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 59 3:6)
ἔτι τὰν Ἡρακλέουσ καλλίνικον ἀείδω παρά τε Βρόμιον οἰνοδόταν παρά τε χέλυοσ ἑπτατόνου μολπὰν καὶ Λίβυν αὐλόν·
(에우리피데스, Heracles, choral, strophe 24)
αὐτῷ τοι μετόπισθ’ ἄχοσ ἔσσεται, εἴ κεν ἀοιδὸν πέφνῃσ, ὅσ τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀείδω.
(호메로스, 오디세이아, Book 22 56:3)
γνώτ’ ἀείδω οἷ τε καὶ ὅστισ ἁμιλλᾶται περὶ ἐσχάτων ἄθλων κορυφαῖσ·
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 10 ΘΕΑΙῼ ΑΡΓΕΙῼ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 10:1)
οὐκέτ’ ἀείδω, κεισεῦμαι δὲ πεσών, καὶ τοὶ λύκοι ὧδέ μ’ ἔδονται.
(테오크리토스, Idylls, Κῶμος37)
Ῥήγιον Ἰταλίησ τεναγώδεοσ ἄκρον ἀείδω, αἰεὶ Θρινακίου γευομένην ὕδατοσ, οὕνεκα τὸν φιλέοντα λύρην φιλέοντά τε παῖδασ Ἴβυκον εὐφύλλῳ θῆκεν ὑπὸ πτελέῃ, ἡδέα πολλὰ παθόντα·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 7141)
ἀείδω δ’ ὑπὸ σοὶ δεδμημένον Ἄρεα Βεσσῶν, ὅσσ1’ ἐδάην πολέμου πάντ’ ἀναλεξάμενοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4282)
τὰν Θέτιν ἀείδω, χρυσοέθειρα Θέτιν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 485 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION