헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταύτασ ἀδυνατῶν Βίασ τὰσ βόασ κλέψαι παρεκάλει τὸν ἀδελφὸν συλλαβέσθαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 12:4)
ὅθεν αἱ φορτίδεσ αἱ Βιθύου, καὶ εἴ τισ ἄλλοσ ἔμποροσ ὑπὸ κέρδουσ ἐθελοκινδύνωσ ἠπείγετο, φυλάσσοντεσ ἄνεμον ἐκ πόντου πολὺν πεπετασμένοισ τοῖσ ἱστίοισ διέθεον, ἀδυνάτων οὐσῶν ἔτι τῶν τριήρων ὁλκάδασ φερομένασ ἱστίῳ καὶ πνεύματι διώκειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 4:7)
καίτοι πάντα τὸν αὐτὸν λαβεῖν ἐδόκει μέχρι τούτου τῶν ἀδυνάτων εἶναι, ὁ δὲ ἢ τῶν γε δὴ πλείστων ἀνὴρ εἷσ τυχὼν φαίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 8:1)
χρόνου δὲ αὖ προελθόντοσ ἕν τι τῶν ἀδυνάτων εἶναι ἐδόκει καὶ μνημονεῦσαι ἕκαστα καὶ δι’ ἀκριβείασ εἰπεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 1:4)
εἰ γὰρ ἐνταῦθα τὸ αἰσχρόν ἐστι, τί μᾶλλον ἐάν γε μένωσι λύεται, ἑώσ ἂν τὸ τυχεῖν ἓν τῶν ἀδυνάτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:1)
οὐδὲν γὰρ μᾶλλον αὐτὴ τά γε ἐκεῖ διέφθαρκεν, ἀλλ’ ἡ τότε ἔκπεμψισ τῶν ἀδυνάτων ἡμᾶσ ἐπιθυμοῦντασ ἤλεγξεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:5)
οὐ γὰρ ὧν οὐ συναγωνιζομένων μὲν ὑμῶν ἔτυχον ἑκάτεροι μέμψιν ποιήσονται, τοῦτο μὲν γὰρ ἴσασι τῶν ἀδυνάτων ὂν, ἀλλ’ ὧν οὐχὶ κακῶσ ποιούντων αὐτοὺσ ἐπειράθησαν, χάριν ἕξουσιν ἀμφότεροι δικαίωσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 5:1)
εἰ τοίνυν μήτε Θρασύβουλοσ ἀπέγνω τὰ πράγματα μηδὲ ἐνεθυμήθη, τί δ’ ἂν εἰε͂ν ἑβδομήκοντα ἄνθρωποι πρὸσ τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχὴν καὶ τὴν κατέχουσαν τύχην τότε κοινῇ τὴν Ἑλλάδα ‐ πάντεσ γὰρ ὁμοίωσ ὑποκεκύφεσαν αὐτοῖσ ‐ μήτε ὁ Κόνων ἀδυνάτων ἐρῶν ᾔσθετο, ὅτε οὐδ’ ὁτιοῦν ἔχων πλὴν τοῦ σώματοσ ἔγνω τὰ τείχη πάλιν τῇ πόλει στῆσαι καὶ τὴν ἀρχὴν ἀνανεώσασθαι, πῶσ οὐκ εὔδηλόν ἐστιν ὅτι γνώμῃ καὶ φρονήματι καὶ καρτερίᾳ ψυχῆσ τὰ πολλὰ τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ οὐ τῷ πλήθει τῶν ὑπαρχόντων κρίνεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:2)
τοῦτο δ’, ἑώσ ἂν ἄρχων ᾖ, τῶν ἀδυνάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:3)
εἰ δ’ ἀμήχανόν ἐστι, τί προφέρεισ ἡμῖν εἴ τι καὶ προσεκρούσαμεν, φαῖεν ἂν αὖθισ ἐκεῖνοι, καὶ τί τῶν ἀδυνάτων αἰτεῖσ εὐθύνασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 81:14)
ὅτι γὰρ οὐδὲν οὔτε τῶν ἀδυνάτων οὔτε τῶν ἀπεικότων καὶ τὰ βέλτιστα λέγοντασ ὑπὲρ τοῦ δήμου τῷ δήμῳ προσκροῦσαι, ἀλλὰ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ τῶν συμφορῶν ἐπιεικῶσ αἴτιον γίγνεται, τὸ μὴ βούλεσθαι τῆσ ὀρθοτάτησ ἀφεῖσθαι γνώμησ, οὐ τῶν μάντεων ἀκούσαντα δεῖ γνῶναι, ἀλλ’ ὁ πολλῶν δήμων καὶ πόλεων ἀντάξιοσ Πλάτων ὁ τοῦ Ἀρίστωνοσ διαμαρτύρεται διαρρήδην οὑτωσὶ λέγων, καὶ ταῦτ’ ἐν αὐτοῖσ οἷσ Σωκράτησ ἐκινδύνευσεν οὐχὶ δικαίωσ αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 148:4)
βούλονται μὲν γὰρ ἔνια ταὐτὸν καὶ τῶν ἀδυνάτων εἰδότεσ, οἱο͂ν βασιλεύειν τε πάντων ἀνθρώπων καὶ ἀθάνατοι εἶναι, προαιρεῖται δ’ οὐθεὶσ μὴ ἀγνοῶν ὅτι ἀδύνατον, οὐδ’ ὅλωσ ἃ δυνατὸν μέν, μὴ ἐφ’ αὑτῷ δ’ οἰέται πρᾶξαι ἢ μὴ πρᾶξαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 165:3)
μὴ ὄν, οὐθὲν δὲ γίγνεται τῶν εἶναι ἀδυνάτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 166:1)
τὸ μὲν γὰρ μὴ χωριστὸν ποιεῖν τὸν ἀριθμὸν ἀφαιρεῖται πολλὰ τῶν ἀδυνάτων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 160:1)
ἄτοπον δὲ καὶ γένεσιν ποιεῖν ἀϊδίων ὄντων, μᾶλλον δ’ ἕν τι τῶν ἀδυνάτων.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 84:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION