헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ τούσ γε ἀδυνάτουσ οὐκ ἠνώχλει, ἀλλὰ καὶ παρ’ αὑτοῦ προστιθέντα αὐτὸν ἴσμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 5:5)
καὶ οὔτε Ἡρακλέουσ στῆλαι κωλύουσιν οὔτε Λιβύησ κολωνοῖσ ταῦτα ὁρίζεται, οὐδ’ αὖ Βοσπόρῳ ὁποτέρῳ βούλει, οὐδὲ στενοῖσ Συρίασ καὶ Κιλικίασ, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν γῆν τύχῃ τινὶ θείᾳ ζῆλοσ ἐπέρχεται τῆσ ὑμετέρασ σοφίασ καὶ συνηθείασ, καὶ ταύτην μίαν φωνὴν κοινὴν ἅπαντεσ τοῦ γένουσ ἐνόμισαν, καὶ δι’ ὑμῶν ὁμόφωνοσ μὲν πᾶσα γέγονεν ἡ οἰκουμένη, ἴδοισ δ’ ἂν καὶ τοὺσ ἡνιόχουσ καὶ τοὺσ νομέασ καὶ τοὺσ ἀπὸ τῆσ θαλάττησ ζῶντασ καὶ πάντα ὅσα ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ καὶ κατὰ χώρασ τῆσ παρ’ ὑμῶν φωνῆσ ἐχομένουσ καὶ πειρωμένουσ τῆσ γῆσ ἀνθάπτεσθαι, καθάπερ τοὺσ νεῖν ἀδυνάτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 90:7)
τοὺσ δ’ ἀδυνάτουσ τῶν πολιτῶν δημοσίᾳ τρέφειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 100:7)
ἆρ’ οὖν ὁ τοσοῦτον αἱρῶν τοὺσ ῥήτορασ, τὴν πειθὼ δὲ ἐπὶ τῶν χειλῶν ἔχων, τοσαύτησ δὲ αἰδοῦσ παρὰ πάντων τυγχάνων, τοιαῦτα δ’ ἀκηκοὼσ ὑπὸ τῶν ἅπαντασ ἐρευνώντων περὶ τἄλλα καὶ εἰσ αὐτὸ τοῦτο κωμῳδούντων ὡσ ἀδυνάτουσ εἰπεῖν, φλυαρίαν τινὰ καὶ λαλιὰν ἐπεδείκνυτο ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ, ἢ παντὸσ ἀνδρὸσ πρᾶγμα διεπράττετο, ἀλλ’ οὐ πολλῇ τινι τῇ περιουσίᾳ χρώμενοσ οὕτω διεγίγνετο, πόρρω μὲν αὐτὸσ ὢν τοῦ ληρεῖν, πλεῖστον δὲ τοὺσ ἄλλουσ ἐθίζων ἀπέχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 15:3)
οὐ τοίνυν ὥσπερ τοῦ σχήματοσ, οὕτω καὶ τῆσ προνοίασ τῆσ περὶ τῶν πραγμάτων ὅπερ εἶπον ἐξέστη, οὐδ’ ὑπεχώρησεν οὔτε πόλει οὔτ’ ἀνθρώπων οὐδενὶ, ἀλλ’ αὐτόσ τε ἅπαντα συνεβούλευσεν, ὥσπερ ἂν εἰ μόνοσ ἦν τῶν πάντων ἡγεμὼν, καὶ τὸν τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχον τὸν Εὐρυβιάδην ὥσπερ παῖδα κοσμῶν καὶ περιστέλλων καὶ προδιδάσκων διεγένετο, ὥσπερ οἱ τοὺσ νεῖν ἀδυνάτουσ ἀνέχοντεσ ταῖσ ἑαυτῶν χερσὶν, οὐκ ἐξελέγχων, ἀλλ’ οἱο͂ν ὑποκοριζόμενοσ τῷ τῆσ ναυαρχίασ ὀνόματι, ἐπεὶ ὅτι γε αὐτόσ τε ναύαρχοσ καὶ κύριοσ ἦν τῶν ἁπάντων, πρώτου δ’ αὐτοῦ τοῦ ναυάρχου στρέφειν ὅποι βούλοιτο, παρὰ πᾶσαν ἔδειξε τὴν ἀρχὴν, καὶ δὴ καὶ τότε εὐθύσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 74:6)
δοκιμάζει δὲ καὶ τοὺσ ἀδυνάτουσ ἡ βουλή·
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 49 4:1)
ἃ γὰρ ἂν δυνάμενοι εἰσ ἀδυνάτουσ πονήσωσι, πάλιν κομίζονται παρὰ δυναμένων ἀδυνατοῦντεσ ἐν τῷ γήρᾳ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 16:1)
ἔστιν γὰρ καὶ τοὺσ ἀδυνάτουσ μεταλαβεῖν ὑγιείασ ὅμωσ θεραπεῦσαι καλῶσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 14:2)
πρὸσ γὰρ ἀνθρώπουσ ἡμᾶσ πένητασ καὶ ἀδυνάτουσ ἔχων ἀναλίσκειν ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πολὺ περίεστιν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 33:3)
ἐπίσταται γὰρ ὅτι αἱ μὲν ἡδοναὶ τοὺσ ἀεὶ συνόντασ τά τε ἄλλα λυμαίνονται καὶ ταχὺ ποιοῦσιν ἀδυνάτουσ πρὸσ αὑτάσ, οἱ δὲ πόνοι τά τε ἄλλα ὠφελοῦσι καὶ ἀεὶ μᾶλλον παρέχουσι δυναμένουσ πονεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 25:3)
ἐὰν δέ τισ αὐτῶν καταφρονήσῃ καὶ προσίῃ θαρρῶν δειλοὺσ καὶ ἀδυνάτουσ ἄνδρασ ἰσχυροὺσ κρατῆσαι, μάλιστα τοῖσ κυσὶν ὁμοίουσ, οἳ τοὺσ μὲν φεύγοντασ ἐπιδιώκουσι καὶ δάκνουσι καὶ διέσπασαν ἔστιν οὓσ καταλαβόντεσ, τοὺσ δὲ ἐπιόντασ καὶ μαχομένουσ φοβοῦνται καὶ ἀναχωροῦσι, τελευτῶντεσ δὲ σαίνουσιν, ἐπειδὰν συνήθεισ γένωνται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 20:2)
οὐ γὰρ καταφρονῶ τῆσ πατρίδοσ, οὐδὲ ἀδυνάτουσ ὑμᾶσ νομίζω αὐτοὺσ συνιέναι τὰ τοιαῦτα, οὐδὲ ἀπαίδευτον νομίζω οὔτε τὸν δῆμον οὔτε τὴν βουλήν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 5:1)
μείναντεσ δὲ τὴν χειμερινὴν ὡρ́αν αὐτόθι νεὼν Ἀφροδίτησ ἱδρύσαντο ἐπὶ τῶν ἀκρωτηρίων ἑνὸσ καὶ πόλιν Αἴνειαν ἔκτισαν, ἐν ᾗ τούσ τε ὑπὸ καμάτων ἀδυνάτουσ πλεῖν καὶ ὅσοισ αὐτοῦ μένειν βουλομένοισ ἦν, ὡσ ἐν οἰκείᾳ γῇ τὸ λοιπὸν ἐσομένουσ, ὑπελίποντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 49 6:3)
γελάσασ δ’ ὁ Ταρκύνιοσ ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ προενέγκασ ἐκ τοῦ κόλπου ξυρὸν καὶ ἀκόνην λέγει πρὸσ αὐτόν, ἑάλωκασ, ὦ Νέβιε, φενακίζων ἡμᾶσ καὶ καταψευδόμενοσ τοῦ δαιμονίου καταφανῶσ, ὁπότε καὶ τὰσ ἀδυνάτουσ πράξεισ τετόλμηκασ λέγειν δυνατάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 71 5:1)
εἰσ τοῦτο γὰρ ἤδη τινὲσ ἥκουσιν εὐηθείασ, ὥστε μὴ γνώμασ εἰσηγεῖσθαι σωτηρίουσ, ἀλλ’ εὐχὰσ λέγειν ἀδυνάτουσ, οὓσ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην, ποία μὲν ἡμῖν χρόνου δοθήσεται περιουσία περὶ ταῦτα τὰ πράγματα γινομένοισ οὕτωσ ἐγγὺσ ὄντων τῇ πόλει τῶν ἐχθρῶν;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 52 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION