헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ δὲ νῦν εἰρήκαμεν εἶναι τὸ μὴ ὄν, ἢ πεισάτω τισ ὡσ οὐ καλῶσ λέγομεν ἐλέγξασ, ἢ μέχριπερ ἂν ἀδυνατῇ, λεκτέον καὶ ἐκείνῳ καθάπερ ἡμεῖσ λέγομεν, ὅτι συμμείγνυταί τε ἀλλήλοισ τὰ γένη καὶ τό τε ὂν καὶ θάτερον διὰ πάντων καὶ δι’ ἀλλήλων διεληλυθότε τὸ μὲν ἕτερον μετασχὸν τοῦ ὄντοσ ἔστι μὲν διὰ ταύτην τὴν μέθεξιν, οὐ μὴν ἐκεῖνό γε οὗ μετέσχεν ἀλλ’ ἕτερον, ἕτερον δὲ τοῦ ὄντοσ ὂν ἔστι σαφέστατα ἐξ ἀνάγκησ εἶναι μὴ ὄν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 258:1)
ὃσ δ’ ἂν δρᾶν γε, ὦ Σώκρατεσ, ἀδυνατῇ τὸ τοιοῦτον, μηδέποτε τοῖσ νῦν ζητουμένοισ ὀνόμασιν αὐτὸν προσαγορεύωμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 316:3)
ἐὰν δὲ ἢ μὴ ἐθέλῃ ἢ ἀδυνατῇ τισ καθιστάναι, τὴν ἀρχὴν παραλαβοῦσαν δήσασαν φυλάττειν καὶ παρέχειν εἰσ τὴν κρίσιν τῆσ δίκησ.
(플라톤, Laws, book 9 116:3)
ἐὰν δέ τισ ἀδυνατῇ κακούμενοσ φράζειν, ὁ πυθόμενοσ τῶν ἐλευθέρων ἐξαγγελλέτω τοῖσ ἄρχουσιν ἢ κακὸσ ἔστω καὶ ὑπόδικοσ τῷ ἐθέλοντι βλάβησ.
(플라톤, Laws, book 11 129:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION