헬라어 문장 내 검색 Language

δεύτερα δ’ αὐτοῦ προθέντοσ περί τε Αἰγύπτου καὶ Ιὄβα, Ιὄβα μὲν ὑπερεώρων ὡσ ἀδόξου, ἐσ δὲ τὴν Αἴγυπτον αὐτῷ συνεφρόνουν, ἐγγύσ τε οὖσαν καὶ μεγάλην ἀρχήν, ἔτι δὲ καὶ εὐδαίμονα καὶ δυνατὴν ναυσὶ καὶ σίτῳ καὶ χρήμασι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 12 1:4)
ἐπειδὴ γὰρ ἐδόκει τὸ ἐν τῷ Συμποσίῳ εἰρημένον ἄδοξον εἶναι τὰ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ διηγεῖσθαι, καὶ οὐδεὶσ ἂν πολιτικὸσ τοῦτο ἐποίησεν ἀδόξου ὄντοσ αὐτοῦ, μετὰ παραιτήσεωσ προήγαγεν ἀλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 2 8:2)
κἀνταῦθα δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότησ μικροῦ πρὸσ μέγαν καὶ ἀδόξου πρὸσ ἔνδοξον καὶ πένητοσ δὴ πρὸσ πλούσιον καὶ γενναῖον ἀγεννοῦσ, καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει, ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτοσ ὁ δικαστήσ τε καὶ ἡγεμὼν, ὅπωσ ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ πνεῦμα ἐν νηὶ, οὐ δή που πλουσίῳ μὲν μᾶλλον, πένητι δὲ ἧττον χαριζόμενόν τε καὶ παραπέμπον, ἀλλ’ ὅτῳ γένοιτο ἀεὶ, τοῦτον ὁμοίωσ ὠφελοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:6)
Ἡγήσανδροσ γοῦν φησιν ὡσ καὶ ἀδόξου ποτὲ κλισίασ παρ’ αὐτῷ τυχὼν ἤνεγκεν ἐρωτήσαντόσ τε τοῦ Διονυσίου τί φαίνεται ἡ κατάκλισισ πρὸσ τὴν χθὲσ ἔφησεν παραπλησίαν εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 2:1)
"διορίζομαι μηδ’ ὅλωσ τὸν ̔ Ἡγήσανδρον τοῦτο εἰρηκέναι, δι’ αὐτὸ τοῦτ’ ἐξαναγνοὺσ αὐτοῦ πάντα τὰ ὑπομνήματα, ἐπεὶ καὶ ἄλλοσ τισ τῶν ἑταίρων τοῦτ’ ἔχειν οὕτω διεβεβαιοῦτο, ὁρμώμενοσ ἔκ τινων σχολικῶν ὑπομνημάτων ἀνδρὸσ οὐκ ἀδόξου·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 25 1:1)
ἀλλ’ ὅμωσ ὁ τῆσ Ἰθάκησ πολίτησ ἐπόρθησεν αὐτήν, τῆσ μικρᾶσ καὶ ἀδόξου σφόδρα οὖσαν εὐρύχωρον.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 117:4)
καὶ οὐδὲν ὤνησεν αὐτοὺσ οὔτε τῶν ἵππων τὸ τάχοσ οὔτε ὁ Ζεὺσ οὔτε ὁ Γανυμήδησ, ἀλλ’ ὑπ’ ἀνδρὸσ ἐξ οὕτω λυπρᾶσ καὶ ἀδόξου πόλεωσ ἀπώλοντο, καὶ ἴσχυσεν ὁ τῆσ Ἰθάκησ πολίτησ περιγενέσθαι τῶν ἐκ τοῦ Ἰλίου πάντων, καὶ τὴν εὐρυάγυιαν ἅπασαν πορθῆσαι καὶ ἀνελεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 28:3)
εἴτε γάρ εἰσι τῶν πρωτευόντων ἐν αὐτῇ ἢ τιμωμένων, αὑτοὺσ καθαιροῦσιν ἀσθενοῦσ καὶ ἀδόξου πόλεωσ προεστηκότεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΣΧΗΚΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. 14:1)
ἔπειτα σὺ τολμᾷσ, εἶπε, λοιδορεῖσθαι τούτοισ, δι’ οὓσ μεγάλη μὲν ἐκ μικρᾶσ, ἐπιφανὴσ δ’ ἐξ ἀδόξου γέγονεν ἡ πόλισ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 47 2:2)
τῇ δὲ κατόπιν ἡμέρᾳ τὰ μὲν ἐπιτιμῶντοσ αὐτοῖσ τοῦ ὑπάτου τῆσ ἀδόξου φυγῆσ, τὰ δὲ παρακαλοῦντοσ αἴσχιστον ἔργον ἀναλύσασθαι καλῷ ἀγῶνι, τὰ δ’ ἀπειλοῦντοσ, εἰ μὴ στήσονται παρὰ τὰ δεινά, χρήσεσθαι τοῖσ νόμοισ, ἀπειθείᾳ τε διεχρῶντο καὶ καταβοῇ καὶ ἀπάγειν σφᾶσ ἐκέλευον ἐκ τῆσ πολεμίασ ὡσ ἀδύνατοι ἔτι ὄντεσ ὑπὸ τραυμάτων ἀντέχειν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 50 7:1)
ταῦτά ἐστι τεκμήρια τοῦ πράγματοσ, ἐπεὶ τό γ’ ἐλθεῖν τοῦτον, οἶμαι θεόν τινα αὐτὸν ἐπ’ αὐτὴν ἀγαγεῖν τὴν τιμωρίαν, ἵν’ ἐπειδὴ τὸν εὐκλεᾶ κίνδυνον ἔφυγε, τοῦ ἀκλεοῦσ καὶ ἀδόξου θανάτου τύχοι, καὶ οὓσ προὔδωκε, τούτοισ ὑποχείριον αὑτὸν καταστήσειεν.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 121:5)
διαπεπολεμημένου δὲ τοῦ πρὸσ Μεσσήνην πολέμου καὶ ἤδη Λακεδαιμονίοισ δορικτήτου τῆσ Μεσσηνίασ οὔσησ, Πολύδωρον εὐδοκιμοῦντα ἐν Σπάρτῃ καὶ κατὰ γνώμην Λακεδαιμονίων μάλιστα ὄντα τῷ δήμῳ ‐ οὔτε γὰρ ἔργον βίαιον οὔτε ὑβριστὴν λόγον παρείχετο ἐσ οὐδένα, ἐν δὲ ταῖσ κρίσεσι τὰ δίκαια ἐφύλασσεν οὐκ ἄνευ φιλανθρωπίασ, ἔχοντοσ δὲ ἤδη Πολυδώρου λαμπρὸν ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα ὄνομα, Πολέμαρχοσ οἰκίασ ἐν Λακεδαίμονι ἀνὴρ οὐκ ἀδόξου, θρασύτεροσ δὲ ὡσ ἐδήλωσε γνώμην, φονεύει τὸν Πολύδωρον·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 3 4:2)
ἦν γὰρ ἐκεῖνοσ εὐθὺσ ἐν δυνάμει μεγίστῃ, τὸν Ἀρριδαῖον ὥσπερ δορυφόρημα τῆσ βασιλείασ ἐφελκόμενοσ, γεγονότα μὲν ἐκ γυναικὸσ ἀδόξου καὶ κοινῆσ Φιλίννησ, ἀτελῆ δὲ τὸ φρονεῖν ὄντα διὰ σώματοσ νόσον οὐ φύσει προσπεσοῦσαν οὐδὲ αὐτομάτωσ, ἀλλὰ καὶ πάνυ φασὶ παιδὸσ ὄντοσ αὐτοῦ διαφαίνεσθαι χάριεν ἦθοσ καὶ οὐκ ἀγεννέσ, εἶτα μέντοι φαρμάκοισ ὑπὸ Ὀλυμπιάδοσ κακωθέντα διαφθαρῆναι τὴν διάνοιαν.
(플루타르코스, Alexander, chapter 77 5:1)
τὸν δὲ Καύνιον ἐκεῖνον ἐξ ἐξανευρών, ὃσ ἐπέδωκε τὸ ἀσκίον, ἐξ ἀδόξου καὶ πένητοσ ἔντιμον καὶ πλούσιον ἐποίησεν·
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 14 1:2)
ἐν ἐσχατιᾷ βαρβάρου παραποταμίασ καὶ τείχεσιν ἀδόξου πολίχνησ περιβαλούσησ καὶ ἀποκρυψάσησ τὸν τῆσ οἰκουμένησ βασιλέα καὶ κύριον, ὅπλοισ ἀτίμοισ καὶ σκεύεσι τοῖσ παρατυχοῦσι τυπτόμενον καὶ βαλλόμενον ἀπολέσθαι.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION