헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Φέρησ δὲ ὁ Κρηθέωσ Φερὰσ ἐν Θεσσαλίᾳ κτίσασ ἐγέννησεν Ἄδμητον καὶ Λυκοῦργον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 14:1)
ὁ δὲ παραγενόμενοσ εἰσ Φερὰσ πρὸσ Ἄδμητον τὸν Φέρητοσ τούτῳ λατρεύων ἐποίμαινε, καὶ τὰσ θηλείασ βόασ πάσασ διδυμοτόκουσ ἐποίησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 5:4)
ἐκεῖνόσ τε γὰρ εἰσ Μολοττοὺσ ὡσ Ἄδμητον ἐχθρὸν ὄντα αὐτῷ παραγίγνεται καὶ δι’ ἐκείνου σώζεται καὶ σοὶ παρὰ τοῖσ ἐχθροῖσ τοῖσ κοινοῖσ τῆσ πατρίδοσ τῆσ σαυτοῦ συνέβαινεν ἐξετάζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 118:10)
διὰ δὲ ταῦτα, καθάπερ προειρήκαμεν, ἔφυγεν ἐξ Ἄργουσ πρὸσ Ἄδμητον τὸν Μολοττῶν βασιλέα·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 56 1:1)
ἐπεὶ δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ Σπαρτιατῶν πρέσβεισ ἀποστείλαντεσ πρὸσ τὸν Ἄδμητον ἐξῄτουν αὐτὸν πρὸσ τιμωρίαν, ἀποκαλοῦντεσ προδότην καὶ λυμεῶνα τῆσ ὅλησ Ἑλλάδοσ, πρὸσ δὲ τούτοισ μὴ παραδιδόντοσ αὐτὸν πολεμήσειν ἔφασαν μετὰ πάντων τῶν Ἑλλήνων, τὸ τηνικαῦθ’ ὁ βασιλεὺσ φοβηθεὶσ μὲν τὰσ ἀπειλάσ, ἐλεῶν δὲ τὸν ἱκέτην καὶ τὴν ἐκ τῆσ παραδόσεωσ αἰσχύνην ἐκκλίνων, ἔπειθε τὸν Θεμιστοκλέα τὴν ταχίστην ἀπιέναι λάθρᾳ τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ χρυσοῦ πλῆθοσ ἐδωρήσατο αὐτῷ ἐφόδιον τῆσ φυγῆσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 56 2:1)
καὶ αὐτῶν Λέσχεωσ Ηιὀνέα ὑπὸ Νεοπτολέμου, τὸν δὲ ὑπὸ Φιλοκτήτου φησὶν ἀποθανεῖν τὸν Ἄδμητον.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 27 2:2)
ἄλλοι δὲ ἀνωτέρω τούτων ὑπὸ μὲν τὸ λουτήριον Λεώκριτόσ ἐστιν ὁ Πουλυδάμαντοσ τεθνεὼσ ὑπὸ Ὀδυσσέωσ, ὑπὲρ δὲ Ηιὀνέα τε καὶ Ἄδμητον Κόροιβοσ ὁ Μύγδονοσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 27 2:3)
καὶ οὐ πλημμελοῦσιν οἱ τὸν Φόρβαντα καὶ τὸν Υἅκινθον καὶ τὸν Ἄδμητον ἐρωμένουσ Ἀπόλλωνοσ γεγονέναι μυθολογοῦντεσ, ὥσπερ αὖ καὶ τὸν Σικυώνιον Ἱππόλυτον, ᾧ δὴ καί φασιν, ὁσάκισ τύχοι διαπλέων εἰσ Κίρραν ἐκ Σικυῶνοσ, τὴν Πυθίαν, οἱο͂ν αἰσθανομένου τοῦ θεοῦ καὶ χαίροντοσ, ἀποθεσπίζειν τόδε τὸ ἡρῷον καὶ δ̓ αὖθ’ Ἱππολύτοιο φίλον κάρα εἰσ ἅλα βαίνει.
(플루타르코스, Numa, chapter 4 5:1)
καὶ διωκόμενοσ ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἔρριψεν αὑτὸν εἰσ ἐλπίδασ χαλεπὰσ καὶ ἀπόρουσ καταφυγὼν πρὸσ Ἄδμητον, ὃσ βασιλεὺσ μὲν ἦν Μολοττῶν, δεηθεὶσ δέ τι τῶν Ἀθηναίων καὶ προπηλακισθεὶσ ὑπὸ τοῦ Θεμιστοκλέουσ, ὅτ’ ἤκμαζεν ἐν τῇ πολιτείᾳ, δι’ ὀργῆσ εἶχεν αὐτὸν ἀεὶ καὶ δῆλοσ ἦν, εἰ λάβοι, τιμωρησόμενοσ.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 24 1:4)
τινὲσ δ’ αὐτὸν τὸν Ἄδμητον, ὡσ ἀφοσιώσαιτο πρὸσ τοὺσ διώκοντασ τὴν ἀνάγκην, δι’ ἣν οὐκ ἐκδίδωσι τὸν ἄνδρα, διαθεῖναι καὶ συντραγῳδῆσαι τὴν ἱκεσίαν.
(플루타르코스, Θεμιστοκλῆς, chapter 24 3:3)
μάλιστα μὲν φέρων ἐπὶ τοὺσ περὶ Ἄδμητον καὶ Πύρριχον καὶ Σάμον καὶ τοὺσ μετὰ τούτων ἀπολομένουσ·
(폴리비오스, Histories, book 23, ii. res macedoniae 9:1)
ἀλλ’ οὐ μὰ τὴν ἄδμητον αἰὲν Ἄρτεμιν, τόδε μὲν οὔ ποτ’ ἀξιώσω τρέσαι, περισσὸν ἄχθοσ ἔνδον γυναικῶν ὂν αἰεί.
(소포클레스, choral, strophe 16)

SEARCH

MENU NAVIGATION