헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὕτωσ εἰσὶ τολμηροὶ ὥσθ’ ἃ αὐτοὶ κατεσκεύασαν, οὐκ ἀρκεῖ αὐτοῖσ ὅτι οὐ κατέσχον ἃ ἐπεβούλευσαν, ἀλλὰ καὶ κατηγορίαν ἐμοῦ ποιοῦνται ὡσ ἀδικοῦντοσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 179:2)
"ἀδικουμένου μὲν ἦν, ὦ Ἀρχέλαε, Μιθριδάτου, περὶ ὧν ἠδικεῖτο πρεσβεύειν, ἀδικοῦντοσ δὲ γῆν τοσήνδε ἀλλοτρίαν ἐπιδραμεῖν, καὶ κτεῖναι πολὺ πλῆθοσ ἀνδρῶν, τά τε κοινὰ καὶ ἱερὰ τῶν πόλεων καὶ τὰ ἴδια τῶν ἀνῃρημένων σφετερίσασθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:5)
καὶ οὐδ’ ἐν τούτοισ οὐδεὶσ ἐπαναγκάζει τοὺσ διδασκάλουσ αὐτοὺσ ὑπευθύνουσ εἶναι τοῦ διὰ παντὸσ ἀκριβοῦσ, οὐδ’ ἂν ὁ μαθὼν μὴ πάντα κατορθοῖ, μηδ’ ὅμοιοσ ᾖ τῷ διδάξαντι, οὐδεὶσ τοῦτ’ ἀναμφισβήτητον κατ’ ἐκείνου τίθησιν, οὔθ’ ὡσ οὐδὲν ἐπισταμένου τῆσ τέχνησ οὔθ’ ὡσ ἑκόντοσ ὑποστειλαμένου οὔθ’ ὡσ τὸ σύμπαν εἰπεῖν ἀδικοῦντοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 111:8)
ἀδύνατον γὰρ ἀδικεῖσθαι μὴ ἀδικοῦντοσ ἢ δικαιοῦσθαι μὴ δικαιοπραγοῦντοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 121:5)
εἰ δὲ μή, ἐγὼ βουλεύσομαι περὶ σοῦ ὡσ ἀδικοῦντοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 14 9:2)
ὑμᾶσ μὲν γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ δεῖν, κἄν τισ ὑμᾶσ ἀδικῇ, αὐτοὶ δ’ οὐ δύνανται παρ’ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸσ αὐτοὺσ ἀδικοῦντοσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 79:2)
ὑμᾶσ μὲν γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ δεῖν, κἄν τισ ὑμᾶσ ἀδικῇ, αὐτοὶ δ’ οὐ δύνανται παρ’ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸσ αὐτοὺσ ἀδικοῦντοσ.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 78:3)
ἐπειδὴ δ’ οὕτωσ ἀτόπωσ ἔνιοι διάκεινται, ὥστε πόλεισ καταλαμβάνοντοσ ἐκείνου καὶ πολλὰ τῶν ὑμετέρων ἔχοντοσ καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικοῦντοσ ἀνέχεσθαί τινων ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ λεγόντων πολλάκισ ὡσ ἡμῶν τινέσ εἰσιν οἱ ποιοῦντεσ τὸν πόλεμον, ἀνάγκη φυλάττεσθαι καὶ διορθοῦσθαι περὶ τούτου·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 8:2)
ἐὰν δέ τισ τούτων τι παραβαίνῃ, ὑπόδικοσ ἔστω τῷ παθόντι, καὶ προβολαὶ αὐτοῦ ἔστωσαν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τῇ ἐν Διονύσου ὡσ ἀδικοῦντοσ, καθὰ περὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀδικούντων γέγραπται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 15:2)
καὶ εἰ μὴ Εὐθύδικοσ ὁ ἰατρόσ, πρὸσ ὃν οὗτοι τὸ πρῶτον ἦλθον δεόμενοι ἐπιτεμεῖν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, πρὸσ τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν εἶπεν τὴν ἀλήθειαν πᾶσαν, τοιαύτην ἂν δίκην οὗτοσ εἰλήφει παρ’ ἐμοῦ <τοῦ> μηδὲν ἀδικοῦντοσ, ἣν ὑμεῖσ οὐδὲ κατὰ τῶν τὰ μέγιστ’ ἀδικούντων ὑμᾶσ ἐπιχειρήσαιτ’ ἂν ποιήσασθαι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 39:1)
ὃ καὶ πάντων ἐστὶν δεινότατον, εἰ Καλλικλῆσ μὲν εἰσ τὸ χωρίον εἰσπεσόντοσ τοῦ ὕδατοσ ἁμαξιαίουσ λίθουσ προσκομίσασ ἀποικοδομεῖ, τοῦ δὲ πατρόσ, ὅτι τοῦτο παθόντοσ τοῦ χωρίου περιῳκοδόμησεν, ὡσ ἀδικοῦντοσ ἐμοὶ βλάβησ εἴληχε δίκην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Καλλικλέα Περὶ Χωρίου Βλάβης 25:3)
τὴν μὲν σπουδὴν ὁρᾶτε τῶν πατρικίων τὴν εἰσ τὰ φονικὰ καὶ βίαια ἔργα, ὦ δημόται, ὡσ ἑνὸσ ἀνδρὸσ αὐθάδουσ ὅλην ἀδικοῦντοσ τὴν πόλιν ἧττον τίθενται τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 36 5:2)
ὧν καὶ ἀδικούντων ἄλλωσ ἔσχεν τὴν τιμωρίαν εἰσ τοὺσ ἔξω χρῆσθαι δυναμένουσ ἀνακειμένην εἶναι, καὶ μὴ ὑπ’ ἀνδρὸσ πεπρᾶχθαι, εἰ μὲν βασιλέωσ, ἀδικοῦντοσ τὸ Καίσαροσ διαγνοίᾳ περὶ αὐτοῦ ἔτι χρώμενον, εἰ δὲ ἰδιώτου, πολὺ χειρόνωσ, διὰ τὸ μὴ βασιλείασ ἀντιποιουμένῳ καλῶσ ἂν συγκεχωρῆσθαι, διὰ τὸ Καίσαρα τῆσ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐξουσίασ ἀφαιρεῖσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 277:1)
Ἐχρῆν μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ, εἰ καὶ περὶ οὐδενὸσ ἄλλου νόμιμόν ἐστι παῖδασ καὶ γυναῖκασ παρακαθισαμένουσ ἑαυτοῖσ τοὺσ δικαστὰσ δικάζειν, ἀλλ’ οὖν γε περὶ προδοσίασ κρίνοντασ οὕτωσ ὅσιον εἶναι τοῦτο πράττειν, ὅπωσ ὁπόσοι τοῦ κινδύνου μετεῖχον ἐν ὀφθαλμοῖσ ὄντεσ, καὶ ὁρώμενοι καὶ ἀναμιμνῄσκοντεσ ὅτι τοῦ κοινοῦ παρὰ πᾶσιν ἐλέου οὐκ ἠξιώθησαν, πικροτέρασ τὰσ γνώσεισ κατὰ τοῦ ἀδικοῦντοσ παρεσκεύαζον.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 196:4)
μὴ οὖν καὶ δι’ ἑτέραν ὀργὴν τούτου ἀδικοῦντοσ νῦν ἀποψηφίσησθε.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 53:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION