헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μὲν τοῦτό γ’ αὑτοῖσ συνεχώρησαν καὶ παρεῖσαν τὸ μηδ’ ὁτιοῦν ἀδικεῖν τὴν πόλιν, ἡμεῖσ δὲ καὶ τοῦτ’ ἀφαιρησόμεθα καὶ τῇ δυστυχίᾳ τὴν βλασφημίαν προσθήσομεν, πῶσ οὐ χαλεπώτεροι τῆσ φυγῆσ αὐτοῖσ ἐσόμεθα, ἢ πῶσ οὐ μείζω τῶν ἐξ ἀρχῆσ εἰσ αὐτοὺσ ἁμαρτανόντων ἀδικήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 128:8)
ἐὰν δὲ, ὃ μὴ γένοιτο, ταῦτ’ ἀφελώμεθα, οὐ μᾶλλον σφᾶσ ἀδικήσομεν ἢ ἡμᾶσ αὐτοὺσ, τῶν συμφερόντων ἀποστεροῦντεσ καὶ ὧν ἥκιστ’ ἐχρῆν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 46:5)
καὶ νῦν ἡμεῖσ οἷσ τοὺσ εὐεργέτασ δωρούμεθα καινὸν οὐδὲν δρῶντεσ, ἀλλὰ τὰ γιγνόμεν’ ἀποδιδόντεσ, οἷσ ὧν παρέσχομεν ἀποστερήσομεν σφᾶσ, μειζόνωσ ἀδικήσομεν, εὖ οἶδα, ἢ εἰ μηδὲ τὴν ἀρχὴν αὐτοῖσ εἰσηνέγκαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 50:2)
ὥστε τοῦτον τὸν τρόπον ἀδικήσομεν μὲν τοὺσ ἄλλουσ, ἀφῃρηκότεσ τὰσ δωρεὰσ, οὗτοσ δ’ οὐδέν τι τοιοῦτον ἕξει προί̈στασθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 82:1)
ὡσ δ’ ἁπλῶσ εἰπεῖν, οὐκ, εἰ τῶν πάντων ἀδικήσομέν τιν’ ἢ μείζον’ ἢ ἐλάττονα, δεινόν ἐστιν, ἀλλ’ εἰ τὰσ τιμάσ, αἷσ ἂν ἀντ’ εὖ ποιήσωμέν τινασ, ἀπίστουσ καταστήσομεν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 164:1)
θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν Πλαταιίδα ἔχετε, καὶ ἡρ́ωεσ, ξυνίστορεσ ἔστε, ὅτι οὔτε τὴν ἀρχὴν ἀδίκωσ, ἐκλιπόντων δὲ τῶνδε προτέρων τὸ ξυνώμοτον ἐπὶ γῆν τήνδε ἤλθομεν, ἐν ᾗ οἱ πατέρεσ ἡμῶν εὐξάμενοι ὑμῖν Μήδων ἐκράτησαν καὶ παρέσχετε αὐτὴν εὐμενῆ ἐναγωνίσασθαι τοῖσ Ἕλλησιν, οὔτε νῦν ἤν τι ποιῶμεν, ἀδικήσομεν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 36 5:5)
ἡμῖν δ’, ἐπειδὴ ὁ λόγοσ οὕτωσ αἱρεῖ, μὴ οὐδὲν ἄλλο σκεπτέον ᾖ ἢ ὅπερ νυνδὴ ἐλέγομεν, πότερον δίκαια πράξομεν καὶ χρήματα τελοῦντεσ τούτοισ τοῖσ ἐμὲ ἐνθένδε ἐξάξουσιν καὶ χάριτασ, καὶ αὐτοὶ ἐξάγοντέσ τε καὶ ἐξαγόμενοι, ἢ τῇ ἀληθείᾳ ἀδικήσομεν πάντα ταῦτα ποιοῦντεσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 34:3)
ἔπειτ’, ἔφη, ἀδικήσομεν αὐτούσ, καὶ ποιήσομεν χεῖρον ζῆν, δυνατὸν αὐτοῖσ ὂν ἄμεινον;
(플라톤, Republic, book 7 91:1)
σκέψαι τοίνυν, εἶπον, ὦ Γλαύκων, ὅτι οὐδ’ ἀδικήσομεν τοὺσ παρ’ ἡμῖν φιλοσόφουσ γιγνομένουσ, ἀλλὰ δίκαια πρὸσ αὐτοὺσ ἐροῦμεν, προσαναγκάζοντεσ τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖσθαί τε καὶ φυλάττειν.
(플라톤, Republic, book 7 97:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION