헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν ὁ ῥήτωρ οὐ μόνον αὐτὸσ οὐκ ἀδικήσει, ἀλλ’ οὐδ’ ἕτερον ἐάσει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 62:3)
εἰ δὲ μήτ’ ἀδικήσει μήθ’ ἕτερον ἐάσει, κατὰ πάντασ τοὺσ τρόπουσ ἡ ῥητορικὴ καλὸν κἀγαθὸν καὶ καθ’ ὃν αἰσχρὸν τὸ ἀδικεῖν καὶ καθ’ ὃν κρεῖττον τὸ ἀδικεῖσθαι ἢ ἀδικεῖν καὶ καθ’ ὃν ὅλωσ βέλτιστον μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι, καὶ πέφηνεν ὁ τῷ ὄντι ῥήτωρ ἀνδρὸσ ἁπλῶσ εἰπεῖν ἀγαθοῦ τοσούτῳ κρείττων, ὅσῳ ὁ μὲν τὸ καθ’ αὑτὸν μόνον παρέχεται, ὁ δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὅπωσ τοιοῦτοι γενήσονται παρασκευάζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 62:5)
ἔτι ἡ μοχθηρία ἀδικώτερον πᾶσα ποιεῖ, ἡ δ’ ἀκρασία μοχθηρία δοκεῖ εἶναι, ὁ δ’ ἀκρατὴσ ὁ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν παρὰ τὸν λογισμὸν οἱο͂σ πράττειν, ἀκρατεύεται δ’ ὅταν ἐνεργῇ κατ’ αὐτήν, τὸ δ’ ἀδικεῖν ἑκούσιον, ὥσθ’ ὁ ἀκρατὴσ ἀδικήσει τῷ πράττειν κατ’ ἐπιθυμίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 112:3)
ἀκρατὴσ γένηται, οὐκέτι ἀδικήσει, ἀλλ’ ἔσται δικαιότεροσ ἢ πρὶν γενέσθαι ἀκρατήσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 124:1)
ἀδικήσει γὰρ ὅ γε φαῦλοσ τὸν φαῦλον, οἱ δ’ ἀδικούμενοι οὐ φιλοῦσι σφᾶσ αὐτούσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 48:3)
εἰ δὴ πᾶσαι αἱ ἀρεταὶ ἐπιστῆμαι, εἰή ἂν καὶ τῇ δικαιοσύνῃ ὡσ ἀδικίᾳ χρῆσθαι, ἀδικήσει ἄρα ἀπὸ δικαιοσύνησ τὰ ἄδικα πράττων, ὥσπερ καὶ τὰ ἀγνοητικὰ ἀπὸ ἐπιστήμησ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 5:1)
οὐκοῦν ἔστιν, ὡσ ἐοίκεν, ἐκ τούτων ἰδεῖν ὅτι οἱ πρόγονοι μὲν ὑμῶν, ὅπωσ μηδ’ ἄλλοσ ἀνθρώπων μηδεὶσ ἐπὶ χρήμασι μηδὲν ἐργάσεται κακὸν τὴν Ἑλλάδα, ἐφρόντιζον, ὑμεῖσ δ’ οὐδὲ τὴν πόλιν αὐτὴν ὅπωσ μηδεὶσ τῶν πολιτῶν ἀδικήσει προορᾶσθε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 354:2)
εἶθ’ ὃσ εὐτυχούντων ἐστὶ κόλαξ, κἂν ἀτυχῶσι, τῶν αὐτῶν τούτων προδότησ, καὶ τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλῶν καὶ καλῶν κἀγαθῶν ὄντων μηδενὶ μηδ’ ἐξ ἴσου χρῆται, τοῖσ δὲ τοιούτοισ ἐθελοντὴσ ὑποπίπτει, καὶ μήτ’ εἴ τινα τῶν οἰκείων ἀδικήσει μήτ’ εἰ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ φαύλην δόξαν ἕξει ταῦτα ποιῶν μήτ’ ἄλλο μηδὲν σκοπεῖ, πλὴν ὅπωσ τι πλέον ἕξει, τοῦτον οὐ μισεῖν ὡσ κοινὸν ἐχθρὸν τῆσ φύσεωσ ὅλησ τῆσ ἀνθρωπίνησ προσήκει;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 103:1)
ἐπάρασ δὲ αὐτὴν οὗτοσ ἐν τοῖσ Μεγάροισ τῷ λόγῳ καὶ φυσήσασ, ὡσ κλαύσοιτο ὁ Φρυνίων εἰ ἅψοιτο αὐτῆσ, αὐτὸσ δὲ γυναῖκα αὐτὴν ἕξων, τούσ τε παῖδασ τοὺσ ὄντασ αὐτῇ τότε εἰσάξων εἰσ τοὺσ φράτερασ ὡσ αὑτοῦ ὄντασ καὶ πολίτασ ποιήσων, ἀδικήσει δὲ οὐδεὶσ ἀνθρώπων, ἀφικνεῖται αὐτὴν ἔχων δεῦρο ἐκ τῶν Μεγάρων, καὶ παιδία μετ’ αὐτῆσ τρία, Πρόξενον καὶ Ἀρίστωνα καὶ θυγατέρα, ἣν νυνὶ Φανὼ καλοῦσιν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 58:1)
τὸ γὰρ μόνον ζητεῖν ἐξ ὧν ἄν τισ ἀρέσαι τινὰ ποιήσασ καὶ προσαγάγοιτο, εἰ δ’ ἄλλον ὃν οὐ προσῆκεν ἀδικήσει τοῦτο ποιῶν ἢ καθόλου τι μὴ δέον πράξει μὴ σκοπεῖν, οὔτε μὰ τοὺσ θεοὺσ ἐλευθέρων ἐστὶν ἀνθρώπων οὔτε μετρίων τὸ ἦθοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 41:2)
ἐκείνου με ὄντα ἑταῖρον οὐδεὶσ ἀδικήσει.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 95:3)
ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶσ οὐ μὴ ἀδικήσει.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 479:1)
δεῖ μὲν γὰρ δὴ ἐκ τῶν νῦν ὡμολογημένων αὐτὸν ἑαυτὸν μάλιστα φυλάττειν ὅπωσ μὴ ἀδικήσει, ὡσ ἱκανὸν κακὸν ἕξοντα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 201:3)
πότερον ἐὰν μὴ βούληται ἀδικεῖν, ἱκανὸν τοῦτ’ ἐστίν ‐ οὐ γὰρ ἀδικήσει ‐ ἢ καὶ ἐπὶ τοῦτο δεῖ δύναμίν τινα καὶ τέχνην παρασκευάσασθαι, ὡσ, ἐὰν μὴ μάθῃ αὐτὰ καὶ ἀσκήσῃ, ἀδικήσει;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 381:6)
οὗτοσ μέγα ἐν ταύτῃ τῇ πόλει δυνήσεται, τοῦτον οὐδεὶσ χαίρων ἀδικήσει.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 386:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION