헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ Μίλων μὲν οὐ βουλεῦσαι τὸ ἔργον εἰπών οὑ̓ γὰρ ἂν μετὰ σκευῆσ καὶ γυναικὸσ ἐπὶ ταῦτα ὁρμῆσαἰ, τὸν λοιπὸν λόγον κατὰ τοῦ Κλωδίου διετίθετο ὡσ θρασυτάτου δὴ καὶ φίλου θρασυτάτων, οἳ καὶ τὸ βουλευτήριον ἐπικατέπρησαν αὐτῷ ἔτι δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ οἵ τε λοιποὶ δήμαρχοι καὶ τοῦ δήμου τὸ ἀδιάφθορον ὁπλισάμενοι ἐνέβαλον ἐσ τὴν ἀγοράν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 8:4)
ἐξ ὧν ἄδολον μὲν καὶ καθαρὸν καὶ ἀδιάφθορον τὸ ἦθοσ ἀεὶ τοῖσ ἐξ αὐτῆσ διαγέγονε παρεχομένη, εἰλικρινῆ δὲ καὶ καθαρὰν καὶ ἄλυπον καὶ παράδειγμα πάσησ τῆσ Ἑλληνικῆσ ὁμιλίασ φωνὴν εἰσηνέγκατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 8:7)
καὶ μὴν ὅτι γε οὔτ’ ἀληθῆ λέγουσιν οὔτ’ ἀληθέσι προσόμοια, ἀλλὰ τῷ μέλλοντι καὶ πείσειν ἀνθρώπουσ καὶ ὅλωσ ὑποχειρίουσ ἕξειν, τὴν βελτίστην καὶ τὴν ἐρρωμενεστάτην καὶ πάντωσ ἀδιάφθορον καὶ ἄμεμπτον ἐκ τῶν δυνατῶν ἰτέον καὶ προαιρετέον, καὶ συχνοῦ λόγου δεῖξαι καὶ βραχέοσ πάνυ, βραχέοσ μὲν λέγω, διὰ τὸ σφόδρα οὕτω σαφὲσ εἶναι, μακροτέρου δὲ, ὅτι μυρίοισ ἄν τισ ἔχοι καὶ τεκμηρίοισ καὶ παραδείγμασι δεικνύναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:4)
ἔτι μᾶλλον ἀδιάφθορον τὸ πολύ ‐ καθάπερ ὕδωρ τὸ πλεῖον, οὕτω καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ὀλίγων ἀδιαφθορώτερον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 264:1)
τῷ δεκάτῳ δ’ ἔτει μαντείασ αὐτῷ γενομένησ τιμῆσαί τε τὸν θεὸν τὸν ἐν Ἡλιουπόλει καὶ γυναικὸσ οὔρῳ νίζεσθαι τὸ πρόσωπον ἥτισ ἑτέρου πεῖραν ἀνδρὸσ οὐκ εἴληφε, τῶν μὲν γυναικῶν ἀπὸ τῆσ ἰδίασ ἀρξάμενοσ καὶ πολλὰσ ἐξετάσασ οὐδεμίαν εὑρ͂εν ἀδιάφθορον πλὴν κηπουροῦ τινοσ, ἣν ὑγιὴσ γενόμενοσ ἔγημε·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 59 3:1)
θεσπιῳδεῖν δὲ τὸ ἀρχαῖον λέγεται παρθένουσ διά τε τὸ τῆσ φύσεωσ ἀδιάφθορον καὶ τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ὁμογενέσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 26 7:1)
ὁπότε δὴ τὸ ἀθάνατον καὶ ἀδιάφθορόν ἐστιν, ἄλλο τι ψυχὴ ἤ, εἰ ἀθάνατοσ τυγχάνει οὖσα, καὶ ἀνώλεθροσ ἂν εἰή;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 849:1)
ἐπιόντοσ ἄρα θανάτου ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον τὸ μὲν θνητόν, ὡσ ἐοίκεν, αὐτοῦ ἀποθνῄσκει, τὸ δ’ ἀθάνατον σῶν καὶ ἀδιάφθορον οἴχεται ἀπιόν, ὑπεκχωρῆσαν τῷ θανάτῳ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 851:1)
ἐπεὶ εἴ τισ, ὃ μή ποτε γένοιτο οὐδ’ ἔσται, προσαναγκάσειεν ‐ γελοῖον μὲν εἰπεῖν, ὅμωσ δὲ εἰρήσεται ‐ πανδοκεῦσαι τοὺσ πανταχῇ ἀρίστουσ ἄνδρασ ἐπί τινα χρόνον, ἢ καπηλεύειν ἤ τι τῶν τοιούτων πράττειν, ἢ καὶ γυναῖκασ ἔκ τινοσ ἀνάγκησ εἱμαρμένησ τοῦ τοιούτου μετασχεῖν τρόπου, γνοίημεν ἂν ὡσ φίλον καὶ ἀγαπητόν ἐστιν ἕκαστον τούτων, καὶ εἰ κατὰ λόγον ἀδιάφθορον γίγνοιτο, ἐν μητρὸσ ἂν καὶ τροφοῦ σχήματι τιμῷτο τὰ τοιαῦτα πάντα·
(플라톤, Laws, book 11 37:2)
ἐπειδὴ δὲ ἀγένητόν ἐστιν, καὶ ἀδιάφθορον αὐτὸ ἀνάγκη εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 128:4)
ἤνθει γὰρ ἔτι δόξα τῆσ Σικυωνίασ μούσησ καὶ χρηστογραφίασ, ὡσ μόνησ ἀδιάφθορον ἐχούσησ τὸ καλόν, ὥστε καὶ Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι καὶ συγγενέσθαι τοῖσ ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ, τῆσ δόξησ μᾶλλον ἢ τῆσ τέχνησ δεόμενον μεταλαβεῖν.
(플루타르코스, Aratus, chapter 13 1:1)
"ἆρα ἤδη συνορᾷσ ὅτι μοι μόνην ταύτην ἐλευθέραν καὶ ἀδιάφθορον ἥκεισ κομίζων ;
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 26 5:1)
"δεῖ γὰρ τὸ θύσιμον τῷ τε σώματι καὶ τῇ ψυχῇ καθαρὸν εἶναι καὶ ἀσινὲσ καὶ ἀδιάφθορον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 493)
ὅθεν οὐ δεῖ παντάπασιν ἐκταπεινοῦν οὐδὲ καταβάλλειν τὴν φύσιν, ὡσ μηδὲν ἰσχυρὸν μηδὲ μόνιμον μηδ’ ὑπὲρ τὴν τύχην ἔχουσαν, ἀλλὰ τοὐναντίον εἰδότασ ὅτι μικρόν ἐστι μέροσ τοῦ ἀνθρώπου τὸ σαθρὸν καὶ ἐπίκηρον, ᾧ δέχεται τὴν τύχην, τῆσ δὲ βελτίονοσ μερίδοσ αὐτοὶ κρατοῦμεν, ἐν ᾗ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἱδρυθέντα, δόξαι τε χρησταὶ καὶ μαθήματα καὶ λόγοι τελευτῶντεσ εἰσ ἀρετήν, ἀναφαίρετον ἔχουσι τὴν οὐσίαν καὶ ἀδιάφθορον, ἀνεκπλήκτουσ πρὸσ τὸ μέλλον εἶναι καὶ θαρραλέουσ, πρὸσ τὴν τύχην λέγοντασ, ἃ Σωκράτησ δοκῶν πρὸσ τοὺσ κατηγόρουσ λέγειν πρὸσ τοὺσ δικαστὰσ ἔλεγεν, ὡσ ἀποκτεῖναι μὲν Ἄνυτοσ καὶ Μέλητοσ δύνανται, βλάψαι δ’ οὐ δύνανται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 17 2:1)
ἀλλὰ τοὐναντίον εἰδότασ, ὅτι μικρόν ἐστι μέροσ τοῦ ἀνθρώπου τὸ σαθρὸν καὶ τὸ ἐπίκηρον, ὃ δέχεται τὴν τύχην, τῆσ δὲ βελτίονοσ μερίδοσ αὐτοὶ κρατοῦμεν, ἐν ᾗ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἱδρυθέντα, δόξαι τε χρησταὶ καὶ μαθήματα καὶ λόγοι τελευτῶντεσ εἰσ ἀρετήν, ἀναφαίρετον ἔχουσι τὴν οὐσίαν καὶ ἀδιάφθορον, ἀηττήτουσ πρὸσ τὸ μέλλον εἶναι καὶ θαρραλέουσ, πρὸσ τὴν τύχην λέγοντασ, ἃ Σωκράτησ δοκῶν πρὸσ τοὺσ κατηγόρουσ λέγειν πρὸσ τοὺσ δικαστὰσ ἔλεγεν, ὡσ ἀποκτεῖναι μὲν Ἄνυτοσ καὶ Μέλητοσ δύνανται, βλάψαι δ’ οὐ δύνανται.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 17 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION