헬라어 문장 내 검색 Language

κἂν μὴ ταχέωσ ἥκωσιν, ἐγὼ νὴ τὸν Ἀπόλλω στίξασ αὐτοὺσ καὶ συμποδίσασ μετ’ Ἀδειμάντου τοῦ Λευκολόφου κατὰ γῆσ ταχέωσ ἀποπέμψω.
(아리스토파네스, Frogs, Exodus, anapests5)
"καὶ Βουρίχου καὶ Ἀδειμάντου καὶ Ὀξυθέμιδοσ τῶν κολάκων αὐτοῦ καὶ βωμοὶ καὶ ἡρῷα καὶ σπονδαί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 62 1:2)
Λέων Τιμαγόρου κατηγόρει συμπεπρεσβευκὼσ τέτταρ’ ἔτη, Εὔβουλοσ Θάρρηκοσ καὶ Σμικύθου συσσεσιτηκώσ, Κόνων ὁ παλαιὸσ ἐκεῖνοσ Ἀδειμάντου συστρατηγήσασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 252:1)
καὶ μὴ ἐξέστω τοῦτο μηδενὶ μήτε ἀποδόσθαι μήτε ἀλλάξασθαι, ἀλλ’ ἔστω Ἀδειμάντου τοῦ παιδίου εἰσ τὸ δυνατόν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 40:6)
οἳ γὰρ πεμφθέντεσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἄγγελοι ἐσ τὴν Ἀσίην, προδοθέντεσ δὲ ὑπὸ Σιτάλκεω τοῦ Τήρεω Θρηίκων βασιλέοσ καὶ Νυμφοδώρου τοῦ Πύθεω ἀνδρὸσ Ἀβδηρίτεω, ἥλωσαν κατὰ Βισάνθην τὴν ἐν Ἑλλησπόντῳ, καὶ ἀπαχθέντεσ ἐσ τὴν Ἀττικὴν ἀπέθανον ὑπὸ Ἀθηναίων, μετὰ δὲ αὐτῶν καὶ Ἀριστέασ ὁ Ἀδειμάντου Κορίνθιοσ ἀνήρ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 137 4:1)
" ταῦτά τε ἅμα ἠγόρευε καὶ πέμπει ἐπὶ τὴν νέα τὴν Ἀδειμάντου τάλαντα ἀργυρίου τρία·
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 5 3:1)
ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέροσ φίλουσ ὄντασ τῆσ Ἀδειμάντου τρυφῆσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 22:3)
Πειραιεῖ καθεδούμεθα τοὺσ ἐξ Αἰγύπτου ἢ Ἰταλίασ καταπλέοντασ ἀνακρίνοντεσ, εἴ που τὸ μέγα Ἀδειμάντου πλοῖον τὴν Ἶσίν τισ εἶδεν.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 26:1)
ἢ νομίζεισ κιθαρῳδὸν μέν τινα σωθῆναι παῤ αὐτῶν καὶ ἀπολαβεῖν τὸν μισθὸν ἀντὶ τῆσ ᾠδῆσ καὶ νεκρόν τι ἄλλο παιδίον ἐσ τὸν Ἰσθμὸν ἐπὶ δελφῖνοσ ὁμοίωσ προκομισθῆναι, τὸν δὲ Ἀδειμάντου οἰκέτην τὸν νεώνητοι ἀπορήσειν δελφῖνοσ ἐρωτικοῦ;
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 34:6)
εὐθὺσ οὖν κατὰ τὸν Ἡσίοδον οἶκοσ τὸ πρῶτον, ὡσ ἂν ἐπισημότατα οἰκοίην, καὶ τὰ περὶ τὸ ἄστυ πάντα ὠνησάμην ἤδη πλὴν ὅσα Ἰσθμοῖ καὶ Πυθοῖ, καὶ ἐν Ἐλευσῖνι ὅσα ἐπὶ θαλάττῃ καὶ περὶ τὸν Ἰσθμὸν ὀλίγα τῶν ἀγώνων ἕνεκα, εἴ ποτε δὴ τὰ Ἴσθμια ἐπιδημήσαιμι, καὶ τὸ Σικυώνιον πεδίον, καὶ ὅλωσ εἴ πού τι συνηρεφὲσ ἢ ἔνυδρον ἢ εὔκαρπον ἐν τῇ Ἑλλάδι, πάντα ἐν ὀλίγῳ Ἀδειμάντου ἔστω.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 35:3)
ἐπεὶ τῷ Ἀδειμάντου θησαυρῷ παραπλήσιον τὸ τοιοῦτο, καὶ τὸ πρᾶγμα οὐχ ὅμοιον ἡδύ, ὥσπερ ὅταν ἴδῃ τισ αὐτὸσ δἰ αὑτοῦ κτησάμενοσ τὴν δυναστείαν.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 50:3)
Παρὰ πολύ, ὦ θαυμασιώτατε βασιλέων, ἐπιπονώτερα καὶ βιαιότερα τῶν Ἀδειμάντου, παῤ ὅσον ἐκεῖνοσ μὲν ἐτρύφα διτάλαντα χρύσεα ἐκπώματα προτεινόμενοσ τοῖσ συμπόταισ, σὺ δὲ καὶ ἐτιτρώσκου μονομαχῶν καὶ ἐδεδίεισ καὶ ἐφρόντιζεσ νύκτωρ καὶ μεθ̓ ἡμέραν·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 66:5)
καὶ τὸ τελευταῖον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὑπερβολὴν ποιησάμενοσ τῆσ προτέρασ πονηρίασ ἐτόλμησε τὰσ ναῦσ Λυσάνδρῳ μετὰ Ἀδειμάντου προδοῦναι.
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου λιποταξίου 45:2)
καὶ ἐγὼ ἀκούσασ, ἀεὶ μὲν δὴ τὴν φύσιν τοῦ τε Γλαύκωνοσ καὶ τοῦ Ἀδειμάντου ἠγάμην, ἀτὰρ οὖν καὶ τότε πάνυ γε ἥσθην καὶ εἶπον·
(플라톤, Republic, book 2 95:1)
ὁ δὲ Πολέμαρχοσ ‐ σμικρὸν γὰρ ἀπωτέρω τοῦ Ἀδειμάντου καθῆστο ‐ ἐκτείνασ τὴν χεῖρα καὶ λαβόμενοσ τοῦ ἱματίου ἄνωθεν αὐτοῦ παρὰ τὸν ὦμον, ἐκεῖνόν τε προσηγάγετο καὶ προτείνασ ἑαυτὸν ἔλεγεν ἄττα προσκεκυφώσ, ὧν ἄλλο μὲν οὐδὲν κατηκούσαμεν, τόδε δέ·
(플라톤, Republic, book 5 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION