헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἡ μὲν πρᾶξισ αὕτη ἔσται, ὥσπερ εἰώθε γίγνεσθαι, λάθρᾳ καὶ ἐν ἐρημίαισ καὶ ἐν ἰδίαισ οἰκίαισ, ὁ δὲ ἄριστα μὲν εἰδώσ, καταισχύνασ δέ τινα τῶν πολιτῶν, ἐὰν τἀληθῆ μαρτυρήσῃ, ἔνοχοσ ἔσται τοῖσ μεγίστοισ ἐπιτιμίοισ, ὁ δὲ κρινόμενοσ καταμεμαρτυρημένοσ ὑπὸ τοῦ ἑαυτοῦ βίου καὶ τῆσ ἀληθείασ ἀξιώσει μὴ ἐξ ὧν γιγνώσκεται, ἀλλ’ ἐκ τῶν μαρτυριῶν κρίνεσθαι, ἀνῄρηται ὁ νόμοσ καὶ ἡ ἀλήθεια, καὶ δέδεικται φανερὰ ὁδόσ, δι’ ἧσ οἱ τὰ μέγιστα κακουργοῦντεσ ἀποφεύξονται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 901)
ταῦτα δὲ ἀξιώσει τε τῶν τριῶν ἀνδρῶν καὶ τοῦ ἑνὸσ αὐτῶν μάλιστα ἀρετῇ καὶ τύχῃ, τὴν ἀρχὴν συστησαμένου τε ἐσ ἕδραν ἀσφαλῆ καὶ γένοσ καὶ ὄνομα τὸ νῦν ἄρχον ἀφ’ ἑαυτοῦ καταλιπόντοσ, ἐπιφανέστερα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 3 5:3)
οἱ δ’ ἁλισθέντεσ εἵποντο καὶ σιτολογοῦντα ἠνώχλουν, ἑώσ κινδυνεύων ὑπὸ τῆσ ἀπορίασ ἠξίωσεν ἐσ λόγουσ ἐλθεῖν Φουρνίῳ, φίλῳ τε Μάγνου γεγενομένῳ καὶ ἀξιώσει προύχοντι τῶν ἄλλων καὶ βεβαιοτέρῳ τὸν τρόπον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 14 8:8)
ἐπὶ δὲ τοῖσδε καὶ κήρυγμα περιῄει, τοὺσ ἐν ἀξιώσει κατὰ πόλιν ἐσ ἡμέραν ῥητὴν πρὸσ τὸν Σύλλαν ἀπαντᾶν ἐσ Ἔφεσον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 2:5)
οἶμαι μὲν οὐ Σάμιοι, ἀλλ’ οἷσ ὡσ ἀναμαρτήτοισ βοηθεῖν ἀξιώσει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:6)
εἰ μὲν γὰρ ἡμεῖσ πέμψαντεσ, μὴ γένοιτο δὲ οὐδ’ ἔσται, τοσοῦτον εἴποιμεν πρὸσ Φίλιππον, ὅτι ἀκολουθεῖν ἐγνώκαμεν αὐτῷ καὶ ὑπηρετεῖν ὅ τι ἂν παραγγέλλῃ, ἔσθ’ ὑπὲρ οὗ λοιπὸν ἡμῖν ἀξιώσει πολεμεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 13:11)
εἰ γὰρ ἀξιώσει τὸ βιαιότατον νόμον εἶναι τὸν δικαιοῦντα καὶ τὴν ὑπερτάτην χεῖρα κρατεῖν Ἡρακλέουσ, ᾧ μετὰ τῆσ χειρὸσ τῶν δικαίων ἐμέλησεν, αὐτὴ τοῖσ ἑαυτῆσ λόγοισ ἀπολεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 51:9)
"αἴτιον δὲ ἦν ὅτι ἐκεῖνοσ μὲν δυνατὸσ ὢν τῷ τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ, χρημάτων τε διαφανῶσ ἀδωρότατοσ γενόμενοσ κατεῖχε τὸ πλῆθοσ ἐλευθέρωσ καὶ οὐκ ἤγετο μᾶλλον ὑπ’ αὐτοῦ ἢ αὐτὸσ ἦγε, διὰ τὸ μὴ κτώμενοσ ἐξ οὐ προσηκόντων τὴν δύναμιν πρὸσ ἡδονὴν λέγειν, ἀλλ’ ἔχων ἐπ’ ἀξιώσει καὶ πρὸσ ὀργὴν ἀντειπεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 5:15)
εἰ γὰρ ἀναστὰσ, λέγω, Πλάτων αὐτὸσ ἀξιώσει κατηγορεῖν Μιλτιάδου καὶ τοῦ βελτίονοσ αὐτῷ τοῦτο λόγου κρινεῖ, πάνθ’ ἕτοιμοσ ἔγωγε συγχωρεῖν καὶ μὴ πολλοῦ τινοσ ἄξιον τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ἡγεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 45:5)
εἶτ’ ἐν μὲν τοῖσ βαρβάροισ οὕτωσ, Πλάτων δ’ ὁ τῶν Ἑλλήνων ἄριστοσ καὶ ὁ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἐπιστήμων, προσθήσω δὲ καὶ τῶν θείων, πῶσ ἀξιώσει συλλήβδην πάντα κατορθοῦν καὶ πάντων κρατεῖν ὄντα ἄνθρωπον, καὶ ταῦτα μὴ μόνον ὧν ἡ γνώμη κυρία, ἀλλὰ καὶ ὅσα πρὸσ τὴν τύχην ἐστὶν, ἢ τοῦ μηδενὸσ ἄξιον εἶναι τὸν καὶ μικρόν τι προσπταίσαντα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 139:9)
καὶ ὃ μὲν γένοιτ’ ἂν μεγαλόψυχοσ ἀξιώσει γὰρ ὧν ἐστιν ἄξιοσ, ὁ δὲ μικρόψυχοσ, ὃσ ὑπαρχόντων αὐτῷ μεγάλων κατὰ τιμὴν ἀγαθῶν οὐκ ἀξιοῖ, τί ἂν ἐποίει, εἰ μικρῶν ἄξιοσ ἦν;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 114:2)
Αἴγυπτον δὲ παραστησαμένοισ ὑπέρ τε τῆσ Ἑλλάδοσ καὶ τῆσ οἰκείασ οὐδὲν ἔτι ὕποπτον ὑπολείπεται, τόν τε ἐπὶ Βαβυλῶνοσ στόλον μετὰ τοῦ ἐσ τὰ οἴκοι ἀσφαλοῦσ καὶ ξὺν μείζονι ἅμα ἀξιώσει ποιησόμεθα ἀποτετμημένοι τήν τε θάλασσαν Περσῶν ξύμπασαν καὶ τὴν ἐπὶ τάδε τοῦ Εὐφράτου γῆν.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 17 4:2)
καὶ πρὸσ τούτων ἀποθανεῖν Παρμενίωνα, τυχὸν μὲν ὅτι οὐ πιστὸν ἐδόκει εἶναι Ἀλέξανδροσ Φιλώτα ἐπιβουλεύοντοσ μὴ ξυμμετασχεῖν Παρμενίωνα τῷ παιδὶ τοῦ βουλεύματοσ, τυχὸν δὲ ὅτι, εἰ καὶ μὴ ξυμμετέσχε, σφαλερὸσ ἤδη ἦν περιὼν Παρμενίων τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ ἀνῃρημένου, ἐν τοσαύτῃ ὢν ἀξιώσει παρὰ τε αὐτῷ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἐσ τὸ ἄλλο στράτευμα, μὴ ὅτι τὸ Μακεδονικὸν, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων ξένων, ὧν πολλάκισ καὶ ἐν μέρει καὶ παρὰ τὸ μέροσ κατὰ πρόσταξιν τὴν Ἀλεξάνδρου ξὺν χάριτι ἐξηγεῖτο.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 26 4:1)
ἡ δέ, ὑπέρογκον εἶναι τῇ τε ἀξιώσει καὶ τῇ ἄλλῃ θεραπείᾳ Ἀντίπατρον οὐδὲ μεμνῆσθαι τοῦ καταστήσαντοσ ἔτι, ἀλλ̓ αὐτὸν γὰρ ἀξιοῦν τὰ πρῶτα φέρεσθαι ἐν τοῖσ ἄλλοισ Μακεδόσι τε καὶ Ἕλλησι.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 12 7:1)
ἔτι δ’ εἰ μηδὲν ἔμελλε τοῦτ’ ἔσεσθαι δυσχερέσ, οὐδ’ ἐκεῖνο καλῶσ ἔχειν ἡγοῦμαι, εἰσ τοιαύτην ἄγειν ἀνάγκην τὴν πόλιν δι’ ἧσ ἅπαντασ ἐξ ἴσου τῶν αὐτῶν ἀξιώσει τοῖσ τὰ μέγιστ’ εὐεργετοῦσιν, ἢ μὴ τοῦτο ποιοῦσα χάριν τισὶν οὐκ ἀποδώσει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 161:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION