헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν δὴ καὶ νῦν, ἐξ ἐκείνου πρώτου, Ῥωμαῖοι τὸν ἑκάστοτε τὴν ἀρχὴν τήνδε ἄρχοντα, ἢν μὴ τύχῃ τυραννικὸσ ὢν ἢ ἐπίμεμπτοσ, ἀποθανόντα ἀξιοῦσιν, οἳ πρότερον οὐδὲ περιόντασ αὐτοὺσ ἔφερον καλεῖν βασιλέασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 6:4)
ἃ μετὰ πολλῶν ἄλλων ἀξιοῦσιν ἀποδοῦναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 7:3)
οἱο͂ν Ἀργεῖοι παλαιότατοι τῶν Ἑλλήνων ἀξιοῦσιν εἶναι, οὐκοῦν καὶ ἡ τῶν Ἀθηναίων πόλισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 98:6)
συνελόντι δ’ εἰπεῖν, ἑκατέρῳ τῷ ἔθνει μία δὴ πόλισ αὕτη μετριωτάτη, ὅσοι τε ἐπὶ ῥᾳστώνησ τὸν βίον διανύσαι προείλοντο καὶ ὅσοι φιλοσοφεῖν ἀδόλωσ ἀξιοῦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 4:14)
φεύγω τοὔνομα προσθεῖναι τῇ βλασφημίᾳ ‐ καίτοι ταῦτά γε οὐδ’ ὁ Πέρσησ ἔγνω πρότερον περὶ ἡμῶν, ἀλλ’ ἀποχρῆν ᾤετο, ἐὰν τὸ κελευόμενον ποιεῖν ἐθέλοντασ ἔχῃ ‐ τὰ δ’ αὖ Λακεδαιμονίοισ δόξαντα ταῦτ’ ὄντα, ἃ νῦν αὐτοῖσ ἀξιοῦσιν ὑπάρξαι παρ’ ὑμῶν, τὴν αὑτῶν οἰκεῖν καὶ μηδὲν ἀνήκεστον παθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:12)
εἰ δ’ Ἀθηναίων δῆμοσ ἐν πολλοῖσ καὶ μεγάλοισ οἷσ καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων διεχείρισεν ἔσθ’ ἃ μὲν ὀρθῶσ καὶ προσηκόντωσ ἐβουλεύσατο, ἔστι δὲ ἃ καὶ ἐξήμαρτεν εἰσ τοὺσ προεστηκότασ, ταῦτ’ ἀξιοῦσιν αὐτοῖσ τοῖσ προστάταισ λογίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:10)
ἀλλ’ ὅμωσ καὶ οὗτοι χωρὶσ ἀξιοῦσιν εἶναι τά τε τῶν ἀστείων σκώμματα καὶ τὰ τῶν πολλῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:15)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν ἔνια τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν τίμια τὰ δ’ ὡσ διωρίσθη πρότερον, τῶν τοιούτων ἀγαθῶν δὲ τὰ μὲν μεγάλα κατ’ ἀλήθειαν τὰ δὲ μικρά, καὶ τούτων ἔνιοι ἄξιοι καὶ ἀξιοῦσιν αὑτούσ, ἐν τούτοισ ζητητέοσ ὁ μεγαλόψυχοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 106:2)
καὶ ὁ αὐτόσ ἐστι τῇ φύσει τῷ μεγαλοψύχῳ ὧν γὰρ ἄξιοι, τούτων ἀξιοῦσιν αὑτοὺσ ἄμφω·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 114:1)
εὐδαίμων καὶ ἥδιστα ζήσει, καὶ τοῦτο οὐ μάτην οἱ ἄνθρωποι ἀξιοῦσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 64:1)
οἱ μὲν οὖν ἐὰν μὴ μαθηματικῶσ λέγῃ τισ οὐκ ἀποδέχονται τῶν λεγόντων, οἱ δ’ ἂν μὴ παραδειγματικῶσ, οἱ δὲ μάρτυρα ἀξιοῦσιν ἐπάγεσθαι ποιητήν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 2 35:1)
ὅλωσ μὲν γὰρ ἁπάντων ἀδύνατον ἀπόδειξιν εἶναι εἰσ ἄπειρον γὰρ ἂν βαδίζοι, ὥστε μηδ’ οὕτωσ εἶναι ἀπόδειξιν, εἰ δέ τινων μὴ δεῖ ζητεῖν ἀπόδειξιν, τίνα ἀξιοῦσιν εἶναι μᾶλλον τοιαύτην ἀρχὴν οὐκ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 63:2)
πάντων γὰρ λόγον ἀξιοῦσιν εἶναι οὗτοι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 166:1)
ἐναντία γὰρ εἰπεῖν ἀξιοῦσιν, εὐθὺσ ἐναντία λέγοντεσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 168:2)
διὸ καὶ φυλακτέον τοῖσ τὴν βίαν ἐν τῷ λόγῳ ζητοῦσιν, ἅμα δὲ καὶ ὑπέχειν λόγον ἀξιοῦσιν, ὅτι οὐ τὸ φαινόμενον ἔστιν ἀλλὰ τὸ φαινόμενον ᾧ φαίνεται καὶ ὅτε φαίνεται καὶ ᾗ καὶ ὥσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 169:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION