헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δέ γ’ ἀλγεῖν ἄρχομαι τὸν ὄρρον ὦ κοὰξ κοάξ·
(아리스토파네스, Frogs, Prologue, trochees4)
ὡσ ὑπό τι νυστάζειν γε καὐτὸσ ἄρχομαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 47 2:5)
τί οὖν λέγω καὶ πόθεν ἄρχομαι κατηγορεῖν;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 424:2)
ἄρχομαι μὲν οὖν τῆσ ἱστορίασ ἀπὸ τῶν παλαιοτάτων μύθων, οὓσ παρέλιπον οἱ πρὸ ἐμοῦ γενόμενοι συγγραφεῖσ χαλεποὺσ ὄντασ ἄνευ πραγματείασ μεγάλησ ἐξευρεθῆναι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 8 1:1)
ἄρχομαι δ’ ἐνθένδε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 8 6:3)
ἄρχομαι μὴ νοεῖν τί λέγει, ζητῶ τὸν ἐξηγούμενον.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι ἀναγκαῖα τὰ λογικά. 16:2)
ἄρχομαι λοιπὸν μισεῖν αὐτόν.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν προλήψεων. 15:5)
δεινοῦ δ’ ἄρχομαι προβλήματοσ καὶ δεινὰ δράσω γε ‐ εἰ θεοῖσ δοκεῖ τάδε, ἔστω·
(에우리피데스, episode 5:33)
οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶσ προσῆκεν, ὅτι σήμερον ἄρχομαι τῆσ βασιλείασ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 325:1)
Πόθεν, ὦ Λυκῖνε, ὃσ νῦν ἄρχομαι παρακύπτειν ἐσ τὴν ὁδόν;
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 5:5)
^ τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἀκούων οὐδὲν πλημμέλημα ἐνεώρων ^ τοῖσ γεγραμμένοισ, ἐπεὶ δὲ ἐκείνη ἐπεσημήνατο, καὶ αὐτὸσ ἄρχομαι τὰ ὅμοια γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν, καὶ παραπλήσιόν τι ἔπαθον οἷσ ἐπὶ τῶν ὁρωμένων πάσχομεν·
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 12:5)
ἔρχομαι γὰρ δὴ ἐπιχειρῶν σοι ἐπιδείξασθαι τῆσ αἰτίασ τὸ εἶδοσ ὃ πεπραγμάτευμαι, καὶ εἶμι πάλιν ἐπ’ ἐκεῖνα τὰ πολυθρύλητα καὶ ἄρχομαι ἀπ’ ἐκείνων, ὑποθέμενοσ εἶναί τι καλὸν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ καὶ ἀγαθὸν καὶ μέγα καὶ τἆλλα πάντα·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 705:2)
τοὺσ δὲ ἠπίωσ καὶ λείωσ ὁμιλοῦντασ ὀργαῖσ κάλλιστα μὲν ἀκούσματα κάλλιστα δὲ θεάματα ποιούμενοσ, ἄρχομαι καταφρονεῖν τῶν λεγόντων·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 92)
τοὺσ δ’ ἠπίωσ καὶ λείωσ ὁμιλοῦντασ ὀργαῖσ κάλλιστα μὲν ἀκούσματα κάλλιστα δὲ θεάματα ποιούμενοσ, ἄρχομαι καταφρονεῖν τῶν λεγόντων·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 92)
οὐδὲ γὰρ καταγινώσκων οὔτε παραπέμπων ἐγώ σε ποιῶ τοῦτο, πολλοῦ γε δεῖν, ἀλλὰ τῷ πρεσβύτερον εἶναι τὸν ἀδελφὸν ἔν τε ταῖσ ὁμιλίαισ ἄρχομαί τ’ ἀπ’ ἐκείνου καὶ λήγω πάλιν εἰσ ἐκεῖνον ἔν τε ταῖσ ἀποφάσεσι καὶ συμβουλίαισ πρὸσ ἐκεῖνον ἀπερείδομαι, δοκῶν καὶ σὲ τῆσ αὐτῆσ μετέχειν γνώμησ ἐκείνῳ.
(폴리비오스, Histories, book 31, chapter 24 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION