헬라어 문장 내 검색 Language

λέγω δὲ παλαιοὺσ μὲν τούσ τε ποιητὰσ καὶ ὅσων ἄλλων γνωρίμων εἰσὶν κρίσεισ φανεραί, οἱο͂ν Ἀθηναῖοι Ὁμήρῳ μάρτυρι ἐχρήσαντο περὶ Σαλαμῖνοσ, καὶ Τενέδιοι ἔναγχοσ Περιάνδρῳ τῷ Κορινθίῳ πρὸσ Σιγειεῖσ, καὶ Κλεοφῶν κατὰ Κριτίου τοῖσ Σόλωνοσ ἐλεγείοισ ἐχρήσατο, λέγων ὅτι πάλαι ἀσελγὴσ ἡ οἰκία·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 13:2)
’ πάλιν ὁ μὲν Ξενοφῶν συναναβὰσ Κύρῳ εἰσ Πέρσασ μετὰ τῶν μυρίων Ἑλλήνων καὶ ἀκριβῶσ εἰδὼσ τὴν προδοσίαν τοῦ Θεσσαλοῦ Μένωνοσ, ὅτι αὐτὸσ αἴτιοσ ἐγένετο τοῖσ περὶ Κλέαρχον τῆσ ἀπωλείασ τῆσ ὑπὸ Τισσαφέρνου γενομένησ, καὶ οἱο͂́σ τισ ἦν τὸν τρόπον, ὡσ χαλεπόσ, ὡσ ἀσελγήσ, διηγησάμενοσ φαίνεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 3:2)
ὅτι νὴ Δί’ ἀσελγήσ ἐστι καὶ βδελυρόσ·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 129:4)
εἰ μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, σώφρονα καὶ μέτριον πρὸσ τἄλλα παρεσχηκὼσ αὑτὸν Μειδίασ καὶ μηδένα τῶν ἄλλων πολιτῶν ἠδικηκὼσ εἰσ ἔμ’ ἀσελγὴσ μόνον οὕτω καὶ βίαιοσ ἐγεγόνει, πρῶτον μὲν ἔγωγ’ ἀτύχημ’ ἂν ἐμαυτοῦ τοῦθ’ ἡγούμην, ἔπειτ’ ἐφοβούμην ἂν μὴ τὸν ἄλλον ἑαυτοῦ βίον οὗτοσ μέτριον δεικνύων καὶ φιλάνθρωπον διακρούσηται τούτῳ τὸ δίκην ὧν ἔμ’ ὕβρικεν δοῦναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 171:1)
ὅτι εἰ μὲν μηδαμῶσ δυνηθεὶσ ταπεινὸσ γενέσθαι οὕτωσ ἀσελγὴσ καὶ βίαιοσ ἦν ἐπὶ τοῦ παρεληλυθότοσ βίου, τῇ φύσει καὶ τῇ τύχῃ, δι’ ἣν τοιοῦτοσ ἐγένετο, ἄξιον ἦν ἄν τι τῆσ ὀργῆσ ἀνεῖναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 241:4)
εἴ δὲ αὖ δειλὸσ καὶ ἀνόητοσ καὶ ἀσελγὴσ καὶ παράνομοσ καὶ δι’ ὕβριν ταῦτα ἐπιχειρῶν, τοὐναντίον ἔμοιγε ἀσθενέστεροσ εἶναι δοκεῖ τῶν σφόδρα πενήτων καὶ μηδὲ ἕνα γῆσ κεκτημένων βῶλον, ὥστε διαθρύψαι μακέλλῃ τροφῆσ ἕνεκεν, .
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 38:1)
τριῶν δὲ ἐπικρατούντων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, βίων, εἰσ οὓσ μάλιστα ἐμπίπτουσιν οἱ πολλοί, μὰ Δί’ οὐ μετὰ λογισμοῦ σκεψάμενοι καὶ δοκιμάσαντεσ, ἀλόγῳ δὲ ὁρμῇ καὶ τύχῃ προσενεχθέντεσ, τοσούτουσ φατέον εἶναι καὶ δαίμονασ, οἷσ συνέπονται καὶ λατρεύουσιν ὁ πολὺσ καὶ ἀμαθὴσ ὅμιλοσ, ἄλλοι ἄλλῳ, καθάπερ ἡγεμόνι πονηρῷ καὶ μαινομένῳ πονηρὸσ καὶ ἀσελγὴσ θίασοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 96:1)
ὅστισ δὲ ἀσελγὴσ καὶ ἄφρων καὶ πανοῦργοσ, ἀνάγκη κακοδαίμονα φάσκειν ἐκεῖνον κακῷ δαίμονι συνεζευγμένον καὶ λατρεύοντα;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 12:14)
Ταραντῖνόσ τισ ἀνὴρ Αἰνησίασ καὶ περὶ πάσασ τὰσ ἡδονὰσ ἀσελγὴσ ἀπὸ τῆσ ἀκολάστου καὶ κακῶσ δημοσιευθείσησ ἐν παισὶν ὡρ́ασ ἐπεκαλεῖτο Θάισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 4 4:1)
μεγίστην γὰρ ὁ Φίλιπποσ δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέωσ καὶ μειρακίου σώφρονοσ ἀνὴρ ἀσελγὴσ καὶ τύραννοσ ἐξώλησ γενόμενοσ, τὸ δὲ οὐκ ἦν ἄρα μεταβολὴ φύσεωσ, ἀλλ’ ἐπίδειξισ ἐν ἀδείᾳ κακίασ πολὺν χρόνον διὰ φόβον ἀγνοηθείσησ.
(플루타르코스, Aratus, chapter 51 3:2)
ἦν γὰρ αὐτῷ παῖσ ὁμώνυμοσ ἐν ὡρ́ᾳ, τὴν ὄψιν ἐκπρεπήσ, οὐχ ἧττον δὲ τῷ σωφρονεῖν καὶ πεπαιδεῦσθαι περίβλεπτοσ ὑπὸ τῶν πολιτῶν τούτῳ Καπετωλῖνοσ ὁ τοῦ Μαρκέλλου συνάρχων, ἀσελγὴσ ἀνὴρ καὶ θρασύσ, ἐρῶν λόγουσ προσήνεγκε.
(플루타르코스, Marcellus, chapter 2 3:2)
τῆσ δὲ προαιρέσεωσ ἡ ἀσελγὴσ ἀποτυχοῦσα ψευδεῖσ κατὰ τοῦ σώφρονοσ ἐπιστολὰσ ἐχάραξε καὶ βρόχῳ τὸ ζῆν ἀνήρτησε.
(플루타르코스, Parallela minora, section 343)
τῆσ δὲ προαιρέσεωσ ἡ ἀσελγὴσ ἀποτυχοῦσα ψευδεῖσ κατὰ τοῦ σώφρονοσ ἐπιστολὰσ ἐχάραξε καὶ βρόχῳ τὸ ζῆν ἀνήρτησε.
(플루타르코스, Parallela minora, section 34 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION