헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρχὸσ φηλητέων κεκλήσεαι ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 29:6)
τὸν δ’ ἀρχὸσ στυγερῷ ἠνίπαπε μύθῳ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 3:8)
εὖτε γὰρ ἀπουρέουσι, καὶ ὕπεστι καὶ ὁ λίθοσ, ὀδυνέονται , καὶ ἀμφαφόωσι, καὶ ἕλκουσι τὰ αἰδοῖα, ὅκωσ τὸν λίθον ξὺν τῇ κύστι ἐξαιρεύμενοι· ξυμπαθεῖ δὲ καὶ ἕδρη κνησμώδησ γιγνομένη· προπετὴσ δὲ καὶ ἀρχὸσ βίῃ καὶ ἐντάσεσι, φαντασίῃ ὡσ ἐκκρίσιοσ δῆθεν τοῦ λίθου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.112)
Κατεχόντων δ’ αὐτῶν, ὅταν καίηται, τῆσ κεφαλῆσ καὶ τὰσ χεῖρασ, ὡσ μὴ κινέηται, βοάτω καιόμενοσ‧ ὁ γὰρ ἀρχὸσ μᾶλλον ἐξίσχει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 2.6)
Ἢν ὁ ἀρχὸσ φλεγμήνῃ, καὶ ὀδύνη ἔχῃ καὶ πυρετὸσ, καὶ ἐσ ἄφοδον θαμινὰ καθίζῃ καὶ μηδὲν ὑποχωρεῃ, καὶ ὑπὸ τοῦ φλέγματοσ δοκέῃ ἐξιέναι ἡ ἕδρη, καὶ ἐνίοτε στραγγουρίη ἐπιλαμβάνῃ, τοῦτο τὸ νόσημα γίνεται, ὅταν φλέγμα ἐσ τὸν ἀρχὸν καταστηρίξῃ ἐκ τοῦ σώματοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 7.1)
Ἢν δὲ ὁ ἀρχὸσ ἐκπίπτῃ, ἀνώσασ σπόγγῳ μαλθακῷ, καὶ καταχρίσασ κοχλίῃ, τῶν χειρῶν δήσασ, ἐκκρέμασον ὀλίγον χρόνον, καὶ εἴσεισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 9.1)
Ἢν δὲ ὑγραίνηται ὁ ἀρχὸσ, καὶ ἰχὼρ ἀποῤῬέῃ, περινίψαι τρυγὶ κεκαυμένῃ καὶ ὕδατι ἀπὸ μυρσίνησ, καὶ ἀδίαντον ξηρήνασ καὶ κόψασ, διασήσασ, κατάπασσε, Ἢν δὲ αἱμοῤῬοῇ, περινίψασ τοῖσιν αὐτοῖσι, χαλκῖτιν καὶ πρίσμα κυπαρίσσου ἢ κέδροὺ ἢ πίτυοσ ἢ τερμίνθου τρίψασ, συμμίξασ τῇ χαλκίτιδι ἴσον, καταπλάσσειν, τὰ ἔξαιθεν δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 9.5)
Ὁκοταν ἀρχὸσ ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν, σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ ποκνότατον ξύσαξ λεπτὸν καταπλάσσειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 9.6)
Ἀρχὸσ ἢν ἐκπίπτῃ καὶ αἱμοῤῬοῇ‧ ἄρου Ῥίζησ περιελὼν τὸν φλοιὸν, ἑψεῖν ἐν ὕδατι‧ ἔπειτα τρίβειν ἄλητον ξυμμίσγων, καὶ καταπλάσσειν θερμόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 9.10)
εἷσ δέ τισ ἀρχὸσ ἀνὴρ βουληφόροσ ἔστω, ἢ Αἰάσ ἢ Ἰδομενεὺσ ἢ δῖοσ Ὀδυσσεὺσ ἠὲ σὺ Πηλεί̈δη πάντων ἐκπαγλότατ’ ἀνδρῶν, ὄφρ’ ἥμιν ἑκάεργον ἱλάσσεαι ἱερὰ ῥέξασ.
(호메로스, 일리아스, Book 1 17:8)
ἐν δ’ ἀρχὸσ ἔβη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ.
(호메로스, 일리아스, Book 1 32:4)
οἳ δ’ Εὔβοιαν ἔχον μένεα πνείοντεσ Ἄβαντεσ Χαλκίδα τ’ Εἰρέτριάν τε πολυστάφυλόν θ’ Ἱστίαιαν Κήρινθόν τ’ ἔφαλον Δίου τ’ αἰπὺ πτολίεθρον, οἵ τε Κάρυστον ἔχον ἠδ’ οἳ Στύρα ναιετάασκον, τῶν αὖθ’ ἡγεμόνευ’ Ἐλεφήνωρ ὄζοσ Ἄρηοσ Χαλκωδοντιάδησ μεγαθύμων ἀρχὸσ Ἀβάντων.
(호메로스, 일리아스, Book 2 47:1)
νῦν αὖ τοὺσ ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργοσ ἔναιον, οἵ τ’ Ἄλον οἵ τ’ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο, οἵ τ’ εἶχον Φθίην ἠδ’ Ἑλλάδα καλλιγύναικα, Μυρμιδόνεσ δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνεσ καὶ Ἀχαιοί, τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸσ Ἀχιλλεύσ.
(호메로스, 일리아스, Book 2 67:1)
Εὔφημοσ δ’ ἀρχὸσ Κικόνων ἦν αἰχμητάων υἱὸσ Τροιζήνοιο διοτρεφέοσ Κεάδαο.
(호메로스, 일리아스, Book 2 93:1)
τὸν δὲ πεσόντα ποδῶν ἔλαβε κρείων Ἐλεφήνωρ Χαλκωδοντιάδησ μεγαθύμων ἀρχὸσ Ἀβάντων, ἕλκε δ’ ὑπ’ ἐκ βελέων, λελιημένοσ ὄφρα τάχιστα τεύχεα συλήσειε·
(호메로스, 일리아스, Book 4 47:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION