헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη γάρ τινέσ εἰσιν οἱ καὶ τοῦτο δεδοικότεσ, ὧν ἀποδέχομαι τοῦ φόβου τὴν αἰτίαν, εἴ γε λέγουσιν αὐτὸ ταῖσ ἀληθείαισ ἐπιθυμοῦντεσ τῆσ ὁμονοίασ καὶ φοβούμενοι μὴ λυθῇ καὶ οὐ τοὐναντίον αὐτοῦ χάριν τοῦ μηδὲ ὅλωσ αὐτὴν γενέσθαι τοῦτο προβάλλονται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 88:2)
ἐγὼν δὲ ὑμᾶσ ἀποδέχομαι, ὡσ ἴστε αὐτοί, ὅτι δαμοτικώτατα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Κεφ. ζ’. ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ 6:10)
"Ἀποδέχομαί σου τὴν φιλομάθειαν καθόσον τῆσ ἀληθινῆσ καὶ εἰσ ὄνησιν τεινούσησ, ἀλλ’ οὐχὶ τῆσ δημώδουσ καὶ εἰσ διαστροφὴν ἠθῶν ἀντέχῃ παιδείασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 8:2)
ἀλλὰ καίπερ ἐπιστάμενοσ ταῦτα οὐδενὸσ χεῖρον ὅμωσ εὐλαβῶσ διάκειμαι πρὸσ αὐτοὺσ καὶ τὴν Ῥωμαίων μᾶλλον ἀποδέχομαι θεολογίαν, ἐνθυμούμενοσ ὅτι τὰ μὲν ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν μύθων ἀγαθὰ μικρά τε ἐστὶ καὶ οὐ πολλοὺσ δυνάμενα ὠφελεῖν, ἀλλὰ μόνουσ τοὺσ ἐξητακότασ ὧν ἕνεκα γίνεται, σπάνιοι δ’ εἰσὶν οἱ μετειληφότεσ ταύτησ τῆσ φιλοσοφίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 20 3:1)
οὐ δὴ ἀποδέχομαι τὴν αἱρ́εσιν ἐκείνην κατὰ τοῦτο τὸ μέροσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1926)
διὰ ταῦτα ἐγὼ τὴν οὕτωσ κατεσκευασμένην λέξιν μετριωτάτην εἶναι τῶν ἄλλων νενόμικα καὶ τῶν λόγων τούτουσ μάλιστα ἀποδέχομαι τοὺσ πεφευγότασ ἑκατέρου τῶν χαρακτήρων τὰσ ὑπερβολάσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 15 2:2)
" ἐκ ταύτησ τῆσ λέξεωσ πρῶτον μὲν τὸ κατὰ τὰ πλάγια προσίεμαί τε καὶ ἀποδέχομαι·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 678)
δεύτερον δ’ ἀποδέχομαι τῶν ἐκ τῆσ Ἐρασιστράτου λέξεωσ ὀνομάτων τὸ γεγραμμένον ἐφεξῆσ τῷ κατὰ τὰ πλάγια.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 682)
ἀποδέχομαι.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 254:1)
διὸ καὶ οὔτ’ εἰ δυνατόν ἐστι τοῦτο γενέσθαι, ἐπιστήμησ ἐπιστήμην εἶναι, ἔχω διισχυρίσασθαι, οὔτ’ εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι, σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι, πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν ἡμᾶσ ὠφελοῖ τοιοῦτον ὂν εἴτε μή.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 342:3)
ὁ μὲν οὖν τοιοῦτοσ χαίρειν με ποιεῖ φθεγγόμενοσ καὶ δοκεῖν ὁτῳοῦν φιλόλογον εἶναι ‐ οὕτω σφόδρα ἀποδέχομαι παρ’ αὐτοῦ τὰ λεγόμενα ‐ ὁ δὲ τἀναντία τούτου πράττων λυπεῖ με, ὅσῳ ἂν δοκῇ ἄμεινον λέγειν, τοσούτῳ μᾶλλον, καὶ ποιεῖ αὖ δοκεῖν εἶναι μισόλογον.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 62:2)
ἄτοποσ μεντἂν εἰή μου, ὦ Σώκρατεσ, ἡ δέησισ, εἰ τὴν μὲν ἀλήθειαν τὴν Πρωταγόρου ὅλωσ οὐκ ἀποδέχομαι, τὰ δὲ τῇ τοιαύτῃ ἀληθείᾳ ῥηθέντα ἀγαπῴην ὥσ του ἄξια.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 49:2)
ἀλλὰ πάνυ ἀποδέχομαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 396:1)
ἆρά γε, ὦ Εὐθύφρων, τοῦτ’ ἔστιν οὗ οὕνεκα τὴν γραφὴν φεύγω, ὅτι τὰ τοιαῦτα ἐπειδάν τισ περὶ τῶν θεῶν λέγῃ, δυσχερῶσ πωσ ἀποδέχομαι;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 25:2)
πόρρω που, ἔφη, νὴ Δία ἐμὲ εἶναι τοῦ οἰέσθαι περὶ τούτων του τὴν αἰτίαν εἰδέναι, ὅσ γε οὐκ ἀποδέχομαι ἐμαυτοῦ οὐδὲ ὡσ ἐπειδὰν ἑνί τισ προσθῇ ἕν, ἢ τὸ ἓν ᾧ προσετέθη δύο γέγονεν, <ἢ τὸ προστεθέν>, ἢ τὸ προστεθὲν καὶ ᾧ προσετέθη διὰ τὴν πρόσθεσιν τοῦ ἑτέρου τῷ ἑτέρῳ δύο ἐγένετο·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 678:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION