헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ μιᾶσ τἀντικείμενα θεωρῆσαι, τῷ δὲ ἑνὶ ἀντίκειται πλῆθοσ ‐ ἀπόφασιν δὲ καὶ στέρησιν μιᾶσ ἐστὶ θεωρῆσαι διὰ τὸ ἀμφοτέρωσ θεωρεῖσθαι τὸ ἓν οὗ ἡ ἀπόφασισ ἢ ἡ στέρησισ ἢ <γὰρ> ἁπλῶσ λέγομεν ὅτι οὐχ ὑπάρχει ἐκεῖνο, ἤ τινι γένει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 24:1)
ἡ ἀπόφασισ ἐκείνου ἐστίν, ἐν δὲ τῇ στερήσει καὶ ὑποκειμένη τισ φύσισ γίγνεται καθ’ ἧσ λέγεται ἡ στέρησισ τῷ δ’ ἑνὶ πλῆθοσ ἀντίκειται ‐ ὥστε καὶ τἀντικείμενα τοῖσ εἰρημένοισ, τό τε ἕτερον καὶ ἀνόμοιον καὶ ἄνισον καὶ ὅσα ἄλλα λέγεται ἢ κατὰ ταῦτα ἢ κατὰ πλῆθοσ καὶ τὸ ἕν, τῆσ εἰρημένησ γνωρίζειν ἐπιστήμησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 26:1)
ἄτοπον γὰρ εἰ ἑκάστῳ ἡ μὲν αὐτοῦ ἀπόφασισ ὑπάρξει, ἡ δ’ ἑτέρου ὃ μὴ ὑπάρχει αὐτῷ οὐχ ὑπάρξει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 98:1)
εἰ δὲ μὴ ὑπάρχει ἡ κατάφασισ, ἥ γε ἀπόφασισ ὑπάρξει μᾶλλον ἢ ἡ αὐτοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 99:1)
ἀληθὴσ ᾖ, ἡ ἀπόφασισ ψευδήσ, κἂν αὕτη ἀληθὴσ ᾖ, ἡ κατάφασισ ψευδήσ, οὐκ ἂν εἰή τὸ αὐτὸ ἅμα φάναι καὶ ἀποφάναι ἀληθῶσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 111:1)
ἡ δὲ στέρησισ ἀπόφασίσ ἐστιν ἀπό τινοσ ὡρισμένου γένουσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 178:3)
ἔτι ἐν ὅσοισ γένεσιν ἡ ἀπόφασισ τὸ ἐναντίον ἐπιφέρει, καὶ ἐν τούτοισ ἔσται, οἱο͂ν ἐν ἀριθμοῖσ οὔτε περιττὸσ οὔτε οὐ περιττὸσ ἀριθμόσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 187:1)
ἀπόφασισ δὲ τὸ μὴ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 189:2)
ἀμφοῖν ἄρα ἀπόφασισ στερητική, διὸ καὶ πρὸσ ἀμφότερα τὸ πότερον λέγεται, πρὸσ δὲ θάτερον οὔ οἱο͂ν πότερον μεῖζον ἢ ἴσον, ἢ πότερον ἴσον ἢ ἔλαττον, ἀλλ’ ἀεὶ τρία.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 83:3)
καὶ ἀντίκειται ἀμφοῖν ὡσ ἀπόφασισ στερητική, διὸ καὶ μεταξύ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 85:2)
ἓν δὲ οὐδὲ τοῦτο λέγεται, ἀλλ’ ὡρισμένα πωσ ἐφ’ ὧν λέγεται στερητικῶσ ἡ ἀπόφασισ αὕτη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 86:2)
ἔτι δ’ εἰ μηθὲν μᾶλλον ἡ φάσισ ἢ ἡ ἀπόφασισ ἀληθεύεται, ὁ λέγων ἄνθρωπον ἢ οὐκ ἄνθρωπον οὐθὲν μᾶλλον ἀληθεύσει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 64:3)
καθάπερ γὰρ καὶ διῃρημένων αὐτῶν οὐδὲν μᾶλλον ἡ κατάφασισ ἢ ἡ ἀπόφασισ ἀληθεύεται, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ συναμφοτέρου καὶ τοῦ συμπεπλεγμένου καθάπερ μιᾶσ τινὸσ καταφάσεωσ οὔσησ οὐθὲν μᾶλλον <ἢ> ἡ ἀπόφασισ ἢ τὸ ὅλον ὡσ ἐν καταφάσει τιθέμενον ἀληθεύσεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 70:1)
αὕτη γὰρ ἡ παρέκβασισ αἰτία καὶ τοῦ τὸ ἀντικείμενον ζητοῦντασ τῷ ὄντι καὶ τῷ ἑνί, ἐξ οὗ καὶ τούτων τὰ ὄντα, τὸ πρόσ τι καὶ τὸ ἄνισον ὑποθεῖναι, ὃ οὔτ’ ἐναντίον οὔτ’ ἀπόφασισ ἐκείνων, μία τε φύσισ τῶν ὄντων ὥσπερ καὶ τὸ τί καὶ τὸ ποῖον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 48:4)
ὁ ταῦτα λέγων, τί τὸ δυνάμει τόδε καὶ οὐσία, μὴ ὂν δὲ καθ’ αὑτό, ὅτι τὸ πρόσ τι, ὥσπερ εἰ εἶπε τὸ ποιόν, ὃ οὔτε δυνάμει ἐστὶ τὸ ἓν ἢ τὸ ὂν οὔτε ἀπόφασισ τοῦ ἑνὸσ οὐδὲ τοῦ ὄντοσ ἀλλ’ ἕν τι τῶν ὄντων, πολύ τε μᾶλλον, ὥσπερ ἐλέχθη, εἰ ἐζήτει πῶσ πολλὰ τὰ ὄντα, μὴ τὰ ἐν τῇ αὐτῇ κατηγορίᾳ ζητεῖν, πῶσ πολλαὶ οὐσίαι ἢ πολλὰ ποιά, ἀλλὰ πῶσ πολλὰ τὰ ὄντα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 53:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION