헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ κατηγόρηκε δωροδοκίασ, ἀπίθανοσ ὢν πρὸσ τὴν ὑποψίαν ταύτην·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 32)
ἦν δὲ καὶ ἐν τῷ γελοίῳ οὐκ ἀπίθανοσ φασὶ δὲ καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν διὰ τὴν ἐν τῷ γελοίῳ παρρησίαν ὑπὸ Νικοκλέουσ τοῦ Κυπρίων βασιλέωσ φάρμακον πιόντα διὰ τὸ σκώπτειν αὐτοῦ τοὺσ υἱούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 46 1:1)
οὐ γάρ ἐστιν ἐν τοῖσ ἀληθέσιν οὕτωσ ἀπίθανοσ οὐδὲ ἀηδήσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 134:3)
‐ Καὶ μὰ τὸν Δία οὐδαμῶσ φαῦλοσ οὐδὲ ἀπίθανοσ δοκεῖ μοι εἶναι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 13:3)
ὁ δ’ οὐκ ἦν τὴν Ἀλεξάνδρου δύσνοιαν ἐξ ὧν ἔλεγεν ἀκηκοέναι διηγούμενοσ ἀπίθανοσ, ἀλλ’ οὕτω διέθηκε τὸν βασιλέα περιάγων ἀεὶ τοῖσ ῥήμασι καὶ παροξύνων, ὡσ ἀμετάγνωστον ποιῆσαι τὸ μῖσοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 363:1)
οὔκουν θαυμαστόν, εἰ ἀπίθανοσ οὕτωσ ζωγράφοσ ὢν καὶ τοῖσ πεπαιδευμένοισ ἐξομοιοῦσθαι ἐθέλεισ, πιστεύων τοῖσ τὰ τοιαῦτά σε ἐπαινοῦσι.
(루키아노스, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 22:2)
"^ ἦν δὴ τὸ ἐπὶ τούτῳ ὁ μὲν πάνυ ἀπίθανοσ ἐν τῇ ὑποκρίσει, συνείρων οἱο͂ν εἰκὸσ ἐκ πολλοῦ ἐσκεμμένα καὶ μεμελετημένα, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα ἡ ἀναισχυντία .
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 5:6)
ὥστε ἤδη διὰ ταῦτά σοι καὶ ὁ Σαλμωνεὺσ ἀντιβροντᾶν ἐτόλμα, οὐ πάνυ τι ἀπίθανοσ ὤν, πρὸσ οὕτω ψυχρὸν τὴν ὀργὴν Δία θερμουργὸσ ἀνὴρ μεγαλαυχούμενοσ.
(루키아노스, Timon, (no name) 2:2)
ἀπίθανοσ εἰή ὁ ἄγνωστα ἀναγκάζων αὐτὰ εἶναι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 129:1)
εἰωθὼσ δὲ στρατηγεῖν παρ’ ἐνιαυτόν, ὡσ ἡ τάξισ αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενοσ ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενοσ ᾑρέθη στρατηγόσ, ἐδόκει δὲ ἡ μὲν πρὸσ τοὺσ ὄχλουσ ὀργὴ πρόφασισ εἶναι λεγομένη τῆσ ἐξωμοσίασ ἀπίθανοσ, αἰτία δ’ ἀληθὴσ τὰ περιεστῶτα τοὺσ Ἀχαιούσ, οὐκέθ’ ὡσ πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ Κλεομένουσ ἐπιβαίνοντοσ οὐδ’ ἐμπλεκομένου ταῖσ πολιτικαῖσ ἀρχαῖσ, ἀλλ’ ἐπεὶ τοὺσ ἐφόρουσ ἀποκτείνασ καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενοσ καὶ πολλοὺσ τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰσ τὴν πολιτείαν ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον, εὐθὺσ ἐπικειμένου τοῖσ Ἀχαιοῖσ καὶ τῆσ ἡγεμονίασ ἑαυτὸν ἀξιοῦντοσ.
(플루타르코스, Aratus, chapter 38 2:1)
καὶ τῇ Κλέωνοσ εὐχερείᾳ καὶ βωμολοχίᾳ πρὸσ ἡδονὴν μεταχειριζομένῃ τοὺσ Ἀθηναίουσ διὰ τῶν ὁμοίων ἀντιπαρεξάγειν ἀπίθανοσ ὤν, χορηγίαισ ἀνελάμβανε καὶ γυμνασιαρχίαισ ἑτέραισ τε τοιαύταισ φιλοτιμίαισ τὸν δῆμον, ὑπερβαλλόμενοσ πολυτελείᾳ καὶ χάριτι τοὺσ πρὸ ἑαυτοῦ καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἅπαντασ.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 3 2:1)
λάμβανε δὴ καὶ δίκησ συνεργὸν καὶ πρεσβείασ κοινωνόν, ἂν λέγειν μὴ δυνατὸσ ᾖσ, τὸν ῥητορικόν, ὡσ Πελοπίδασ Ἐπαμεινώνδαν κἂν ᾖσ ἀπίθανοσ πρὸσ ὁμιλίαν τῷ πλήθει καὶ ὑψηλόσ, ὡσ Καλλικρατίδασ, τὸν εὔχαριν καὶ θεραπευτικὸν κἂν ἀσθενὴσ καὶ δύσεργοσ;
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 26 3:1)
ἡ δὲ διασπορὰ κατακαυθέντοσ αὐτοῦ τῆσ τέφρασ περὶ τὴν Σαλαμινίων νῆσον ἔστι μὲν διὰ τὴν ἀτοπίαν ἀπίθανοσ παντάπασι καὶ μυθώδησ, ἀναγέγραπται δ’ ὑπό τε ἄλλων ἀνδρῶν ἀξιολόγων καὶ Ἀριστοτέλουσ τοῦ φιλοσόφου.
(플루타르코스, Σόλων, chapter 32 4:1)
ἐξέβαλε γὰρ ἔγγραπτον μετὰ ταῦτα ποιήσασ τὴν σύνταξιν τῆσ δικαιολογίασ, ἣ τοῖσ πλείστοισ τῶν ἀναλαμβανόντων εἰσ τὰσ χεῖρασ ἄτοποσ ἐφαίνετο καὶ τελέωσ ἀπίθανοσ.
(폴리비오스, Histories, book 30, chapter 4 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION