헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέ’, Ἀχιλλεῦ,ἀλλ’ ἵνα πέρ σε καὶ αὐτὸν ὁμοίη γαῖα κεκεύθῃ,χρυσέῳ ἐν ἀμφιφορεῖ, τόν τοι πόρε πότνια μήτηρ,ὡσ ὁμοῦ ἐτράφομέν περ ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν,εὖτέ με τυτθὸν ἐόντα Μενοίτιοσ ἐξ Ὀπόεντοσἤγαγεν ὑμέτερόνδ’ ἀνδροκτασίησ ὕπο λυγρῆσ,ἤματι τῷ, ὅτε παῖδα κατέκτανον Ἀμφιδάμαντοσ,νήπιοσ, οὐκ ἐθέλων, ἀμφ’ ἀστραγάλοισι χολωθείσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1496)
ὃ δὲ νόσφιν ἧστο θεῶν ἀπάνευθε πολυλλίστῳ ἐνὶ νηῷ, δέγμενοσ ἱερὰ καλὰ παρὰ θνητῶν ἀνθρώπων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 3:4)
ἣ δ’ αἰνὸν ἔχει χόλον, οὐδὲ θεοῖσι μίσγεται, ἀλλ’ ἀπάνευθε θυώδεοσ ἔνδοθι νηοῦ ἧσται Ἐλευσῖνοσ κραναὸν πτολίεθρον ἔχουσα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 37:3)
κατὰ δὲ κρατὸσ πεπαλαγμέναι ἄλφιτα λευκά, οἰκία ναιετάουσιν ὑπὸ πτυχὶ Παρνησοῖο, μαντείησ ἀπάνευθε διδάσκαλοι, ἣν ἐπὶ βουσὶ παῖσ ἔτ’ ἐὼν μελέτησα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 57:3)
δηρὸν δ’ ἂν ἐλίνυον αὖθι μένοντεσ, εἰ μὴ ἀολλίσσασ ἑτάρουσ ἀπάνευθε γυναικῶν Ἡρακλέησ τοίοισιν ἐνιπτάζων μετέειπεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 15:16)
εὑρ͂ε δὲ τόνγ’ ἀπάνευθε Διὸσ θαλερῇ ἐν ἀλωῇ, οὐκ οἰο͂ν, μετα καὶ Γανυμήδεα, τόν ῥά ποτε Ζεὺσ οὐρανῷ ἐγκατένασσεν ἐφέστιον ἀθανάτοισιν, κάλλεοσ ἱμερθείσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 3:10)
ὁ δ’ οἰόθεν οἰο͂σ ἑταίρων Ἴδασ ἧστ’ ἀπάνευθε δακὼν χόλον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:35)
οὐδέ τιν’ ἀρδμόν, οὐ πάτον, οὐκ ἀπάνευθε κατηυγάσσαντο βοτήρων αὔλιον, εὐκήλῳ δὲ κατείχετο πάντα γαλήνῃ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:9)
ἀναγκάζουσι γὰρ οἱ κύριοι, ὥσπερ ὁ Ἕκτωρ ὃν δέ κ’ ἐγὼν ἀπάνευθε μάχησ πτώσσοντα νοήσω,οὔ οἱ ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 109:2)
λέγει γοῦν ὃν δέ κ’ ἐγὼν ἀπάνευθε μάχησ .
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 236:2)
καὶ Κράτοσ ἠδὲ Βίην ἀριδείκετα γείνατο τέκνα, τῶν οὐκ ἔστ’ ἀπάνευθε Διὸσ δόμοσ, οὐδέ τισ ἕδρη, οὐδ’ ὁδόσ, ὅππη μὴ κείνοισ θεὸσ ἡγεμονεύῃ, ἀλλ’ αἰεὶ πὰρ Ζηνὶ βαρυκτύπῳ ἑδριόωνται.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 40:2)
πολλὰ δ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε κιὼν ἠρᾶθ’ ὃ γεραιὸσ Ἀπόλλωνι ἄνακτι, τὸν ἠύ̈κομοσ τέκε Λητώ·
(호메로스, 일리아스, Book 1 6:3)
ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ’ ἰὸν ἑήκε·
(호메로스, 일리아스, Book 1 7:4)
ὃν δέ κ’ ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλωμι νοῆσαι μή τι σὺ ταῦτα ἕκαστα διείρεο μηδὲ μετάλλα.
(호메로스, 일리아스, Book 1 57:5)
ὃν δέ κ’ ἐγὼν ἀπάνευθε μάχησ ἐθέλοντα νοήσω μιμνάζειν παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν, οὔ οἱ ἔπειτα ἄρκιον ἐσσεῖται φυγέειν κύνασ ἠδ’ οἰωνούσ.
(호메로스, 일리아스, Book 2 31:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION