헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτωσ ἀνόητοσ ἐγεγενήμην καὶ γέρων;
(아리스토텔레스, Episode14)
ὁ γὰρ μὴ κατ’ ἀξίαν αὐτὸ ποιῶν ἠλίθιοσ, τῶν δὲ κατ’ ἀρετὴν οὐδεὶσ ἠλίθιοσ οὐδ’ ἀνόητοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 65:3)
ὡσ ἀνόητοσ ἦσθ’ ἄρα.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 1:22)
ἀνόητοσ;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 1:23)
"ὁ δὲ πουλύπουσ ἐστὶ συντηκτικὸσ καὶ λίαν ἀνόητοσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1032)
ἀνόητοσ ὁ διδούσ, εὐτυχὴσ δ’ ὁ λαμβάνων, α.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 27 1:8)
ἔστιν οὖν οὕτω τισ ἀνθρώπων ἀνόητοσ ἢ κακοδαίμων, ὥσθ’ ἵνα λαμβάνῃ μὲν Φιλοκράτησ, ἀδοξῇ δ’ αὐτὸσ καὶ κινδυνεύῃ, ἐξὸν αὐτῷ μετὰ τῶν μηδὲν ἠδικηκότων ἐξετάζεσθαι, τούτοισ μὲν πολεμεῖν, πρὸσ δ’ ἐκεῖνον ἐλθὼν κρίνεσθαι βούλεται;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 149:1)
εἰ μὲν ὅτῳ πλεῖστοι συνείποιεν, ὦ βουλή, τὸ ψήφισμ’ ἐκέλευε δοῦναι τὸν στέφανον, κἂν ἀνόητοσ ἦν εἰ λαβεῖν αὐτὸν ἠξίουν, Κηφισοδότου μόνου μοι συνειρηκότοσ, τούτοισ δὲ παμπόλλων.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Περὶ τοῦ Στεφάνου τῆσ Τριηραρκίας 2:1)
ἔπειτα δὲ οἶμαι ἀεί ποτε μὲν ὁ πονηρὸσ ἀνόητοσ λέγεται καὶ ἔστιν ὄντωσ, τῷ δὲ ἄφρονι πάντασ ὑπερβέβληκεν ὁ κόλαξ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 22:1)
εἴ δὲ αὖ δειλὸσ καὶ ἀνόητοσ καὶ ἀσελγὴσ καὶ παράνομοσ καὶ δι’ ὕβριν ταῦτα ἐπιχειρῶν, τοὐναντίον ἔμοιγε ἀσθενέστεροσ εἶναι δοκεῖ τῶν σφόδρα πενήτων καὶ μηδὲ ἕνα γῆσ κεκτημένων βῶλον, ὥστε διαθρύψαι μακέλλῃ τροφῆσ ἕνεκεν, .
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 38:1)
πάλαι γάρ, εἶπε, λέγω, σὺ δὲ οὐκ ἀκούεισ, ὅτι σὺ αὑτῷ μάλιστα ἔχθιστοσ εἶ καὶ πολεμιώτατοσ, μέχρι ἂν ᾖσ κακὸσ καὶ ἀνόητοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 65:3)
οὕτω δὲ ἀνόητοσ ἦν ὁ Λάϊοσ ὥστε ἀμφότερα παρακοῦσαι τοῦ θεοῦ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 31:1)
εἰ δὲ ὁ Ἀλέξανδροσ ἐνεθυμήθη, πῶσ ὅ τε πατὴρ ἐπέτρεψεν οὐκ ὢν ἀνόητοσ, ἀλλὰ καὶ σφόδρα δοκῶν νοῦν ἔχειν, ἥ τε μήτηρ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 67:1)
πρόσ τε οὖν τοὺσ ἄλλουσ σχεδόν τι ταῦτα διελεγόμην ἀρχαῖα καὶ φαῦλα, καὶ ἐπειδὴ οὐκ εἰών ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ γενόμενον ἡσυχίαν ἄγειν, ἴδιον μὲν οὐδένα ἐτόλμων διαλέγεσθαι λόγον, μὴ καταγελασθῶ τε καὶ ἀνόητοσ δόξω φοβούμενοσ, ἅτε συνειδὼσ αὑτῷ πολλὴν ἀρχαιότητα καὶ ἀμαθίαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 37:1)
ὁ δ’ ἑαυτὸν ἀδικῶν ἐν οἷσ ἕτερον τῆσ μὲν πονηρίασ ὑπερβολήν τινα ἔδειξεν, ἐκ περιττοῦ δὲ ἀνόητοσ δοκεῖ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 84:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION