헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἡ σχεδὸν ἀλόγιστόσ τε καὶ ἄτακτοσ ἀσχήμων τε καὶ ἄρρυθμοσ ἀνάρμοστόσ τε φορά, καὶ πάνθ’ ὁπόσα κακοῦ κεκοινώνηκέν τινοσ, ἐπιλέλειπται παντὸσ ἀριθμοῦ, καὶ δεῖ τοῦθ’ οὕτω διανοεῖσθαι τὸν μέλλοντα εὐδαίμονα τελευτήσειν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 38:2)
ὁμοῦ δὲ μιγέντοσ σιδηροῦ ἀργυρῷ καὶ χαλκοῦ χρυσῷ ἀνομοιότησ ἐγγενήσεται καὶ ἀνωμαλία ἀνάρμοστοσ, ἃ γενόμενα, οὗ ἂν ἐγγένηται, ἀεὶ τίκτει πόλεμον καὶ ἔχθραν.
(플라톤, Republic, book 8 52:1)
αὐτὸν ἐννοῆσαι, τῶν ἀνδρῶν ἐπιφανέντων, μή ποτε ἡ συνήθησ κρᾶσισ αὐτῷ τοῦ οἴνου πρὸσ ἐκείνουσ ἀνειμένη καὶ ἀνάρμοστόσ ἐστιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Περὶ τοῦ ζωρότερον δὲ κέραιε. 18:1)
"τῶν δὲ κωμῳδιῶν ἡ μὲν ἀρχαία διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνάρμοστοσ ἀνθρώποισ πίνουσιν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον. 10:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION