헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀμουσία τὸ πλέον μέροσ ἐν βροτοῖσι, λόγων τε πλῆθοσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. s'. KLEOBOULOS 3:7)
Ἡράκλεισ, οὐ φιλοκάλου τινὸσ οὐδὲ περὶ τὰ εὐμορφότατα ἐρωτικοῦ τὸ ἔργον, ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία, τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν καὶ μὴ συνιέναι ὡσ οὐχ ὁ αὐτὸσ περὶ τὰ θεάματα νόμοσ ἰδιώταισ τε καὶ πεπαιδευμένοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἀπόχρη τὸ κοινὸν τοῦτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περιβλέψαι καὶ τὼ ὀφθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ πρὸσ τὴν ὀροφὴν ἀνακῦψαι καὶ τὴν χεῖρα ἐπισεῖσαι καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἡσθῆναι δέει τοῦ μὴ ἂν δυνηθῆναι ἄξιόν τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν, ὅστισ δὲ μετὰ παιδείασ ὁρᾷ τὰ καλά, οὐκ ἄν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ὄψει μόνῃ καρπωσάμενοσ τὸ τερπνὸν οὐδ’ ἂν ὑπομείναι ἄφωνοσ θεατὴσ τοῦ κάλλουσ γενέσθαι, πειράσεται δὲ ὡσ οἱο͂́ν τε καὶ ἐνδιατρῖψαι;
(루키아노스, De Domo, (no name) 2:1)
ὥστε διαφθερῶ τὸ κήρυγμα ἢ ὑπέρμετρα ἢ ἐνδεᾶ συνείρων, καὶ γέλωσ ἔσται παρ’ αὐτοῖσ ἐπὶ τῇ ἀμουσίᾳ τῶν ἐπῶν ὁρῶ γοῦν καὶ τὸν Ἀπόλλω γελώμενον ἐπ’ ἐνίοισ τῶν χρησμῶν, καίτοι ἐπικρυπτούσησ τὰ πολλὰ τῆσ ἀσαφείασ, ὡσ μὴ πάνυ σχολὴν ἄγειν τοὺσ ἀκούοντασ ἐξετάζειν τὰ μέτρα.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 6:12)
καὶ μὲν δὴ λόγοισ τε καὶ ᾠδαῖσ μὴ κηλεῖν ἀλλ’ ἐξαγριαίνειν πολλὴ ἀμουσία·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 56:1)
ἀλλὰ ὑπολαβεῖν ἀναγκαῖον ὅτι τὸ τοιοῦτόν γε πολλῆσ ἀγροικίασ μεστὸν πᾶν, ὁπόσον τάχουσ τε καὶ ἀπταισίασ καὶ φωνῆσ θηριώδουσ σφόδρα φίλον ὥστ’ αὐλήσει γε χρῆσθαι καὶ κιθαρίσει πλὴν ὅσον ὑπὸ ὄρχησίν τε καὶ ᾠδήν, ψιλῷ δ’ ἑκατέρῳ πᾶσά τισ ἀμουσία καὶ θαυματουργία γίγνοιτ’ ἂν τῆσ χρήσεωσ.
(플라톤, Laws, book 2 105:1)
εἶναι πρότερον, οἶμαι δὲ μηδὲ νῦν, ἀλλ’ ἀμουσίᾳ καὶ ἀπειροκαλίᾳ τὸν κοινὸν Ἑρμῆν ἐμπολαῖον καὶ ἔμμισθον γενέσθαι.
(플루타르코스, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 6:1)
ἅπαντασ ὥσπερ ἐν Κίρκησ μεταμορφωθέντασ ἀμουσία καὶ λήθη καὶ εὐήθεια κατέσχε.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 7 11:1)
ἔτι πᾶν τὸ κινοῦν καὶ ἐνοχλοῦν σῶμά ἐστι, κινεῖ δ’ ἡμᾶσ ἡ εὐμουσία ἐνοχλεῖ δ’ ἡ ἀμουσία.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Εἰ ἀσώματοσ ἡ φωνὴ καὶ πῶσ ἠχὼ γίνεται. 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION