헬라어 문장 내 검색 Language

πόθεν οὖν αὐτοῖσ ἀμνηστία καὶ τὸ ἀνεύθυνον τοῦ φόνου, ἢ τῆσ βουλῆσ καὶ τοῦ δήμου ει τινεσ ἐφθάρατο ὑπ’ ἐκείνων;
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 7:8)
πόθεν οὖν αὐτοῖσ ἀμνηστία τοῦ φόνου καὶ ἡγεμονίαι;
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 3:7)
Ἡ δὲ συνηδικῆσθαι μὲν ἐξελαυνομένῳ τῆσ πόλεωσ, μήτηρ οὖσα, ἔφη, ὁρᾶν δ’ ὅτι Ῥωμαῖοι πολλὰ πρὸσ αὐτοῦ πεπόνθασιν ἤδη καὶ τίσιν ἔτισαν ἱκανήν, ὧν χώρα τε τοσαύτη διέφθαρται καὶ πόλεισ ἀπολώλασι πολλαί, καὶ τὸ Ῥωμαίοισ ἔσχατον, παρακαλοῦσι καὶ πρέσβεισ πέμπουσιν ὑπάτουσ καὶ ἱερέασ καὶ μητέρα καὶ γυναῖκα, τό τε ἀδίκημα ἰῶνται ἀμνηστίᾳ καὶ καθόδῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4:1)
καὶ τοῖσ μετὰ τοῦ τυράννου πεφευγόσι Ῥωμαίων κάθοδον εἰσ τὴν πόλιν ἐπ’ ἀδείᾳ τε καὶ ἀμνηστίᾳ παντὸσ ἁμαρτήματοσ ἔδωκαν χρόνον ὁρίσαντεσ ἡμερῶν εἴκοσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 13 7:1)
ἐξωθούμενοι δὴ πρὸσ τῶν παραινούντων τὴν εἰρήνην ἄγειν οἱ τὸν πόλεμον ἐπισπεύδοντεσ, τοῦτό γε πείθουσι ποιῆσαι τὴν ἐκκλησίαν τελευτῶντεσ, πρεσβευτὰσ εἰσ Ῥώμην ἀποστεῖλαι τοὺσ παρακαλέσοντασ ἅμα καὶ συμβουλεύσοντασ τῇ πόλει δέχεσθαι Ταρκυνίουσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ φυγάδασ ἐπ’ ἀδείᾳ καὶ ἀμνηστίᾳ, καὶ περὶ τούτων ὁρ́κια τεμόντασ τῇ πατρίῳ κοσμεῖσθαι πολιτείᾳ καὶ τῆσ Φιδηναίων πόλεωσ ἀπανιστάναι τὸν στρατόν, ὡσ σφῶν γε οὐχ ὑπεροψομένων συγγενεῖσ καὶ φίλουσ ἀφαιρεθέντασ τὴν πατρίδα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 52 7:1)
ταῦτα δὴ καὶ ἄλλα πρὸσ τούτοισ ὅμοια πολλὰ ἔχοντεσ λέγειν πρὸσ ὑμᾶσ οὐκ ἀξιοῦμεν, ὦ πατρίκιοι, πρὸσ ἱκεσίασ καὶ δεήσεισ ὑμῶν τραπέσθαι, οὐδ’ ὥσπερ οἱ τὰ δεινὰ δεδρακότεσ ἐπ’ ἀδείᾳ καὶ ἀμνηστίᾳ κάθοδον λαμβάνειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 77 5:1)
ἐν αἷσ ἦν ἀμνηστία μὲν πρῶτον ἁπάντων, ἔπειτ’ ἐξουσία τοῖσ πένησιν ἀρχὰσ ἀποδεικνύναι, τιμωροὺσ μὲν ἐσομένασ σφίσιν αὐτοῖσ, τοῖσ δὲ κατισχύειν βουλομένοισ ἀντιπάλουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 46 5:2)
τὰ γὰρ ἐπὶ τῶν ἱερῶν συνομολογηθέντα τοῖσ πατρικίοισ πρὸσ τοὺσ δημοτικοὺσ ἐπ’ ἀδείᾳ τε πάντων γενέσθαι καὶ ἀμνηστίᾳ τῶν προτέρων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 49 6:1)
ὧν δὲ οὔτε ποιητήσ πω δόξαν ἀξίαν ἐπ’ ἀξίοισ λαβὼν ἔχει ἔτι τέ ἐστιν ἐν ἀμνηστίᾳ, τούτων πέρι μοι δοκεῖ χρῆναι ἐπιμνησθῆναι ἐπαινοῦντά τε καὶ προμνώμενον ἄλλοισ ἐσ ᾠδάσ τε καὶ τὴν ἄλλην ποίησιν αὐτὰ θεῖναι πρεπόντωσ τῶν πραξάντων.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 36:2)
τί οὖν κωλύει καὶ ἡμᾶσ ἐν διαφορᾷ ποτε πρὸσ οἰκείουσ καὶ συγγενεῖσ γενομένουσ ἐν ἀμνηστίᾳ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τίθεσθαι καὶ μίαν τῶν ἀποφράδων νομίζειν, ἀλλὰ μὴ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐν αἷσ συνετράφημεν καὶ συνεβιώσαμεν ἡμερῶν διὰ μίαν ἐπιλανθάνεσθαι;
(플루타르코스, De fraterno amore, section 18 5:4)
τί οὖν κωλύει καὶ ἡμᾶσ διαφορᾶσ ποτε πρὸσ οἰκείουσ καὶ συγγενεῖσ γενομένησ ἐν ἀμνηστίᾳ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τίθεσθαι καὶ μίαν τῶν ἀποφράδων νομίζειν, ἀλλὰ μὴ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ἐν αἷσ συνετράφημεν καὶ συνεβιώσαμεν ἡμερῶν διὰ μίαν ἐπιλανθάνεσθαι;
(플루타르코스, De fraterno amore, section 18 13:2)
τὴν δὲ τράπεζαν ἐν τοῖσ μάλιστα φιλοποιὸν ἡγεῖτο καὶ πολλὴ μὲν εὐφημία τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν πολιτῶν ἐπεισήγετο, πολλὴ δ’ ἦν ἀμνηστία τῶν ἀχρήστων καὶ πονηρῶν, μήτε ψόγῳ μήτ’ ἐπαίνῳ πάροδον ὑπὲρ αὐτῶν τοῦ Κάτωνοσ εἰσ τὸ συμπόσιον διδόντοσ.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 25 3:1)
ταῦτα τοῦ Γλαυκίου διεξελθόντοσ, ἔδοξαν ἡμῖν ἐπιεικῶσ οἱ θορυβώδεισ ἐκεῖνοι κατακεκοιμίσθαι λόγοι, καὶ ὅπωσ ἔτι μᾶλλον αὐτῶν ἀμνηστία γένοιτο, ζήτησιν ἑτέραν ἐπάγων Νικόστρατοσ ἔφη πρότερον οὐ πάνυ μέλειν αὐτῷ Περσικοῦ τοῦ πράγματοσ εἶναι δοκοῦντοσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Εἰ καλῶσ ἐποίουν βουλευόμενοι παρὰ πότον.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION