헬라어 문장 내 검색 Language

τούτῳ πατὴρ ἐγεγένητο μικρολόγοσ καὶ ἀμελὴσ ἐσ αὐτόν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2:9)
ἀλλ’ ἀμελὴσ αὐτῷ πατὴρ ἔστιν.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene 1:18)
συνεχῶσ μὲν γὰρ ἐμπιπλάμενοσ ἀμελὴσ γίνεται ἄνθρωποσ, ὑποπίνων δὲ πάνυ φροντιστικόσ, Ἀντιφάνησ φησίν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11 2:1)
μέχρισ δ’ ἂν τούτων ἀμελῇσ, αἰσχρόν σ’ εἶναι ἀνάγκη, κἂν πάντα μηχανᾷ ὑπὲρ τοῦ φαίνεσθαί σε καλόν.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 9:2)
ὁ δὲ ἐπιβάλλων ἐνίοτέ σοι τὴν χεῖρα, ὅ τι ἂν τύχῃ ληρεῖ, τοῖσ ἐντυγχάνουσιν ἐπιδεικνύμενοσ ὡσ οὐδὲ ὁδῷ βαδίζων ἀμελήσ ἐστι τῶν Μουσῶν, ἀλλ’ εἰσ καλὸν τὴν ἐν τῷ περιπάτῳ διατίθεται σχολήν.
(루키아노스, De mercede, (no name) 25:11)
οὐ γὰρ ἀμελὴσ ὁ Αἰακὸσ οὐδ̓ ὁ Κέρβεροσ εὐκαταφρόνητοσ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀλέξανδροσ. 6:5)
τρυφῶν καὶ ἀμελὴσ ἀργόσ τε, ὃν ὁ ποιητὴσ κηφῆσι κοθούροισι μάλιστα εἴκελον ἔφασκεν εἶναι, γίγνοιτ’ ἂν ὁ τοιοῦτοσ πᾶσ ἡμῖν;
(플라톤, Laws, book 10 100:4)
ἐπιμελὴσ ἀγαθῶν, ἀμελὴσ κακῶν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 210:8)
Ἀργὸσ δὲ καὶ ἀμελὴσ γενήσεται μᾶλλον αὐτὸσ αὑτοῦ;
(플라톤, Republic, book 4 29:1)
"τίσ εὑρέθη βασιλεὺσ ῥᾴθυμοσ ἢ στρατηγὸσ ἀμελὴσ ἢ κοιμώμενοσ πυλωρόσ;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 9 1:3)
τίσ εὑρέθη βασιλεὺσ ῥᾴθυμοσ ἢ στρατηγὸσ ἀμελὴσ ἢ κοιμώμενοσ πυλωρόσ;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 9 4:3)
διὸ γάμον μέν τινοσ ἢ θυσίαν ἢ προπομπὴν διεξιόντοσ ἀμελὴσ ὁ πολυπράγμων καὶ ῥᾴθυμοσ ἀκροατήσ ἐστι, καὶ προακηκοέναι τὰ πλεῖστά φησι καὶ κελεύει ταῦτα συντέμνειν καὶ παρέρχεσθαι τὸν διηγούμενον ἂν δ’ ἢ φθοράν τισ παρθένου παρακαθήμενοσ ἢ μοιχείαν γυναικὸσ ἢ δίκησ παρασκευὴν ἢ στάσιν ἀδελφῶν διηγῆται, οὔτε νυστάζει οὔτ’ ἀσχολεῖται ἄλλα τε δίζηται ἐπέων παρὰ τ’ οὐάτα βάλλει.
(플루타르코스, De curiositate, section 63)
διὸ γάμον μέν τινοσ ἢ θυσίαν ἢ προπομπὴν διεξιόντοσ ἀμελὴσ ὁ πολυπράγμων καὶ ῥᾴθυμοσ ἀκροατήσ ἐστι, καὶ προακηκοέναι τὰ πλεῖστά φησι καὶ κελεύει ταῦτα συντέμνειν καὶ παρέρχεσθαι τὸν διηγούμενον·
(플루타르코스, De curiositate, section 6 1:2)
ἃσ γοῦν Θουκυδίδησ ἐξήνεγκε πράξεισ καὶ Φίλιστοσ, ἐπεὶ παρελθεῖν οὐκ ἔστι, μάλιστά γε δὴ τὸν τρόπον καὶ τὴν διάθεσιν τοῦ ἀνδρὸσ ὑπὸ πολλῶν καὶ μεγάλων παθῶν καλυπτομένην περιεχούσασ, ἐπιδραμὼν βραχέωσ καὶ διὰ τῶν ἀναγκαίων, ἵνα μὴ παντάπασιν ἀμελὴσ δοκῶ καὶ ἀργὸσ εἶναι, τὰ διαφεύγοντα τοὺσ πολλούσ, ὑφ’ ἑτέρων δ’ εἰρημένα σποράδην ἢ πρὸσ ἀναθήμασιν ἢ ψηφίσμασιν εὑρημένα παλαιοῖσ πεπείραμαι συναγαγεῖν, οὐ τὴν ἄχρηστον ἀθροίζων ἱστορίαν, ἀλλὰ τὴν πρὸσ κατανόησιν ἤθουσ καὶ τρόπου παραδιδούσ.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 1 5:1)
καὶ πότου δαπάνησ ἐκκαθῆραι λογισμὸν οὐκ ἀμελήσ, οὐδὲ ῥᾴθυμοσ ἐν δείπνων παρασκευαῖσ, θεραπευτικὸσ δὲ παλλακίδων, πρὸσ δὲ κηδεστὰσ ἀποθρασύνεσθαι κελευσθεὶσ καὶ συνεκβαλεῖν γαμετὴν ἄτεγκτοσ καὶ ἀδυσώπητοσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 23 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION