헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐδὲ τοῦτο λέληθεν αὐτοὺσ, ὅτι εἰ μὴ αὐτὴ περὶ αὑτὴν ἡ πόλισ ἔπταισε, τοῦτο μὲν τὸν πρὸσ Σικελιώτασ ἐπεμβαλομένη πόλεμον, τοῦτο δὲ καὶ ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ ἀμελείᾳ τῶν στρατηγῶν τὰσ ναῦσ ἀπολέσασα, οὐδ’ εἰ πάντασ ἀνθρώπουσ παρέλαβον, πλέον οὐδ’ ὁτιοῦν ἂν αὐτοῖσ ἐγένετο ἀλλ’ ἢ ἀπειπόντεσ ἐδέοντ’ ἂν ἡμῶν καταλῦσαι τὸν πόλεμον, ἢ τελευτῶντεσ κρατηθέντεσ ὑπήκουον ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 14:6)
δι’ ἀμέλειαν μὲν γὰρ ἡ λήθη γίγνεται, ἡ δ’ ἀμέλεια ὀλιγωρία τίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 26:3)
ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀκολασίᾳ ἀταξία, ἀναίδεια, ἀκοσμία, τρυφή, ῥᾳθυμία, ἀμέλεια, ὀλιγωρία, ἔκλυσισ.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 34:1)
ὅσα δὲ ἐλλείπειν μοι δοκεῖ ἐν τῷ λόγῳ, οὐχὶ ἀμελείᾳ ἀλλ̓ ἀγνοίᾳ τοῦ γένουσ τῶν κυνῶν τοῦ Κελτικοῦ καὶ τοῦ γένουσ τῶν ἵππων τοῦ Σκυθικοῦ τε καὶ τοῦ Λιβυκοῦ, ταῦτα λέξω, ὁμώνυμόσ τε ὢν αὐτῷ καὶ πόλεωσ τῆσ αὐτῆσ καὶ ἀμφὶ ταὐτὰ ἀπὸ νέου ἐσπουδακώσ, κυνηγέσια καὶ στρατηγίαν καὶ σοφίαν·
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 1 4:2)
πρὶν μὲν γὰρ γραφῆναι ταύτην καὶ εἰσ ἀγῶνα καταστῆναι καὶ πυθέσθαι πάντασ ἥτισ ἦν καὶ οἱᾶ ἠσέβηκεν, τὰ μὲν ἀδικήματα ταύτησ ἦν, ἡ δ’ ἀμέλεια τῆσ πόλεωσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 159:2)
παρ’ οἷσ δ’ ἂν ᾖ πάντων ἀμέλεια τῶν καλῶν, ἑνὸσ δὲ πράγματοσ ἀγεννοῦσ ἔρωσ, καὶ πρὸσ μόνον τοῦτο ἀποβλέπωσι καὶ περὶ τοῦτο διατρίβωσι πηδῶντεσ καὶ μαινόμενοι καὶ παίοντεσ ἀλλήλουσ καὶ ἀπόρρητα λέγοντεσ καὶ τοὺσ θεοὺσ αὐτοὺσ πολλάκισ λοιδοροῦντεσ καὶ τὰ ὄντα ῥιπτοῦντεσ καὶ γυμνοὶ βαδίζοντεσ ἀπὸ τῆσ θέασ ἐνίοτε, τοῦτ’ ἔστιν αἰσχρὰ πόλεωσ καὶ ἐπονείδιστοσ ἅλωσισ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 118:3)
πρῶτον μέν, ὅτι πολλὰ καὶ καινὰ περὶ τὴν πολιτείαν διεγνωκὼσ παρανομεῖν τὸν ἐναντιωσόμενον ὥσπερ ἐπὶ τῶν προτέρων ἐκ ποδῶν ἐβούλετο ποιήσασθαι, ἔπειτα ὅτι δεινοῦ πάθουσ γεγονότοσ οὐδεμίαν ἐποιήσατο τῶν δεδρακότων ζήτησιν, ἀλλ’ ἀμελείᾳ παρέδωκε τὸ πραχθέν, ὅπερ οὐκ ἂν ποιῆσαί τινα τῶν ἔξω τῆσ αἰτίασ ὑπαρχόντων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 72 6:1)
ἀμελείᾳ καὶ λήθῃ παραδόντεσ αὐτὰ φέρομεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 77 6:1)
ἐλέγετο δὲ ὑπό τινων, οἳ καὶ μάλιστα τοῖσ εὐπατρίδαισ ἠφάνιζον τὸ εὐθυμοῦν τῆσ ἐλπίδοσ, ἐν ἀμελείᾳ κινδύνων γεγονότα καὶ ἄφροντιν κομιδῇ τῶν τραυμάτων, ὥσπερ εἶχεν ᾑματωμένον ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ διεκπεσεῖν κἀν δημηγορίαισ εἶναι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 153:1)
καὶ τούτου συνεχῶσ γινομένου νομίσασ Καῖσαρ, ὅπερ ἦν, ἀμελείᾳ τῶν σφετέρων πλέον ἢ τῇ Ιοὐδαίων ἀνδρείᾳ γίνεσθαι τὰσ ἁρπαγάσ, ἔγνω σκυθρωπότερον τοὺσ λοιποὺσ πρὸσ φυλακὴν τῶν ἵππων ἐπιστρέψαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 171:1)
ὁ γὰρ Ἀρισταίνετοσ ἐδόκει μοι οὐκ ἀμελείᾳ παριδεῖν αὐτόν, ἀλλ’ οὔποτ’ ἂν ἐλπίσασ κληθέντα ἐπινεῦσαι οὐδ’ , ἂν ἐμπαρασχεῖν ἑαυτὸν τοιούτῳ τινί·
(루키아노스, Symposium, (no name) 28:3)
ἔτι δὲ τὴν ἀκρίβειαν τοῦ χρόνου ἡμῖν ληπτέον, ὡσ ἀκριβῶσ ἀποτελεῖ πάντα τὰ κατ’ οὐρανὸν γιγνόμενα, ἵν’ ὁ πιστεύσασ ὡσ ὁ λόγοσ ἀληθὴσ γέγονεν ὅτι πρεσβύτερόν τ’ ἐστὶν ἅμα καὶ θειότερον ψυχὴ σώματοσ, ἡγήσαιτ’ ἂν παγκάλωσ τε καὶ ἱκανῶσ εἰρῆσθαι τὸ θεῶν εἶναι πάντα πλέα καὶ μηδέποτε λήθῃ μηδὲ ἀμελείᾳ τῶν κρειττόνων ἡμᾶσ παρωλιγωρῆσθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 126:2)
ἢ ἔστιν ἄλλωσ πωσ γιγνομένη ἀμέλεια;
(플라톤, Laws, book 10 101:6)
οὐ γάρ που ὅταν γε ἀδύνατον ᾖ τῶν ἁπάντων ἐπιμελεῖσθαι, τότε ἀμέλεια ἔσται τῶν σμικρῶν ἢ μεγάλων, μὴ ἐπιμελουμένῳ ὧν ἂν δυνάμει θεὸσ ἢ φαῦλόσ τισ ὢν ἐλλιπὴσ καὶ μὴ δυνατὸσ ἐπιμελεῖσθαι γίγνηται.
(플라톤, Laws, book 10 102:1)
ἐὰν δὲ δὴ διαίτῃ φορτικωτέρᾳ τε καὶ ἀφιλοσόφῳ, φιλοτίμῳ δὲ χρήσωνται, τάχ’ ἄν που ἐν μέθαισ ἤ τινι ἄλλῃ ἀμελείᾳ τὼ ἀκολάστω αὐτοῖν ὑποζυγίω λαβόντε τὰσ ψυχὰσ ἀφρούρουσ, συναγαγόντε εἰσ ταὐτόν, τὴν ὑπὸ τῶν πολλῶν μακαριστὴν αἱρ́εσιν εἱλέσθην τε καὶ διεπραξάσθην·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 200:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION