헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ ὁ τῶν πόλεων κόσμοσ ἀληθινὸσ, τοῦτο μέγιστον φυλακτήριον, τοῦτο σχῆμα κάλλιστον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:3)
ἐπεὶ δ’ ἁπλῶσ ἀγαθὸν καὶ ἁπλῶσ ἡδὺ τὸ αὐτὸ καὶ ἅμα, ἂν μή τι ἐμποδίζῃ, ὁ δ’ ἀληθινὸσ φίλοσ καὶ ἁπλῶσ ὁ πρῶτοσ ἐστίν, ἔστι δὲ τοιοῦτοσ ὁ δι’ αὑτὸν αὐτὸσ αἱρετόσ ἀνάγκη δ’ εἶναι τοιοῦτον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 52:1)
ὡσ γὰρ βούλεταί τισ δι’ αὑτὸν εἶναι τἀγαθά, ἀνάγκη καὶ αὐτὸν αἱρεῖσθαι εἶναι, ὁ δ’ ἀληθινὸσ φίλοσ καὶ ἡδύσ ἐστιν ἁπλῶσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 53:1)
καὶ ἐοίκεν ὅ γ’ ἀληθινὸσ πλοῦτοσ ἐκ τούτων εἶναι.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 105:1)
"ἐπανελθόντα δὲ τὸν Δημήτριον ἀπὸ τῆσ Λευκάδοσ καὶ Κερκύρασ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ οἱ Ἀθηναῖοι ἐδέχοντο οὐ μόνον θυμιῶντεσ καὶ στεφανοῦντεσ καὶ οἰνοχοοῦντεσ, ἀλλὰ καὶ προσοδιακοὶ χοροὶ καὶ ἰθύφαλλοι μετ’ ὀρχήσεωσ καὶ ᾠδῆσ ἀπήντων αὐτῷ καὶ ἐφιστάμενοι κατὰ τοὺσ ὄχλουσ ᾖδον ὀρχούμενοι καὶ ἐπᾴδοντεσ ὡσ εἰή μόνοσ θεὸσ ἀληθινόσ, οἱ δ’ ἄλλοι καθεύδουσιν ἢ ἀποδημοῦσιν ἢ οὐκ εἰσίν, γεγονὼσ δ’ εἰή ἐκ Ποσειδῶνοσ καὶ Ἀφροδίτησ, τῷ δὲ κάλλει διάφοροσ καὶ τῇ πρὸσ πάντασ φιλανθρωπίᾳ κοινόσ, δεόμενοι δὲ αὐτοῦ ἱκέτευον, φησί, καὶ προσηύχοντο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 62 3:1)
ἀφικόμενοσ δ’ οὗτοσ καὶ ἐλθὼν ὡσ ἐμὲ πρῶτον μὲν ἠσπάζετο καὶ ἐπῄνει ὅτι παρέσχον τὰ ἐφόδια τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, καὶ ὠδύρετο τὴν αὑτοῦ συμφοράν, καὶ κατηγορῶν ἅμα τῶν ἑαυτοῦ οἰκείων ἐδεῖτό μου βοηθῆσαι αὑτῷ, ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ ἦν περὶ αὐτὸν ἀληθινὸσ φίλοσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 9:2)
ταῦτα δὲ ἐγὼ ἀκούων καὶ ἐλεήσασ τοῦτον, καὶ ἅμα ὁρῶν κακῶσ διακείμενον καὶ δεικνύοντα ἕλκη ἐν ταῖσ κνήμαισ ὑπὸ δεσμῶν, ὧν ἔτι τὰσ οὐλὰσ ἔχει, καὶ ἐὰν κελεύσητε αὐτὸν δεῖξαι, οὐ μὴ ’θελήσῃ, ἀπεκρινάμην αὐτῷ ὅτι καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ εἰήν αὐτῷ φίλοσ ἀληθινόσ, καὶ νῦν ἐν τῇ συμφορᾷ βοηθήσοιμι αὐτῷ, καὶ τάσ τε τριακοσίασ, ἃσ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ἔδωκα ἐφόδιον ὅτε ἐπορεύετο ἐπὶ τοῦτον, ἀφιείην αὐτῷ, χιλίασ τε δραχμὰσ ἔρανον αὐτῷ εἰσ τὰ λύτρα εἰσοίσοιμι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 10:1)
ἀκούων δὲ αὐτοῦ ταῦτα καὶ δοκῶν οὐ ψεύδεσθαι, ἀπεκρινάμην αὐτῷ ἅπερ ἂν νέοσ τε ἄνθρωποσ καὶ οἰκείωσ χρώμενοσ, οὐκ ἂν νομίσασ ἀδικηθῆναι, ὅτι ὦ Νικόστρατε, καὶ ἐν τῷ πρὸ τοῦ σοι χρόνῳ φίλοσ ἦν ἀληθινόσ, καὶ νῦν ἐν ταῖσ συμφοραῖσ σου, καθ’ ὅσον ἐγὼ ἐδυνάμην, βεβοήθηκα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 14:1)
ἐν ἑνὶ γὰρ δὴ τῷδε τῷ ἔργῳ βασανιζόμενοσ, ἔνθα κίνδυνοσ ἦν ἀληθινόσ, ἐξητάσθησ οἱο͂σ ἦσθα, ὡσ ἀλαζὼν καὶ δόξῃ τὸ ἀνδρεῖον ἐπιτηδεύων, οὐκ ἀληθείᾳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 45 4:1)
ἐν δὲ τοῖσ δικανικοῖσ τὰ μὲν ἄλλα πάνυ ἀκριβὴσ καὶ ἀληθινὸσ καὶ τῷ Λυσίου χαρακτῆρι ἔγγιστα μὲν προσεληλυθώσ, ἐν δὲ τῇ συνθέσει τῶν ὀνομάτων τὸ λεῖον ἐκεῖνο καὶ εὐπρεπὲσ ἔχων, ἔλαττον μὲν ἢ ἐν τοῖσ ἄλλοισ λόγοισ, οὐ μὴν ἀλλὰ ἔχων γε.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 182)
εἰ γάρ ἐστιν ἡ γῆ μεγίστη καὶ ὑψηλὸσ ὁ οὐρανὸσ καὶ ταχὺσ ὁ ἥλιοσ, ταῦτα δὲ πάντα κινεῖται κατὰ βούλησιν τοῦ θεοῦ, ἀληθινὸσ δέ ἐστιν καὶ δίκαιοσ οὗτοσ, ἀπὸ τῆσ αὐτῆσ αἰτίασ δεῖ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἰσχυροτάτην ἡγεῖσθαι καὶ μηδὲν πρὸσ αὐτὴν τὸ ἄδικον δυνάμενον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 69:2)
ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγοσ ἐστὶν ἀληθινὸσ ὅτι ἄλλοσ ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλοσ ὁ θερίζων·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 162:1)
καὶ ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐκ ἐλήλυθα, ἀλλ’ ἔστιν ἀληθινὸσ ὁ πέμψασ με, ὃν ὑμεῖσ οὐκ οἴδατε·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 104:2)
οὗτόσ ἐστιν ὁ ἀληθινὸσ θεὸσ καὶ ζωὴ αἰώνιοσ.
(IWANOU A, chapter 3 72:3)
καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντεσ Εὥσ πότε, ὁ δεσπότησ ὁ ἅγιοσ καὶ ἀληθινόσ, οὐ κρίνεισ καὶ ἐκδικεῖσ τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆσ γῆσ;
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 5 27:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION