헬라어 문장 내 검색 Language

πρόσ τε τούτοισ ἔστιν ἃ καὶ διεφορήθη ἐν τῇ παντοδαπῇ φθορᾷ καὶ ἀκρασίᾳ τῶν κατ’ οἶκον περὶ τοὺσ χρόνουσ τούτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 1:16)
ἔτι ἡ μοχθηρία ἀδικώτερον πᾶσα ποιεῖ, ἡ δ’ ἀκρασία μοχθηρία δοκεῖ εἶναι, ὁ δ’ ἀκρατὴσ ὁ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν παρὰ τὸν λογισμὸν οἱο͂σ πράττειν, ἀκρατεύεται δ’ ὅταν ἐνεργῇ κατ’ αὐτήν, τὸ δ’ ἀδικεῖν ἑκούσιον, ὥσθ’ ὁ ἀκρατὴσ ἀδικήσει τῷ πράττειν κατ’ ἐπιθυμίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 112:3)
ἀκρασία γὰρ καὶ ἐγκράτεια καὶ θυμοῦ δοκεῖ εἶναι, ὥσπερ καὶ ἐπιθυμίασ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 118:2)
ὑπόκειται γὰρ ἡμῖν καὶ δοκεῖ ἡ μοχθηρία ἀδικωτέρουσ ποιεῖν, ἡ δ’ ἀκρασία μοχθηρία τισ φαίνεται·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 123:2)
τῷ γὰρ διαφωνεῖν τἀγαθὸν τῷ ἡδεῖ ἐν τοῖσ πάθεσιν ἀκρασία ἐστίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 57:4)
ἢ ὥσπερ λέγεται ἀκρασία κακία τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ, καὶ ὡσ ἀκόλαστοσ ὁ ἀκρατὴσ ἔχων νοῦν;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 9:6)
μετὰ δὲ ταῦτα λεκτέον, ἄλλην ποιησαμένουσ ἀρχήν, ὅτι τῶν περὶ τὰ ἤθη φευκτῶν τρία ἐστὶν εἴδη, κακία ἀκρασία θηριότησ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7, book 71)
δοκεῖ δὴ ἥ τε ἐγκράτεια καὶ καρτερία τῶν σπουδαίων καὶ τῶν ἐπαινετῶν εἶναι, ἡ δ’ ἀκρασία τε καὶ μαλακία τῶν φαύλων καὶ ψεκτῶν, καὶ ὁ αὐτὸσ ἐγκρατὴσ καὶ ἐμμενετικὸσ τῷ λογισμῷ, καὶ ἀκρατὴσ καὶ ἐκστατικὸσ τοῦ λογισμοῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 8:2)
καὶ εἰ πάσησ δόξησ ἡ ἀκρασία ἐκστατικόν, ἔσται τισ σπουδαία ἀκρασία, οἱο͂ν ὁ Σοφοκλέουσ Νεοπτόλεμοσ ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 19:3)
ἔτι εἰ περὶ πάντα ἀκρασία ἐστὶ καὶ ἐγκράτεια, τίσ ὁ ἁπλῶσ ἀκρατήσ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 25:2)
ἔπειτ’ εἰ περὶ πάντ’ ἐστὶν ἀκρασία καὶ ἐγκράτεια ἢ οὔ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 28:1)
ἡ μὲν γὰρ ἀκρασία ψέγεται οὐχ ὡσ ἁμαρτία μόνον ἀλλὰ καὶ ὡσ κακία τισ ἢ ἁπλῶσ οὖσα ἢ κατά τι μέροσ, τούτων δ’ οὐδείσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 52:3)
ὁμοίωσ δ’ οὐδ’ ἀκρασία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 60:3)
ἡ γὰρ ἀκρασία οὐ μόνον φευκτὸν ἀλλὰ καὶ τῶν ψεκτῶν ἐστίν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 61:1)
τὸν δ’ ἔχοντα κρατεῖν ἢ κρατεῖσθαι οὐχ ἡ ἁπλῆ ἀκρασία ἀλλ’ ἡ καθ’ ὁμοιότητα, καθάπερ καὶ τὸν περὶ τοὺσ θυμοὺσ ἔχοντα τοῦτον τὸν τρόπον τοῦ πάθουσ, ἀκρατῆ δ’ οὐ λεκτέον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 68:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION