헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μέντοι ’ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο οὐχ ὡσ περὶ ἓν ἕκαστον ἀκουστέον γενήσονται γὰρ οὕτωσ η τὸν ἀριθμὸν ἀλλ’ ἐπείπερ ἔσχισται μὲν ἑκάτερον τῶν ὤτων εἰσ δύο σχίσεισ, τούτων δ’ αὖ συνάφεια κατὰ τὴν τελευταίαν ὑπόληξιν,2 ἕκαστον μὲν ἂν λέγοιτο καθὸ τέτταρεσ αἱ πᾶσαι σχίσεισ τῶν ὤτων, ἑκάτερον δὲ καθὸ συμφυῆ πάλιν ἐπὶ τέλει γίνεται τῆσ ἀνατάσεωσ αὐτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 1:2)
ἔπειθ’ ὅταν ἐπενέγκῃ τὸ δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν, ἀκουστέον οὐ πυθμένασ δύο, ἀλλ’ οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον, ὡσ ὁ Θρᾲξ, Διονύσιοσ, ἀλλὰ κατὰ σύνθετον ὑποπυθμένεσ, ὅπωσ ἐπὶ τῶν πελειάδων ἀκούωμεν,1 ὅτι τέσσαρεσ μὲν ἦσαν ἐπὶ τῶν ὤτων, δύο δὲ ὑποπυθμένεσ, τουτέστιν ὑπὸ τῷ πυθμένι οἱο͂ν ὑποπυθμένιοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 82 1:1)
τὸ δὲ ἄλλοσ μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζησ πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δ’ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἀείρεν οὐκ ἀκουστέον ἐπὶ μόνων Μαχάονοσ καὶ Νέστοροσ, ὡσ οἰόνταί τινεσ, τὸ ὃσ ἀντὶ τοῦ ὃ λαμβάνοντεσ ἐπὶ τοῦ Μαχάονοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 84 1:1)
οἷσ οὐκ ἀκουστέον ἂν ἐναντία τολμᾷ λέγειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 173:6)
ὡσ ἀκουστέον γέ σου.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 3:17)
ἄχρι δ̓ ἂν αὐτοῦ τούτου πέρι διαμάχωνται, πάντων ὁμοίωσ ἀκουστέον ἢ εἰδέναι ὅτι πρὸσ χάριν δικάζειν δόξομεν.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 77:4)
εἰ δέ τισ ἄλλωσ λέγει, ἀκουστέον.
(플라톤, Laws, book 7 202:5)
τὰ μὲν δὴ περὶ θεούσ, ἦν δ’ ἐγώ, τοιαῦτ’ ἄττα, ὡσ ἐοίκεν, ἀκουστέον τε καὶ οὐκ ἀκουστέον εὐθὺσ ἐκ παίδων τοῖσ θεούσ τε τιμήσουσιν καὶ γονέασ τήν τε ἀλλήλων φιλίαν μὴ περὶ σμικροῦ ποιησομένοισ.
(플라톤, Republic, book 3 3:1)
ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα παραιτησόμεθα Ὅμηρόν τε καὶ τοὺσ ἄλλουσ ποιητὰσ μὴ χαλεπαίνειν ἂν διαγράφωμεν, οὐχ ὡσ οὐ ποιητικὰ καὶ ἡδέα τοῖσ πολλοῖσ ἀκούειν, ἀλλ’ ὅσῳ ποιητικώτερα, τοσούτῳ ἧττον ἀκουστέον παισὶ καὶ ἀνδράσιν οὓσ δεῖ ἐλευθέρουσ εἶναι, δουλείαν θανάτου μᾶλλον πεφοβημένουσ.
(플라톤, Republic, book 3 17:1)
ἀλλ’ εἴ πού τινεσ, ἦν δ’ ἐγώ, καρτερίαι πρὸσ ἅπαντα καὶ λέγονται καὶ πράττονται ὑπὸ ἐλλογίμων ἀνδρῶν, θεατέον τε καὶ ἀκουστέον, οἱο͂ν καὶ τὸ ‐ στῆθοσ δὲ πλήξασ κραδίην ἠνίπαπε μύθῳ·
(플라톤, Republic, book 3 87:1)
, καὶ τὸ κολακεῦον αὐτῆσ λάλον ἐστὶ τὸ δὲ νουθετοῦν ἄναυδον, ἀκουστέον ἐστὶ παρὰ τῶν ἐχθρῶν τὴν ἀλήθειαν.
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 6 2:1)
πρὸσ δὲ τὸν πρότερον λόγον εἴ τι λέγεται παρ’ ὑμῶν, ἀκουστέον.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 16 5:2)
τέλοσ δὲ τοῦ πράγματοσ ἤδη περιφέροντοσ αὐτὸν τῇ ὑπονοίᾳ καὶ τοῦ γέροντοσ ἀναβοήσαντοσ, οἴμοι πρὸσ αὐτῷ γ’ εἰμὶ τῷ δεινῷ λέγειν, ὅμωσ ἐξημμένοσ ὑπὸ τοῦ πάθουσ καὶ σφαδᾴζων ἀποκρίνεται, κἄγωγ’ ἀκούειν ἀλλ’ ὅμωσ ἀκουστέον.
(플루타르코스, De curiositate, section 14 1:2)
ἀλλ’ ὅμωσ ἀκουστέον.
(플루타르코스, De curiositate, section 14 5:1)
ἀκουστέον, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐκ συνδρομῆσ τινοσ αἰτίων ἀπέβη, ἄλλου πρὸσ ἄλλο γεγονότοσ.
(플루타르코스, De fato, section 7 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION