헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

φρενομανήσ τισ εἶ θεοφόρητοσ, ἀμ‐ φὶ δ’ αὑτᾶσ θροεῖσ νόμον ἄνομον, οἱᾶ́ τισ ξουθὰ ἀκόρετοσ βοᾶσ, φεῦ, ταλαίναισ φρεσίν Ἴτυν Ἴτυν στένουσ’ ἀμφιθαλῆ κακοῖσ ἀηδὼν βίον.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 66)
αἱ δὲ ἐν Δαυλίᾳ τῆσ Φωκίδοσ γινόμεναι περικατάληπτοι θεοῖσ εὔχονται ἀπορνεωθῆναι, καὶ Πρόκνη μὲν γίνεται ἀηδών, Φιλομήλα δὲ χελιδών·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 8:9)
Ὅτι σημειων γενομενων ἐκ Διὸσ ἀηδῶν μετὰ τὴν Οὐηιεντίασ ἅλωσιν, οἱ μάντεισ ἔλεγον ἐκλειφθῆναί τινα πρὸσ εὐσέβειαν, καὶ ὁ Κάμιλλοσ ἀνήνεγκεν ὅτι τὴν δεκάτην τῆσ λείασ ἐκλάθοιτο τῷ θεῷ τῷ χρήσαντι περὶ τῆσ λίμνησ ἐξελέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6:1)
τὸ γὰρ Λακεδαιμονίουσ ἀνελεῖν ἐθέλοντασ φανῆναι τίσ ἂν εἴποι πάντων τῶν πρὸσ τοὺσ ὑπηκόουσ τότ’ ἀηδῶν μὴ οὐ πολὺ μεῖζον καὶ χαλεπώτερον εἶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 2:12)
ὄρνισ γενέσθαι βούλομαι λιγύφθογγοσ ἀηδών.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric5)
εἰ γοῦν ἀηδὼν ἤμην, ἐποίουν τὰ τῆσ ἀηδόνοσ, εἰ κύκνοσ, τὰ τοῦ κύκνου.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 20:2)
ὡσ δ’ ὅτε Πανδαρέου κούρη, χλωρηὶ̈σ ἀηδών, καλὸν ἀείδῃσιν ἐάροσ νέον ἱσταμένοιο, δενδρέων ἐν πετάλοισι καθεζομένη πυκινοῖσιν, ἥ τε θαμὰ τρωπῶσα χέει πολυηχέα φωνήν, παῖδ’ ὀλοφυρομένη Ἴτυλον φίλον, ὅν ποτε χαλκῷ κτεῖνε δι’ ἀφραδίασ, κοῦρον Ζήθοιο ἄνακτοσ, ὣσ καὶ ἐμοὶ δίχα θυμὸσ ὀρώρεται ἔνθα καὶ ἔνθα, ἠὲ μένω παρὰ παιδὶ καὶ ἔμπεδα πάντα φυλάσσω, κτῆσιν ἐμήν, δμῶάσ τε καὶ ὑψερεφὲσ μέγα δῶμα, εὐνήν τ’ αἰδομένη πόσιοσ δήμοιό τε φῆμιν, ἦ ἤδη ἅμ’ ἕπωμαι Ἀχαιῶν ὅσ τισ ἄριστοσ μνᾶται ἐνὶ μεγάροισι, πορὼν ἀπερείσια ἕδνα.
(호메로스, 오디세이아, Book 19 55:7)
ἡμεῖσ δὲ σοί, Ποδάγρα, πρώταισ ἐάροσ ἐν ὡρ́αισ μύσται τελοῦμεν οἴκτουσ, ὅτε πᾶσ χλοητόκοισι ποίαισ τέθηλε λειμών, Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖσ ἁπαλοῖσ κομᾷ πετήλοισ, ἁ δύσγαμοσ κατ̓ οἴκουσ μερόπων θροεῖ χελιδών, καὶ νυκτέροισ καθ̓ ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσ1̓ Ἀτθὶσ γόοισ ἀηδών.
(루키아노스, πόδαγροσ, χόροσ, ποδάγρα, ἄγγελοσ, ἰατροὶ, βάσανοι9)
οἱ δ’ ἄνθρωποι διὰ τὸ αὑτῶν δέοσ τοῦ θανάτου καὶ τῶν κύκνων καταψεύδονται, καί φασιν αὐτοὺσ θρηνοῦντασ τὸν θάνατον ὑπὸ λύπησ ἐξᾴδειν, καὶ οὐ λογίζονται ὅτι οὐδὲν ὄρνεον ᾄδει ὅταν πεινῇ ἢ ῥιγῷ ἤ τινα ἄλλην λύπην λυπῆται, οὐδὲ αὐτὴ ἥ τε ἀηδὼν καὶ χελιδὼν καὶ ὁ ἔποψ, ἃ δή φασι διὰ λύπην θρηνοῦντα ᾄδειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 508:1)
θαμίζουσα μάλιστ’ ἀηδὼν χλωραῖσ ὑπὸ βάσσαισ.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 3 5:1)
κἀκεῖνο μᾶλλον, ὅταν, ὥσπερ αἱ μυῖαι τῶν λείων τόπων ἐν τοῖσ κατόπτροισ ἀπολισθάνουσι ταῖσ δὲ τραχύτησι προσέχονται καὶ ταῖσ ἀμυχαῖσ, οὕτωσ ἄνθρωποι τῶν ἱλαρῶν καὶ προσηνῶν ἀπορρέοντεσ ἐμπλέκωνται ταῖσ τῶν ἀηδῶν ἀναμνήσεσι·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 152)
ἀλλ’ οὐ μὲν δὴ λήξω θρήνων στυγερῶν τε γόων, ἔστ’ ἂν παμφεγγεῖσ ἄστρων ῥιπάσ, λεύσσω δὲ τόδ’ ἦμαρ, μὴ οὐ τεκνολέτειρ’ ὥσ τισ ἀηδὼν ἐπὶ κωκυτῷ τῶνδε πατρῴων πρὸ θυρῶν ἠχὼ πᾶσι προφωνεῖν.
(소포클레스, episode, anapests 1:1)
πρόδοτοσ δὲ μόνα σαλεύει Ἠλέκτρα, τὸν ἀεὶ πατρὸσ δειλαία στενάχουσ’, ὅπωσ ἁ πάνδυρτοσ ἀηδών, οὔτε τι τοῦ θανεῖν προμηθὴσ τό τε μὴ βλέπειν ἑτοίμα, διδύμαν ἑλοῦσ’ Ἐρινύν·
(소포클레스, choral, antistrophe 12)
εὐίππου, ξένε, τᾶσδε χώρασ ἵκου τὰ κράτιστα γᾶσ ἔπαυλα, τὸν ἀργῆτα Κολωνόν, ἔνθ’ ἁ λίγεια μινύρεται θαμίζουσα μάλιστ’ ἀηδὼν χλωραῖσ ὑπὸ βάσσαισ, τὸν οἰνωπὸν ἔχουσα κισσὸν καὶ τὰν ἄβατον θεοῦ φυλλάδα μυριόκαρπον ἀνήλιον ἀνήνεμόν τε πάντων χειμώνων·
(소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, strophe 11)
ἀγχοῦ δ’ ἄρα κοὐ μακρὰν προύκλαιον, ὀξύφωνοσ ὡσ ἀηδών.
(소포클레스, 트라키니아이, choral, antistrophe 21)

SEARCH

MENU NAVIGATION